Ziekten van de schildklier

Hieronder vind je een overzicht en korte uitleg van de belangrijkste schildklier ziekten. De schildklier is een vlinder-vormig orgel aan de voorkant van de nek en produceert de vitale schildklier hormonen T3 en T4, die voornamelijk het energiemetabolisme van het lichaam reguleren.

Classificatie van schildklieraandoeningen

Hieronder vindt u de meest voorkomende aandoeningen van de schildklier, onderverdeeld in:

  • Functionele aandoeningen van de schildklier
  • Structurele schildklieraandoeningen

Bij hyperthyreoïdie schildklier produceert te veel schildklierhormoon. Een van de meest voorkomende oorzaken is autonomie, wat betekent dat bepaalde delen van de schildklier simpelweg overactief zijn. De veel meer voorkomende oorzaak van een overactieve schildklier is de auto-immuunziekte Ziekte van Graves.

Typische symptomen van hyperfunctie zijn tremor, zweten, hoge bloeddruk, gewichtsverlies en prikkelbaarheid. De therapie omvat ofwel een operatie aan de schildklier of medicijnen die het metabolisme van de schildklier verhogen. Gedetailleerde informatie vindt u onder: Hyperthyreoïdie De ziekte van Baseow is een auto-immuunziekte waarbij antilichamen worden geproduceerd die de schildklier activeren.

Dit leidt tot een overactieve schildklier. Naast de klassieke symptomen van hyperthyreoïdie, Ziekte van Graves veroorzaakt uitpuilende ogen en zwelling van de schenen. De diagnose wordt gesteld door het specifieke te detecteren antilichamen in de bloed.

De therapie is gebaseerd op medicijnen die de aanmaak van de schildklier remmen hormonen​ Als dit niet tot een verbetering leidt, zijn er ook opties voor chirurgische therapie. Gedetailleerde informatie vindt u onder: Ziekte van Graves In het geval van hypothyreoïdie, de schildklier produceert niet genoeg schildklier hormonen.

De meest voorkomende oorzaak is vernietiging van schildklierweefsel als gevolg van ontsteking van de schildklier​ Typische symptomen zijn vermoeidheid, gewichtstoename en droge huid​ De therapie bestaat uit nemen schildklierhormonen in de vorm van L-thyroxine tablets.

Gedetailleerde informatie is te vinden onder: Hypothyreoïdie Er zijn verschillende vormen van thyroiditis​ Een acute ontsteking kan worden veroorzaakt door bacteriën or virussen​ Deze vorm kan worden behandeld met ontstekingsremmende medicijnen.

De tweede vorm is Schildklierontsteking de Quervain, die meestal optreedt na een virale infectie van de luchtwegen en is ook opruiend. Deze vorm geneest meestal spontaan en vereist daarom alleen symptomatische therapie. De meest voorkomende vorm van thyroiditis is de thyroïditis van Hashimoto, een auto-immuunziekte van de schildklier.

Symptomatisch manifesteren alle vormen zich in hypothyreoïdie​ Gedetailleerde informatie vindt u onder: Schildklierontsteking De schildklierontsteking van Hashimoto is een auto-immuunziekte ontsteking van de schildklier, wat uiteindelijk leidt tot hypothyreoïdie​ De typische symptomen aan het begin van de ziekte kunnen vergelijkbaar zijn met die van hyperthyreoïdie (zweten, nervositeit, gewichtsverlies), maar naarmate de ziekte voortschrijdt, symptomen van hypofunctie (vermoeidheid, gewichtstoename, droge huid) verschijnen.

L-thyroxine wordt ook gebruikt als tablet voor behandeling van hypothyreoïdie​ Gedetailleerde informatie is te vinden onder: Hashimoto Thyroiditis Een vergroting van de schildklier wordt ook wel struma of struma. Een van de belangrijkste oorzaken hiervan is jodium tekort, vooral in gebieden met een tekort aan jodium, zoals de Alpen.

Deze vergroting van de schildklier wordt vaak niet opgemerkt. Pas in een later stadium kan dit leiden tot slikproblemen, een beklemming of klonterigheid de keel or heesheid. Jodium in de vorm van tabletten en meestal ook in combinatie met L-thyroxine wordt gebruikt voor therapie.

Gedetailleerde informatie over dit onderwerp vindt u op Schildkliervergroting Een hete knoop in de schildklier is een knoop die produceert schildklierhormonen op zichzelf. Dit kan leiden tot hyperthyreoïdie, wat ook symptomen kan veroorzaken. Er wordt niet vermoed dat een hete knobbel kanker is.

In de meeste gevallen worden hete knobbeltjes operatief verwijderd. Als dit niet mogelijk is, kunnen ze worden behandeld met radioactief jodium. Gedetailleerde informatie vindt u onder: Heet knooppunt in de schildklier Een koud knooppunt in de schildklier produceert weinig of geen schildklierhormonenIn tegenstelling tot de hete knoop is er een vermoeden van maligniteit en daarom moet verdere verduidelijking worden gemaakt.

Dit gebeurt meestal met een fijne naald biopsie​ Koude knobbeltjes zijn meestal willekeurige bevindingen en blijven meestal volledig asymptomatisch. Koude knobbeltjes worden meestal operatief verwijderd, maar kunnen onder bepaalde omstandigheden ook met medicijnen worden behandeld.

Gedetailleerde informatie vindt u onder: Koude knooppunten in de schildklier De meest voorkomende vorm van schildklier kanker is papillair schildkliercarcinoom. In de vroege stadia, schildklier kanker veroorzaakt weinig symptomen. Later kunnen symptomen van ruimtebeslag optreden slikproblemen or heesheid.

Tijdens het onderzoek is de schildklier verhard en kan deze nauwelijks worden bewogen. Therapeutisch wordt meestal een volledige verwijdering van de schildklier uitgevoerd met daaropvolgende vervanging van de schildklierhormonen door L-thyroxine​ Gedetailleerde informatie is te vinden onder: Schildklierkanker