"Engelse ziekte", beter bekend als rachitis, is te wijten aan een aandoening van calcium en fosfaat metabolisme veroorzaakt door vitamine D-tekort. De naam is gebaseerd op de eerste ontdekking in het midden van de 16e eeuw in Groot-Brittannië. De "Engelse ziekte" was echter wijdverspreid in heel Europa in het tijdperk van de industriële revolutie, en de lijders waren voornamelijk kinderen.
Vitamine D-tekort als oorzaak
Gedreven door honger en werkloosheid naar de snelgroeiende industriesteden, hoopte de arme plattelandsbevolking daar hun erbarmelijke levensomstandigheden te verbeteren. Hun kinderen, die opgroeiden in de door schoorstenen vervuilde lucht van de steden en later bijna de klok rond werden uitgebuit als mijn- of fabrieksarbeiders, kregen weinig of geen daglicht of zonlicht.
Als gevolg hiervan, en ook vanwege het permanente ondervoeding, was hun organisme niet in staat het vitale te produceren vitamine D, de voorloper waarvan het lichaam zichzelf kan synthetiseren en die wordt geactiveerd door UV straling Omdat alleen met behulp hiervan vitamine, onder andere, calcium, wat essentieel is voor groei in jeugd, kan worden opgelost en getransporteerd naar de botten, het visuele klinische beeld was symptomatisch: bot verzachting, inclusief van de schedel botten, kippenborst, buig- of knieën en in het algemeen ernstige groeistoornissen. Deze acute calcium deficiëntie leidde niet zelden tot de dood.
Profylaxe van rachitis
Rachitis profylaxe is nu een natuurlijk onderdeel van medische zuigelingenzorg. Omdat moedermelk bevat mogelijk niet genoeg vitamine D3, baby's moeten vaak aanvullende en medische begeleiding krijgen vitamine D doses, meestal in de vorm van druppeltjes, vanaf de tweede levensweek tot en met het eerste jaar. Overdoseringen kunnen gevaarlijk zijn!
