Wat kunt u doen tegen zweethanden? | Handen lassen

Wat kunt u doen tegen zweethanden?

Er zijn verschillende niet-medische huismiddeltjes waarvan wordt gezegd dat ze effectief zijn tegen zweethanden. Ze worden hieronder genoemd. Medische therapie is onderverdeeld in chirurgische en niet-chirurgische maatregelen.

Een remedie die ook in tal van anti-transpiranten (deodorants) wordt aangetroffen, is aluminiumchloride. Het is niet alleen verkrijgbaar in deodorant spray of roll-on vorm maar ook als gel. Het moet 's avonds op de aangetaste gebieden (handpalm en voetzolen) worden aangebracht, zodat het effect kan hebben.

Net als bij aluminiumchloride in de oksel, is het resultaat een verminderde zweetproductie. Dit wordt bereikt door een blokkering van de zweetklieren​ Aangezien het product relatief irriterend is voor de huid, dwz kan leiden tot jeuk en huidirritatie, moet het spaarzaam worden aangebracht.

Vooral in het begin moet het dagelijks worden aangebracht. Als dit lukt, moeten de intervallen tussen de behandelingen in de loop van de tijd worden verlengd. Aluminiumchlorideproducten zijn zonder recept verkrijgbaar in de apotheek.

De effectiviteit, dat wil zeggen het succes van de behandeling, verschilt van persoon tot persoon. Een andere niet-chirurgische behandelmethode is het zogenaamde leidingwater iontoforese​ Bij deze methode worden de voeten van de handen in twee afzonderlijke waterbakken gehouden.

In elke container wordt een elektrode geplaatst. De elektroden zijn verbonden met een spanningsbron. Wanneer de handen in de kuipjes worden ondergedompeld, worden ionen door de huid getransporteerd.

De stroom kan worden gevoeld in de vorm van een tintelend gevoel, maar mag niet pijnlijk zijn. In het begin moet dit type therapie 4-5 keer per week gedurende 15-20 minuten worden uitgevoerd. Na ongeveer 6 weken kan de toepassingsfrequentie worden verminderd.

1-2 behandelingen per week zijn dan voldoende. De effectiviteit van deze methode wordt als relatief hoog omschreven. De apparaten waarmee een kraanwater iontoforese kunnen worden uitgevoerd zijn niet alleen beschikbaar in de kliniek of praktijk.

Ze kunnen ook worden gekocht voor thuisgebruik. Indien een recept wordt overlegd, worden de kosten voor het apparaat meestal gedekt door de volksgezondheid verzekeringsbedrijf. Een andere mogelijkheid tegen overmatige zweetproductie zijn tabletten die de werking van de boodschappersubstantie remmen acetylcholine in het lichaam. Deze groep medicijnen staat bekend als anticholinergica.

Ze zijn echter alleen goedgekeurd voor de behandeling van zwaar onderarmzweten, niet voor de behandeling van zweterige handen of voeten. Een andere niet-operatieve maatregel is de injectie van botulinumtoxine (algemeen bekend als botox) in de getroffen gebieden. Afhankelijk van de aanbieder (HautpraxisHautklinik), de informatie of de procedure wordt aanbevolen onder lokale of korte anesthesie varieert.

Echter, een korte narcose wordt vaker aanbevolen voor toepassing op handen en voeten, omdat de lekke banden in deze gebieden relatief pijnlijk zijn. Het effect is meestal zeer bevredigend, maar het verdwijnt na 4-6 maanden, dus de behandeling moet worden herhaald. De kosten per behandeling bedragen 400-1000 euro en worden meestal niet door het publiek vergoed volksgezondheid verzekering.

Een chirurgische variant om zweethanden te voorkomen is de endoscopische thoracale sympathische zenuwblokkade. Het wordt in de volgende paragraaf in meer detail beschreven. Endoscopische thoracale sympathische blokkering is een chirurgische therapie.

Het doel is hier om specifiek het deel van het autonome te blokkeren zenuwstelsel dat onder meer de zweetproductie stimuleert. Het effect is om de zweetproductie in de oksel en hand te onderdrukken. In het verleden zijn de bijbehorende zenuwkoorden doorgesneden.

Tegenwoordig worden ze nogal geblokkeerd door clips te bevestigen. Het voordeel van deze variant is dat deze omkeerbaar is, waardoor de clips weer verwijderd kunnen worden. De belangrijkste bijwerking van deze chirurgische ingreep is meer zweten in andere delen van het lichaam, reflecterend of compenserend.

