Definitie
oedemen zijn pathologische ophopingen van vocht in het weefsel. In de meeste gevallen ontsnapt de vloeistof uit het vasculaire systeem en verzamelt het zich in de ruimte tussen de cellen (interstitium). De oorzaak van oedeemvorming is niet alleen een stoornis in de bloedsomloop, maar ook een eiwitgebrek.
Dit wordt dan genoemd eiwitgebrek oedeem. Deze worden veroorzaakt door het feit dat de oncotische druk in de capillairen te laag is. De eiwitgebrek betekent dat er niet genoeg druk kan worden opgebouwd om de vloeistof in het vaatstelsel te houden.
Oorzaken
Een eiwitgebrek in de bloed kan leiden tot de vorming van eiwitgebrekoedeem. Vloeistof verzamelt zich dan buiten de bloed vaatstelsel in de interstitiële ruimte (ruimte tussen cellen). Als het eiwitgehalte in de bloed serum daalt tot onder 5 g / dl, is er een hoog risico op het ontwikkelen van eiwittekortoedeem.
De oorzaken van een eiwittekort in het bloed (hypoproteïnemie) kunnen talrijk zijn. Enerzijds een lage eiwitinname in de dieet is hiervoor verantwoordelijk. In de westerse wereld is dit doorgaans geen probleem.
In Afrika lijden echter veel mensen, vooral kinderen, aan eiwittekortoedeem, ook wel hongeroedeem genoemd. Eiwitgebrek komt ook voor bij bepaalde ziekten. Als de alvleesklier is zwak (pancreasinsufficiëntie), kunnen de grote eiwitmoleculen in de darm niet volledig worden gesplitst en dus niet door het slijmvlies worden opgenomen.
Een eiwitgebrek kan ook optreden als de lever is niet in staat om eiwitten te synthetiseren (vanwege levercirrose), aangezien nieuwe eiwitmoleculen normaal gesproken worden gevormd uit aminozuren die worden opgenomen met voedsel. In Europa is een eiwitgebrek-oedeem in de context van een tumorziekte (door de verhoogde eiwitconsumptie) een veelvoorkomende oorzaak. Dit geldt ook voor een verhoogd eiwitverlies via de nieren (nefrotisch syndroom).
Aan welke symptomen kan men een oedeem met eiwittekort herkennen?
oedemen zijn pathologische ophopingen van vocht in het weefsel. Ze kunnen in principe overal in het lichaam voorkomen. Meestal echter in een van de bovenste huidlagen, omdat hier de haarvaten vocht verliezen.
Deze oedemen worden dan van buitenaf als zwelling ervaren. Een andere indicatie van een eiwittekort is gewichtsverlies. Dit wordt meestal veroorzaakt door een afname van de spiermassa.
De spieren worden afgebroken om het eiwitgehalte in het bloed iets te verhogen. Door het ontbrekende spierstelsel voelt de getroffen persoon zich vaak slap en minder efficiënt. De genezing van wonden wordt aanzienlijk vertraagd, omdat eiwit ook nodig is om nieuw weefsel te bouwen.
De immuunsysteem is ook zwak. Frequente infecties zijn het gevolg. Andere tekenen zijn donkere kringen onder de ogen en uitstekende botten (bijv. op het gezicht).
Haaruitval en broze nagels kunnen ook een aanwijzing zijn voor een eiwitgebrek. Al met al zijn er tal van symptomen waarbij aan een eiwittekort kan worden gedacht. Vooral hongeroedeem manifesteert zich door een ophoping van water in de buikstreek.
De oorzaak van hongeroedeem is eiwitgebrek. Normaal gesproken heeft het lichaam voldoende eiwit via de voeding nodig om het eiwitgehalte in het bloed op peil te houden. Verhongering leidt tot een ernstig eiwittekort in de loop van de ziekte. Dit veroorzaakt de oncotische druk in de bloedvat systeem om te laten vallen en water om zich op te hopen in de intercellulaire ruimte. Dit is ook het geval bij hongeroedeem in de benen maar vooral in de buik.
