Richtlijn voor de behandeling van vroegtijdige bevalling | Voortijdige weeën

Richtlijn voor de behandeling van vroegtijdige bevalling

Medische richtlijnen vormen een soort rode draad die bedoeld is om medisch personeel te ondersteunen bij het nemen van beslissingen in specifieke klinische situaties. Als een zwangere vrouw ervaart voortijdige weeën (vroeggeboorte) vanaf de 24e week van zwangerschap daarna wordt aanbevolen tocolyse (contractieremming) uit te voeren. Dit zou het contracties gedurende ten minste 48 uur om het kind in de longen te laten rijpen.

Long rijping wordt bereikt door een enkele toediening van betamethason-injecties in de spieren. Het doel is om de nog onvolgroeide longen van het ongeboren kind voor te bereiden op een mogelijk voortijdige geboorte. Indien de voortijdige weeën optreden vóór de 24e of na de 33e week van zwangerschap, wordt tocolyse niet aanbevolen volgens de richtlijn.

Therapie

Afhankelijk van de bevindingen wordt de therapie van vroeggeboorte onderverdeeld in ambulante zorg, intramurale zorg en bevallingsindicatie. Dit wordt verstrekt als de moeder en / of het kind in gevaar is. Dit zou geschikt zijn in gevallen van klinische beelden zoals placenta-insufficiëntie of oplossen, (pre-) eclampsie of vruchtwaterinfectie.

Als er een infectie is vastgesteld, ligt de nadruk op het opruimen van de infectie (bijvoorbeeld met een antibioticum) om de oorzaak van de contracties (vroeggeboorte). Poliklinische zorg kan worden verleend onder de volgende voorwaarden: Na opheldering van de symptomen van vroegtijdige bevalling van een dreigende voortijdige geboorte (verharding van de buik, achterin trekken of in de liesstreek) kan de patiënt naar de thuisomgeving worden ontslagen. dan is er sprake van arbeidsongeschiktheid met veel (bed) rust, eventueel kan er een huishoudelijke hulp verleend worden door de volksgezondheid verzekering. 3 maal daags 2 tabletten van Magnesium 5-Longoral / per dag (= 30mmol Mg) dient te worden ingenomen, omdat Magnesium een ​​ontspannend (= ontspannend) effect heeft op de spieren.

De controles worden nauwkeuriger gevolgd dan normaal zwangerschap.

  • Minder dan 6 weeën per uur in CTG
  • Geen verandering in cervicale lengte
  • Geen bewijs van een gesprongen bubbel

Een intramurale opname voor de behandeling van vroegtijdige bevalling is noodzakelijk in de volgende gevallen: Het is belangrijk om mogelijk te elimineren stressfactoren om de mogelijke oorzaak weg te nemen. Bovendien, tussen de 24e en 34e week van de zwangerschap, de foetus wordt behandeld met medicatie om RDS te voorkomen om zo de overlevingskansen van het pasgeboren kind te vergroten voortijdige geboorte.

Onder deze omstandigheden worden pogingen ondernomen om de activiteit van de bevalling (voortijdige weeën) met verschillende medicijnen (= tocolyse). Dit vermindert echter niet het aantal vroeggeboorten, maar leidt tot een verlenging van de draagtijd van ongeveer 2-7 dagen (vroeggeboorte) door kortdurende remming.

  • hals lengte ingekort (minder dan 2.5 cm)
  • Regelmatige, pijnlijke weeën
  • Optreden van symptomen vóór de 32e week van de zwangerschap of een geschat gewicht van het kind <1500 g (opname in een neonataal centrum)
  • Betamimetica: dit zijn de best bestudeerde en meest gebruikte.

    Een voorbeeld is Fenoterol of de handelsnaam Partusisten. Dit mag niet worden gebruikt in gevallen van hart-, lever or nier ziekte, longontsteking, hyperthyreoïdie of hoog kalium niveaus in de bloed tellen. Daarom bloed en bloeddruk moet tijdens de therapie dagelijks worden gecontroleerd.

  • Magnesium: Magnesium is inmiddels controversieel in gebruik, een effect ten opzichte van placebo kon in studies niet worden aangetoond.

    Een algemene dilatatie van de bloed schepen leidt tot een drop-in bloeddruk, hoofdpijn, blozen en duizeligheid. Als hoge doses zich ophopen bij het ongeboren kind, kan hypermagnesiëmie optreden, wat de ademhalingsbeweging en hart- actie.

  • Calcium antagonisten: Calcium zorgt voor de fosforylering van myosineketens (= microscopische structuur van een spier) en veroorzaakt zo spiercontractie. Calcium antagonisten verlagen de calciumconcentratie in de cel en veroorzaken minder contracties.

    Het is echter niet goedgekeurd als tocolyse, maar het produceert effecten die gelijkwaardig zijn aan die van de andere geneesmiddelen. Bijwerkingen worden veroorzaakt door een vermindering van bloeddruk door verwijding van het bloed schepen, wat kan leiden tot een versnelling van de hart- tarief (= tachycardie), hoofdpijnduizeligheid of misselijkheid (vroeggeboorte).

  • Oxytocine antagonisten: Het werkingsmechanisme is dat het medicijn zich hecht aan de receptoren van oxytocine en dus heeft de oxytocine zelf geen plaats en geen effect (vroegtijdige bevalling). Het gebruikte medicijn heet Tractocile.

    Indicaties zijn over het algemeen suikerziekte mellitus of ook zwangerschapsdiabetes, tweelingzwangerschap, hypertensie of voortijdige ruptuur van de blaas. De effectiviteit is niet beter dan met fenoterol, maar het wordt beter verdragen (geen observatie van cardiovasculaire bijwerkingen) en ook aanzienlijk duurder. Te gebruiken in plaats van betamimetica, de hals moet een opening hebben van 1-3 cm, regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder van langer dan 30 sec en minstens 4 keer / 30 min, cervicale verwijding van meer dan 50%, leeftijd> 18 jaar, zwangerschap moet plaatsvinden in de 24e - 33e week van de zwangerschap en de foetus moet een normaal hebben hartslag.