Wat is het verschil met een klauwteen?
De termen hamerteen en klauwteen worden vaak door elkaar gehaald of worden beide op dezelfde manier gebruikt. Er zijn echter verschillen die de twee vormen van teenvervormingen definiëren. In de klauwteen is er een overrekking in de metatarsofalangeale gewricht tussen de middenvoetsbeentje bot en de eerste falanx.
De metatarsofalangeale gewricht en het distale gewricht van de teen is gebogen. Daarentegen zijn alleen de metatarsofalangeale gewricht van een hamerteen is gebogen en het metatarsofalangeale gewricht is overbelast. Hieruit vloeit voort als verder verschil dat de klauwtenen de grond vaak niet meer raken bij het staan, de hamertenen daarentegen al de grond. In sommige gevallen is een duidelijk onderscheid echter niet mogelijk. Bij ernstige misvormingen is vaak niet meer te zeggen of ze hun oorsprong hebben hamertenen or klauw tenen.
Welke gevolgen hebben hamertenen voor het hele lichaam?
Hammer tenen zijn in de eerste plaats een probleem dat beperkt is tot de voeten. Afgezien van cosmetische aspecten, veroorzaken ze in het begin geen ongemak en kunnen ze er hoogstens toe leiden dat men uit schaamte zijn voeten niet wil laten zien en daarom vrijetijdsbesteding zoals naar de zwemmen pool. in het verdere verloop van de ziekte, hamertenen vaak oorzaak pijn, wat uiteindelijk kan leiden tot aanzienlijke gevolgen voor de rest van het lichaam. Sinds de pijn wordt vooral gevoeld tijdens het lopen, hamertenen kunnen ervoor zorgen dat u minder beweegt.
Fysieke activiteit is echter erg belangrijk voor de volksgezondheid van bijna alle orgaansystemen. Gebrek aan lichaamsbeweging verhoogt het risico op veel ziekten. Iedereen die lijdt pijn vanwege hamertenen en daarom beperkt in hun activiteit is, moet tijdig een behandeling worden gezocht om gevolgen voor de rest van het lichaam te voorkomen.
Prognose
De prognose van hamertenen hangt vooral af van de maatregelen die worden genomen om hun ontwikkeling te beïnvloeden. In de regel kan een langzaam maar gestaag voortschrijdend verloop van de ziekte worden waargenomen met toenemende misvorming van de tenen. Dit is vooral het geval als de onderliggende oorzaken niet worden veranderd.
Als er bijvoorbeeld vaak strakke of hoge schoenen worden gedragen, blijft de teenafwijking meestal toenemen. Als echter niet-chirurgische maatregelen zoals gymnastiek of af en toe blootsvoets lopen worden uitgevoerd, kan een verslechtering van de hamertenen worden tegengegaan. Eenmalige bestaande wijzigingen kunnen echter niet op deze manier worden teruggedraaid.
Zonder operatie is de prognose daardoor slecht. In het beste geval kan de verkeerde plaatsing echter volledig worden genezen door een interventie.
