Welke behandelmethoden zijn veelbelovend vanuit het perspectief van vandaag?
De afgelopen jaren is intensief onderzoek gedaan naar nieuwe therapeutische mogelijkheden voor De ziekte van Crohn. De belangrijkste focus lag op de ontwikkeling van nieuwe zogenaamde biologicals. Dit zijn medicijnen die worden geproduceerd door andere organismen (meestal bacteriën).
Onlangs werd het integrine-antilichaam vedolizumab goedgekeurd, dat een ander werkingsmechanisme heeft dan alle andere antilichamen eerder goedgekeurd voor chronische inflammatoire darmziekte. Nieuwe medicijnen uit deze groep actieve ingrediënten kunnen in de toekomst worden verwacht. Verbindingen zoals Ustekinumab of Etrolizumab worden nog getest en worden in sommige landen al voor behandeling gebruikt.
Maar zelfs deze nieuwe actieve ingrediënten zullen naar verwachting alleen de ziekte symptomatisch behandelen. De zogenoemde "ontlasting transplantatie”Volgt een heel andere aanpak. Hier wordt gezuiverde ontlasting van een gezonde donor in de darm van de patiënt gebracht (via capsule of sonde).
De hypothese hierachter is dat het beschadigd darmflora van de CED-patiënt wordt daardoor opnieuw in evenwicht gebracht. In zeldzame gevallen is een genezing van de ziekte theoretisch denkbaar. De procedure staat echter nog in de kinderschoenen en er lopen nog uitgebreide tests.
Wat is de huidige levensverwachting voor de ziekte van Crohn?
In het algemeen chronische inflammatoire darmaandoeningen zoals De ziekte van Crohn en colitis ulcerosa hebben weinig of geen negatieve invloed op de levensverwachting. Dit betekent dat getroffenen over het algemeen net zo lang leven als gezonde mensen. Dit geldt zolang de ziekte wordt behandeld door een specialist. Het is daarom belangrijk dat de getroffenen hun eigen behandeling serieus nemen, medische hulp zoeken en de voorgeschreven medicatie nemen zoals voorgeschreven door de arts.
Enerzijds kan dit de kans op typische late complicaties verminderen, zoals vernauwingen in de darm of fistels, die niet levensbedreigend zijn maar de kwaliteit van leven ernstig beperken. Aan de andere kant vermindert een goede behandeling ook de kans op het optreden van zeldzame complicaties die acuut levensbedreigend kunnen zijn. Deze omvatten bijvoorbeeld de zogenaamde giftige megacolon of een darmperforatie.
