Voor volwassenen
Longontsteking bij volwassenen kan zich heel verschillend presenteren en verschillende oorzaken hebben. We maken onderscheid tussen longontsteking op poliklinische basis (in de dagelijkse omgeving) en nosocomiaal (in het ziekenhuis). Longontsteking poliklinisch verworven, wordt doorgaans gekenmerkt door een plotseling begin van de ziekte met een uitgesproken gevoel van ziekte.
Het wordt gekenmerkt door rillingen, Hoog koorts en pijn wanneer ademhaling, die worden veroorzaakt door een begeleidende pleuritis - een ontsteking van de riep. Een productief hoesten is ook typisch. Dit is een hoesten met geelgroen sputum.
Herpes van de lippen gaat ook vaak gepaard met hoesten. Ziekenhuispneumonie treedt per definitie op zijn vroegst 48-72 uur na opname in het ziekenhuis op. Deze longontstekingen worden meestal veroorzaakt door atypisch kiemen, daarom kan hun ziekteverloop sterk variëren.
Als een patiënt in het ziekenhuis een verandering of verslechtering van zijn of haar opmerkt voorwaarde, koorts of algemene uitputting, moet dit altijd worden gemeld aan het verplegende personeel en de artsen, aangezien zij onmiddellijk voor verdere diagnostische maatregelen zullen zorgen. Kinderen zijn bijzonder vatbaar voor longontsteking, omdat ze vatbaarder zijn voor ziekteverwekkers dan gezonde volwassenen. Adequate therapie is dan nodig om ernstig ziekteverloop te voorkomen bij premature baby's, zuigelingen en natuurlijk ook bij peuters en oudere kinderen.
Vooral bij zuigelingen wordt gevreesd dat ernstige ziekteverlopen worden veroorzaakt door RSV virussen. Baby's vertonen dan high koorts, moeilijk ademhaling, cyanose (een blauwe verkleuring van de lippen en huid) en hoesten. Er moet dan een therapie worden gestart.
Bij iets oudere kinderen komen bacteriële infecties vaker voor, die longontsteking veroorzaken. Maar ook schimmelinfecties en andere ziekteverwekkers kunnen de oorzaak zijn. In het algemeen dienen zuigelingen en peuters op de volgende symptomen te letten: Hoge koorts en rillingen, borst en pijn in de buik, opgeblazen buik, hoestenneusvleugels (erectie van de neusgaten bij inademing), kortademigheid met snelle en oppervlakkige ademhaling en een versnelde puls. Let bij hoesten op het volgende: Oudere kinderen kunnen hun slijm ophoesten.
Baby's kunnen dit echter niet doen omdat ze de kracht missen om dat te doen. Ze slikken het slijm dan weer door, wat tot kan leiden misselijkheid en braken. De hoest is eerst droog en wordt dan slijmerig.
U kunt een gelig tot roodachtig sputum zien. Bij oudere kinderen de symptomen van griep lijken heel erg op elkaar. Ook hier kunnen kuren van lichte tot hoge koorts, productieve maar ook droge hoest en een algemeen ziektegevoel optreden.
Speciale aandacht moet worden besteed aan kinderen met long ziekten en ziekten met een immuundeficiëntie. Bij deze kinderen komen atypische ziekteverlopen vaker voor, bijvoorbeeld veroorzaakt door schimmelinfecties. Andere ziekteverwekkers zijn natuurlijk ook mogelijk. Over het algemeen krijgen deze kinderen vaker longontsteking. Het beloop van de ziekte kan zeer onspecifiek zijn hoofdpijn en pijnlijke ledematen, droge hoest en lichte koorts.
Alle artikelen in deze serie:
