Welke begeleidende symptomen zijn mogelijk?
Naast het opzwellen van het weefsel kunnen ook de typische tekenen van een ontstekingsreactie kristalliseren. De wond wordt rood (= Rubor) en warmt op (= Calor). De getroffen persoon voelt een sterke verbetering en verlichting van de symptomen bij koude dranken en voedsel.
Verder is de zwelling (= tumor) drukgevoelig en doet pijn (=tremor) bij aanraking. Bovendien is er een verlies van functie, wat overeenkomt met de voorwaarde dat de ontsteking de feitelijke functie van het weefsel remt. Dit kan worden uitgedrukt door het feit dat de opening van de mond is beperkt of, wanneer het wordt geopend, een mondklem treedt op en de mond kan nauwelijks worden gesloten.
Bovendien kan de zwelling de neiging tot verspreiding vertonen. De zwelling kan zich uitbreiden naar de keel, waardoor slikproblemen ontstaan en pijn bij het eten van voedsel. Als de verspreiding niet wordt gestopt, kunnen ademhalingsproblemen optreden.
De patiënt kan niet ademen en kan niet vrij ademen, dus de voorwaarde wordt levensbedreigend. De zwelling kan zich ook verspreiden naar andere gebieden, waardoor zwelling en pijn in het oog, gehemelte of maxillaire sinussen. De ontsteking zoekt altijd de weg van de minste weerstand.
Na een resectie van de worteltip, zwelling met bijbehorende pijn is een veel voorkomend symptoom. De getraumatiseerde wondranden en de ontsteking onder de worteltop kunnen na de procedure pijn doen en zich verspreiden. De zwelling is overgevoelig voor lichte druk en kan pijn veroorzaken wanneer er druk wordt uitgeoefend. De ontsteking kan het getroffen gebied doen blozen en resulteren in brandend sensaties. Koude dranken en voedsel zoals ijs kunnen de pijn verlichten en verminderen. Met het proces van wondsluiting verdwijnt echter alle pijn en de tandvlees tot rust komen, op voorwaarde dat er geen complicaties, zoals infectie, optreden.
Behandeling na zwelling tijdens apicoectomie
Na een resectie van de worteltip kan een tand worden genezen van de ontstekingsreactie, zodat deze weer als een volwaardig lid van de tandboog wordt beschouwd. Na de ingreep wordt de tand regelmatig gecontroleerd om het genezingsproces te volgen. Nadat de wond is gesloten en de tandvlees genezen zijn, regenereert het bot onder de wortelpunt ook.
De verkorte wortelpunt kan binnen 6 maanden weer volledig door bot worden omgeven en stevig groeien. Om de tand te versterken, kan deze na deze tijd worden gekroond om te voorkomen dat deze afbreekt. Als de tand los blijft, kan deze bovendien worden gespalkt aan de aangrenzende tanden zodat deze weer kracht ontwikkelt.
Als het genezingsproces niet optimaal verloopt en de zwelling blijft bestaan, kan de tand worden weggesneden. In dit geval is het tandvlees worden na ongeveer 2 maanden heropend om de ontsteking onder de wortelpunt te verwijderen. Zelfs na de herhaalde poging kan de prognose van de tand behoorlijk positief zijn.
Als de tand na de ingreep niet vrij is van klachten, blijft in laatste instantie alleen de wijze van extractie over en moet de tand worden verwijderd. De genezing kan langdurig en aanhoudend zijn, zodat het ontmoedigend wordt voor de patiënt. Desalniettemin moet er alles aan worden gedaan om de tand te behouden, aangezien het verwijderen een groot verlies betekent en alleen als laatste redmiddel moet worden gezien.
