Ziekten van de hand

Er is een groot aantal ziektebeelden rond de hand, die veel verschillende oorzaken kunnen hebben. Beperkingen in het gebied van de hand kunnen bijvoorbeeld optreden door letsel of ouderdomsslijtage.

Classificatie van polsaandoeningen

Hieronder vindt u de meest voorkomende ziekten van de hand, onderverdeeld in:

  • Breuken van de hand
  • Slijtage-gerelateerde ziekten van de hand
  • Neurologische aandoeningen van de hand
  • Aangeboren ziekten van de hand
  • Traumatische ziekten van de hand
  • Ontstekingsziekten van de hand

Breuken aan de hand

A pols breuk is een breuk van het uiteinde van de straal (een van de botten van de onderarm) bij de pols. Het komt het meest voor breuk in mensen. Het wordt meestal veroorzaakt door een val, waarbij de patiënt zijn handen gebruikt om te rusten.

Het scafoïd breuk is de meest voorkomende fractuur van de pols​ De meest voorkomende oorzaak van een fractuur van het scafoïd bot (Os scaphoideum) is een val op het verlengde pols. Het scafoïd fractuur kan in eerste instantie moeilijk te diagnosticeren zijn omdat de symptomen vaak erg mild zijn. Als er echter geen behandeling wordt gegeven, geneest de fractuur meestal niet en wordt deze zogenaamd schippersbotje pseudartrose ontwikkelt. Dit is een "valse verbinding".

Slijtage-gerelateerde ziekten van de hand

Polyartrose is een slijtage van het midden vinger gewrichten (Bouchard) artrose) of het einde vinger gewrichten (Heberden artrose) als gevolg van consumptie van de kraakbeen laag in het gewricht. De artrose leidt uiteindelijk tot een vernauwing van de gewrichtsruimte. Dit kan leiden tot gevoelens van spanning, mobiliteitsproblemen en ernstige pijn.

Artrose van de duim zadelgewricht (rhizartrose) is slijtage (artrose) in het duimzadelgewricht. Dit leidt tot slijtage van de kraakbeen laag die het gewricht beschermt. De duim zadelgewricht bevindt zich tussen het polygoonbot (Os trapezium) en het eerste middenstraalbeen.

Wanneer de vinger beweegt snel, de buigpees wordt dikker als de hand wordt belast. De pezen van de hand zijn verbonden met het bot door zogenaamde ringbanden. Het is hun taak om vast te houden pezen tot op het bot bij het buigen. Tijdens het buigen en stretching van de vinger gaat de pees onder de ringband door. Als de pees voor de ringband dikker wordt, kan de ringband eerst met meer kracht worden overwonnen, maar dan snel.