Acne vulgaris

Acne vulgaris is een veel voorkomende huidziekte die voornamelijk de haar follikels en hun talgklippen. Het wordt gekenmerkt door het toegenomen voorkomen van puistjes en mee-eters (comedonen) in delen van het lichaam met veel talgklippen, voornamelijk op het gezicht, de rug en borst. Hoewel de ziekte op zichzelf onschadelijk is, acne kan ook leiden tot psychische problemen zoals een verminderd gevoel van eigenwaarde en Depressie.

Onder de verschillende ziekten die worden gegroepeerd onder de verzamelnaam acne, acne vulgaris is verreweg de meest voorkomende. Bij ongeveer 75 - 95% van de tieners en jonge volwassenen treft acne vulgaris hen in verschillende mate van ernst. Afhankelijk van de ernst kan acne worden behandeld met zalven of tabletten, maar een bezoek aan een dermatoloog is altijd aan te raden om verdere verergering van de ziekte te voorkomen en om littekens en psychische problemen te voorkomen.

De meest voorkomende symptomen van acne vulgaris zijn mee-eters (comedonen), knobbeltjes (papels) en ontstoken pus puistjes met witte etter. Ontstoken puistjes kan ook littekens veroorzaken door het binnendringen van bacteriën in de onderste lagen van de huid en de resulterende ontsteking. Naast de organische symptomen leiden de externe veranderingen vaak ook tot psychische problemen, aangezien de getroffen personen zich uit de samenleving kunnen terugtrekken en depressief kunnen worden.

Acne vulgaris ontstaat als gevolg van een obstructie in de afvoer van de talgklippen de haar follikels. Bij mensen die geen last hebben van acne vulgaris kunnen de talgklieren op de haar follikels produceren constant talg (sebum), dat als een soort endogeen op de huid wordt aangebracht huidcrème op het punt waar het haar uit de huid komt. Als iemand last heeft van acne vulgaris, blokkeren deze uitscheidingskanalen het talg.

De reden hiervoor is een te groot aantal cellen in dit kanaal, waardoor er teveel keratine is en het kanaal verstopt raakt. Als dit verstopte talg is geĂ¯nfecteerd met bacteriĂ«n gevonden in de haarzakjes, kan dit leiden tot grotere puistjes en ontstekingen, wat ook kan leiden tot littekens. De reden voor de verstopping van de talgklieren kan vele oorzaken hebben.

Er wordt nu aangenomen dat de veranderingen in de talgklieren bij zowel mannen als vrouwen worden veroorzaakt door mannelijk geslacht hormonen (androgenen). Dit verklaart ook waarom acne vulgaris het vaakst voorkomt tijdens de puberteit. Evenzo worden de vrouwelijke menstruatiecyclus en de bijbehorende hormoonfluctuaties ook beschouwd als de oorzaak van acne vulgaris.

Bovendien hebben onderzoeken aangetoond dat acne vulgaris tot op zekere hoogte erfelijk is en daarom in sommige families vaker voorkomt. Of de ontwikkeling van acne vulgaris hiermee verband houdt dieet is nog niet aangetoond in studies. Er wordt echter aangenomen dat het een koolhydraatrijk is dieet bevordert de ontwikkeling van acne vulgaris niet.

De diagnose acne vulgaris wordt meestal gesteld door de dermatoloog op basis van de zichtbare bevindingen op de aangetaste delen van het lichaam. Afhankelijk van de frequentie van de huidveranderingen voorkomende acne kan worden onderverdeeld in milde, matige, ernstige en zeer ernstige acne. De indeling is relevant voor de behandelingsopties.

Er zijn talloze therapiemogelijkheden voor de behandeling van acne vulgaris, die kunnen worden toegepast naargelang het stadium en de ernst van de acne. In het verleden was de enige behandelingsoptie om te profiteren van de zonnestralen, wat ook verklaart waarom veel patiënten in de lente en zomer klagen over minder problemen. In het algemeen dient een zekere mate van huidhygiëne in acht te worden genomen, maar het is ook belangrijk om niet te veel te wassen en te creren, aangezien dit de talgproductie verder kan stimuleren.

Welke cosmetica het meest geschikt is voor de behandeling van milde acne hangt ook af van het huidtype en dient in overleg met de dermatoloog en apotheker te worden bepaald. Voor milde en ernstigere vormen van acne wordt als eerste therapie een zalf met dibenzoylperoxide aanbevolen. Voor patiënten die vaak klagen over ontstoken huidgebieden, een combinatie van de zalf met antibiotica kan nuttig zijn en kan oraal of als zalf worden gebruikt.

Vrouwen kunnen de symptomen van acne vulgaris vaak reguleren door de pil te nemen. De medicijnklasse van isotretionoĂ¯den wordt vooral gebruikt voor ernstigere vormen van acne vulgaris. Aangezien deze medicijnen mogelijk schadelijk zijn voor de vruchtbaarheid, mogen ze alleen worden gebruikt door vrouwen die momenteel geen kinderen willen krijgen.

Deze medicijnen moeten meestal langer dan een half jaar worden ingenomen en leiden bijna altijd tot een significante verbetering of zelfs volledige verdwijning van acne vulgaris. Puistjes krabben of uitknijpen is niet aan te raden, omdat dit nog meer toelaat bacteriën om de huid te penetreren en het ontstoken talg wordt dieper in de huid gedrukt, wat kan leiden tot littekens. De littekens veroorzaakt door ernstige vormen van acne vulgaris kunnen door de dermatoloog worden verminderd lasertherapie.

Huismiddeltjes kunnen ook worden gebruikt voor acne. Huismiddeltjes kunnen ook worden gebruikt voor acne. Aangezien acne voornamelijk genetische en hormonale oorzaken heeft, is profylaxe nauwelijks mogelijk.

Wel een gezond dieet en er moet voor een adequate huidhygiëne worden gezorgd. Acne vulgaris verdwijnt in de regel rond de leeftijd van 20 jaar, maar kan ook nog enkele jaren aanhouden, maar dan vaak in een veel mildere vorm.