Dit betekent dat het lichaam na het blokkeren van het zenuwgedeelte naar andere gebieden zoekt om voor de productie van zweet te zorgen. Er treedt bijvoorbeeld meer zweten op in de rug, buik, billen of dijen. Soms is dit compenserende zweten zelfs nog stressvoller dan de zweterige handen zelf, dus het is logisch om de mogelijkheid van omkeerbaarheid te hebben.

De procedure wordt uitgevoerd onder narcose​ Het is een minimaal invasieve ingreep, waarbij geen grote huidincisies worden gemaakt. De kosten worden meestal gedekt door de wet volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen.

Een van de mogelijke bijwerkingen is het Horner-syndroom. In dit geval is een zenuwknoop gewond. Dit leidt tot een hangende ooglid.

De nervus recurrens kan ook gewond raken, wat leidt tot permanent heesheid​ Andere mogelijke bijwerkingen zijn letsel aan de longen (pneumothorax), hart- of ontsteking van de riep (buikvliesontsteking) En wond genezen aandoeningen en infecties. Chirurgische therapie moet altijd het laatste redmiddel zijn nadat alle andere niet-chirurgische behandelingsopties zijn uitgeput.

In Duitsland worden de kosten van endoscopische transthoracale sympathectomie gedekt door een ziektekostenverzekering. Hiervoor dient de patiënt voorafgaand aan de operatie contact op te nemen met zijn of haar zorgverzekeraar om duidelijk te maken dat een indicatie is vastgesteld door een specialist (meestal een dermatoloog) en dat vergoeding dus mogelijk is. Er zijn verschillende mogelijke huismiddeltjes voor de behandeling van zweethanden.

Wasgels kunnen worden gebruikt om dit tegen te gaan vettige huid​ Het is ook nuttig om meerdere keren per dag uw handen in te wrijven met lichaamspoeder. Hoewel het poeder de productie van zweet niet remt, neemt het het aanwezige zweet op, waardoor het vocht van de handen wordt verminderd.

Meerdere keren per dag over de handen wrijven met ontsmettingsalcohol zou een ander middel zijn om de zweetproductie te verminderen. Drinken salie thee kan ook de productie van zweet tegengaan. Het kan ook worden gebruikt als hand- of voetbad.

Bovendien verbrand eik schors kan dienen als een hand- of voetbad tegen overmatige zweetafscheiding. Er worden verschillende homeopathische middelen tegen zweethanden gebruikt, dit zijn voornamelijk minerale zouten. Kalium iodatum, kaliumfosforicum (kaliumdiwaterstoffosfaat) en kaliumsulfucirum (kaliumsulfaat) hebben bewezen effectief te zijn.

In mildere gevallen van zweethanden kunnen de preparaten helpen verbeteren, maar duidelijke studieresultaten over het succes van therapie voor zweethanden zijn nog niet beschikbaar. Wie in het verleden goede ervaring heeft met homeopathische preparaten, kan echter een therapie proberen met dergelijke minerale zouten voordat meer invasieve methoden worden gebruikt. Het belang van Botox voor de behandeling van zweethanden is hierboven al uitgebreid toegelicht. Tijdens de therapie worden veel kleine injecties met botulinumtoxine in de hand of voetzool gegeven.

Dit blokkeert de overdracht van informatie naar zenuwcellen, waardoor de zweetproductie aanzienlijk wordt verminderd. In de regel moeten de kosten van de therapie door de patiënt zelf worden gedragen. De huidige badtherapie (kraanwater iontoforese) gebruikt gelijkstroom om het transport van ionen in de zweetklieren, waardoor de zweetproductie wordt verminderd.

De handen worden in een waterbad geplaatst en via een elektrode wordt gelijkstroom van maximaal 15mA aangebracht, wat een licht tintelend gevoel geeft. De procedure moet eerst meerdere keren per week worden uitgevoerd en helpt dan de meerderheid van de getroffenen om een ​​aanzienlijke verbetering te bereiken. Een blijvend effect is echter niet te verwachten, zodat als onderhoudstherapie het huidige bad één of twee keer per week gedurende een lange periode moet worden aangebracht.

De bijbehorende apparaten worden echter meestal vergoed door de zorgverzekeraar zodat de getroffen personen de therapie zelfstandig thuis kunnen uitvoeren. Acupunctuur is bedoeld om de overmatige neiging tot zweten te verminderen door naalden in bepaalde delen van het lichaam te steken. Bij zweethanden is geen duidelijk wetenschappelijk effect aangetoond, waardoor de behandeling niet door alle zorgverzekeraars wordt vergoed. Het effect is individueel van patiënt tot patiënt en treedt meestal alleen op in de loop van meerdere sessies. Echter, acupunctuur kan worden gebruikt om te proberen de symptomen te verlichten, vooral als andere behandelingsmethoden niet succesvol zijn.