In de wetenschap is het zenuwcel heet een neuron. Dit is een speciale cel die is ontworpen om excitaties in het lichaam over te brengen. Het is essentieel voor de uitwisseling van informatie.
Wat is een zenuwcel?
Het doorgeven van impulsen is de belangrijkste taak van de zenuwcel In het bijzonder moet een organisme erin slagen signalen tussen de hersenen en de lichaamsorganen. Miljarden neuronen zijn hiervoor verantwoordelijk in het menselijk lichaam. De vereniging van de zenuwcellen vormt de zenuwstelsel Afhankelijk van hun structuur en eigenschappen, kan het geheel van neuronen worden onderverdeeld in celgroepen. In het bijzonder wordt onderscheid gemaakt tussen motorische en sensorische neuronen.
- Motorneuronen zijn verantwoordelijk voor de communicatie van hersenen en lichaamsspieren. In het bijzonder moet het lichaam erin slagen om omgevingsstimuli foutloos te verwerken en tijdig met impulsen te reageren.
- Sensorische neuronen verbinden de hersenen met de zintuigen. In combinatie wordt communicatie zonder onderbrekingen door het hele lichaam bereikt. Interneuronen vormen een speciale vorm. Dit zijn zenuwcellen die informatie over grote afstanden transporteren. Zo kunnen lokale signalen naar verschillende delen van het lichaam worden gestuurd.
Anatomie en structuur
In termen van structuur, a zenuwcel kan worden onderverdeeld in verschillende componenten met elk een eigen verantwoordelijkheidsgebied. Om te beginnen staat het ontvangen van een stimulus centraal. Hier spelen de dendrieten een belangrijke rol. Ze ontvangen lichaamsprikkels met een sterk vertakt vertakkingssysteem. Vervolgens wordt de verkregen informatie doorgegeven aan het cellichaam, het zogenaamde soma. Op de soma is de axon heuvel, die de ontvangen stimuli verzamelt. Verdere overdracht vindt pas plaats als een voldoende intensiteit is bereikt. In de vorm van een elektrisch potentiaal bereikt het signaal de presynaptische klemmen. De axon fungeert als de verbinding. Het is omgeven door lipide-rijke cellen en is dus elektrisch geïsoleerd. De presynaptische klemknoppen zetten het elektrische signaal om in een chemische impuls. Het chemische signaal is verantwoordelijk voor het vrijkomen van neurotransmitters. Ze maken het mogelijk verdere informatie overdracht in de zogenaamde synaptische spleet (synaps). Dit is een hindernis voor het volgende neuron. Het proces herhaalt zich van neuron tot neuron. Afhankelijk van het type neuron, kan de anatomie verschillen in zijn expressie.
Functie en taken
Het systeem van neuronen is essentieel voor het behoud van lichaamsfuncties. De constante uitwisseling van communicatie tussen de hersenen, sensorische organen en spieren maakt een tijdige reactie op de omgeving mogelijk. Dit begint met de controle van ademhaling, lichaamstemperatuur en bloed circulatie Hieraan toegevoegd zijn metabolisme, energievoorziening en sensorische functies. De reflex is ook een van de belangrijkste taken. Het bijzondere van een reflex is dat een lichamelijke reactie onafhankelijk wordt uitgevoerd zonder tussenkomst van de hersenen. In plaats daarvan is de spinal cord is verantwoordelijk voor de informatieverwerking. Om een snelle reactie mogelijk te maken, wordt er direct een impuls in de spinal cord en uitgevoerd door de aangetaste lichaamsspieren. Achteraf gezien lijkt het voor de persoon nog steeds alsof hij of zij een bewuste beweging heeft uitgevoerd. Dit komt doordat de hersenen korte tijd later de controle over het betreffende spiergebied overnemen. Er wordt echter ook aangenomen dat de zenuwcellen een belangrijke rol spelen leren. In het bijzonder, synapsen een belangrijke rol spelen. Learning processen vinden plaats in een specifiek hersengebied, de hippocampus. De synapsen daar bevinden zich functionele veranderingen ondergaan tijdens leren De veranderingen resulteren in een toename van de intensiteit van impulsen in de ontvangende cel. Herhaald leren heeft dus tot doel om opgeslagen informatie beter toegankelijk te maken. Dit gaat gepaard met de bijwerking die nieuw is synapsen worden gevormd. Dit is te vergelijken met een trail. Hoe vaker het wordt gebruikt, hoe toegankelijker het wordt. Als het niet meer wordt gebruikt, raakt het uiteindelijk overwoekerd. Dit gebeurt op een vergelijkbare manier in de hersenen. Als er geen informatie wordt gevraagd, worden synapsen verslechterd, terwijl de intensiteit van de impulsoverdracht afneemt. Concreet is dit het vergeten.
Ziekten en kwalen
Ziekten en aandoeningen van de zenuwstelsel worden neurodegeneratieve ziekten genoemd. Dit zijn ziekten die sporadisch voorkomen en langzaam voortschrijden. In de meeste gevallen kunnen ze worden toegeschreven aan erfelijke oorzaken. Bij neurodegeneratieve ziekten treedt schade aan zenuwcellen op, waardoor de functionaliteit van de zenuwstelsel. Dementia en bewegingsstoornissen zijn uiteindelijk het gevolg. Een van de bekendste ziekten van het zenuwstelsel is Alzheimer ziekte]. In de meeste gevallen, Alzheimer komt voor boven de 65 jaar en is verantwoordelijk voor meer dan 60 procent van alle dementie gevallen. Dementiais op zijn beurt een hersenziekte waarbij cognitieve, emotionele en sociale vermogens achteruitgaan. Dit kan worden toegeschreven aan een degeneratie van de zenuwcellen die zich daar bevinden. Tekorten ontstaan vooral in de functionaliteit van korte termijn geheugen Een ernstige vorm van de neurodegeneratieve ziekte is de [progressieve supranucleaire blikverlamming]] (PSP). Schade aan bestaande neuronen treedt op in de basale ganglia. De basale ganglia zijn hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor het regelen van automatische bewegingen. Daardoor kunnen patiënten hun evenwicht, hun ogen beheersen en het slikken coördineren. Bovendien zijn er beperkingen in de spraakcontrole. Na drie tot tien jaar leidt PSP uiteindelijk tot de dood. Medicijnen slagen erin de progressie van de ziekte te vertragen en de symptomen te verlichten.
