Definitie
Als voorbarig contracties men noemt inspanningen tot de bevalling vóór de voltooide 37e week van zwangerschap, dwz tot 36 + 6 door te beginnen contracties. Dit is de grens naar voortijdige geboorte. 1:30 - 1:50 geboorten, betrokken bij ca.
30-50% van alle vroeggeboorten (vroeggeboorte). De ontwikkeling van de bevalling (vroeggeboorte) is gebaseerd op die van het lichaam hormonen, oxytocine en prostaglandines. Oxytocine wordt geproduceerd in de hypothalamus en leidt tot samentrekking van de baarmoeder door te binden aan receptoren.
In de loop van zwangerschap, de receptoren in de baarmoeder spieren nemen toe, waardoor de gevoeligheid toeneemt. De pathogenese van lokale infecties ligt in de vorming van een hormoon dat van nature in het lichaam wordt aangemaakt, prostaglandine, dat enerzijds rechtstreeks naar de baarmoeder leidt. contracties (= contracties) door het activeren van de gladde spieren, maar verzacht anderzijds ook de hals zodat het opent. De hals is verdeeld in een binnenste en een buitenste baarmoederhals en omlijst zo de baarmoederhals (= baarmoederhalskanaal).
Het opent naar buiten in de vagina en naar binnen in de baarmoeder. Het verzachten en dus gemakkelijker openen is een natuurlijk proces tijdens de geboorte. prostaglandines worden gevormd door de verhoogde afgifte van een enzym, fosfolipase A2, tijdens een ontstekingsreactie.
Dit leidt vervolgens tot een verhoogde synthese van arachidonzuur, dat op zijn beurt wordt omgezet in prostaglandines (voortijdige weeën). De pathogenese van weeën (vroegtijdige weeën) bij meerlingzwangerschappen en polyhydramnio's is dat de spierlaag van de baarmoeder (= myometrium) te ver wordt uitgerekt. De oorzaken van vroegtijdige bevalling zijn legio.
Infecties zijn het vaakst betrokken. Dit kunnen gegeneraliseerde infecties zijn (bijv. Urineweginfecties) of koorts, maar ook lokale infecties zoals ontsteking in de vagina (= colpitis), in de hals (= cervicitis) of direct in de baarmoeder (= intra-uterien). Mentale / fysieke overbelasting of bepaalde voedingsmiddelen worden ook genoemd als redenen voor vroegtijdige bevalling.
Een hoog risico wordt ook in verband gebracht met meerlingzwangerschappen of problemen met de placenta, wat beide kan zijn placenta-insufficiëntie of loslaten van de placenta. A verkalkt placenta kan ook leiden tot vroegtijdige bevalling. In dit geval is de verminderde bloed stroom naar de foetus en zijn verminderde toevoer van voedingsstoffen via de placenta is de doorslaggevende reden voor de inductie van arbeid.
Een te grote hoeveelheid vruchtwater (= polyhydramnion) kan ook worden beschouwd als een oorzaak van vroegtijdige bevalling. Een te grote hoeveelheid vruchtwater (= polyhydramnion) kan ook worden beschouwd als een oorzaak van vroegtijdige bevalling. Afhankelijk van de week van zwangerschapzijn er standaardwaarden voor welk type weeën (vroegtijdige bevalling) en hoeveel per dag of per uur als normaal worden beschouwd.
Een verhoogde frequentie van voorkomen spreekt voor vroeggeboorte, daarnaast kunnen er relatief onspecifieke symptomen zijn, zoals rug pijn, trekken in de buik, verharding van de buik of veranderde afscheiding. Als maar krampen zonder pijn of ontlading optreden, het kan ook gewoon zijn oefen weeën. Normaal is tot 10 weeën in 24 uur, tot 30 weken zwangerschap minder dan 3, daarboven minder dan 5 weeën per uur. Vanaf de 20e week van de zwangerschap kunnen ongecontroleerde, zwakke weeën (zogenaamde Alvarez-golven tot 20 mmHg) of baarmoedersamentrekkingen tot 30 mmHg met daaropvolgende pauze in de bevalling (= weeën van Braxton Hicks) optreden (voortijdige weeën).
