Gescheurd of uitgerekt ligamenten van het enkelgewricht kan verschillende ligamenten aantasten. In de meeste gevallen wordt het voorste buitenste ligament aangetast. De andere twee buitenste ligamenten, de binnenste ligamenten of de syndesmosis-ligamenten (deze verbinden de tibia en fibula) kunnen echter ook worden aangetast.
Ongeacht of het enkel ligamentletsel wordt chirurgisch of conservatief behandeld, fysiotherapie is een essentieel onderdeel van de vervolgbehandeling bij beide therapeutische procedures. De technieken die in de fysiotherapie worden gebruikt, helpen niet alleen de patiënt bij de zijne pijn symptomen, maar zorg er ook voor dat de zwelling van het geblesseerde gewricht gemakkelijker wordt verminderd en dat de beweeglijkheid van de enkel verbinding wordt gehandhaafd als een topprioriteit. Met name in de acute fase, wanneer de patiënt de voet niet mag belasten en deze meestal moet immobiliseren in een spalk of gipsverband, zorgen ervaren fysiotherapeuten ervoor dat bepaalde passieve oefeningen en bewegingen de structuren in het gewricht niet verstoppen of verstijven , zodat het revalidatieproces soepel kan verlopen.
Oefeningen voor mobilisatie, verbetering van de stabiliteit en versterkende oefeningen maken ook deel uit van elk fysiotherapieprogramma na een gescheurde of uitgerekte ligament van de enkel gewricht. Het algemene doel van elke therapie na een ligamentblessure is om de patiënt zo snel mogelijk weer op de been te krijgen, zodat het dagelijks leven en sporten zonder problemen kan worden hervat. Er wordt echter ook voor gezorgd dat het gewricht op de lange termijn wordt gestabiliseerd en beschermd, zodat er geen gevolgschade of nieuwe verwondingen kunnen ontstaan.
Behandeling / therapie
Het maakt niet uit wat voor soort enkelbandblessure erbij betrokken is, de eerste hulp maat is in eerste instantie voor iedereen gelijk. De getroffenen moeten eerst handelen volgens de PECH-regel. Dit betekent in detail een pauze, ijs, compressie, tillen.
Dit is vooral belangrijk omdat de enkelgewricht kunnen vaak blauwe plek ernstig, waardoor het gewricht over een groot gebied opzwelt. Als een gescheurde of uitgerekte ligament in de enkelgewricht wordt vermoed als gevolg van onzorgvuldig bewegen, een ongeval of een sportblessure, dient de getroffen persoon zo snel mogelijk een arts te raadplegen, zodat hij of zij de exacte aard van het ligamentische letsel kan bepalen. De daaropvolgende behandeling en therapie is dan afhankelijk van de locatie en omvang van het ligamentletsel.
Er zijn in principe drie plaatsen waar een ligamentletsel in de enkelgewricht komt het meest voor. Dit kan leiden tot overstrekking, gedeeltelijke scheuring of volledig scheuren van het ligament of meerdere ligamenten. Letsel aan een of meer buitenste ligamenten: In de regel wordt een verwonding aan het buitenste ligament conservatief, dwz zonder operatie, behandeld.
De getroffenen moeten de voet 6-8 weken immobiliseren in een zogenaamde Aircast®-spalk en mogen er geen gewicht op leggen. Fysiotherapie wordt voorgeschreven om de voet te ondersteunen. Voor wedstrijdsporters of voor gewonden bij wie alle drie de buitenste ligamenten volledig gescheurd zijn, kan een operatie noodzakelijk en zinvol zijn om late effecten zoals enkelgewricht te voorkomen artrose en verkeerde plaatsing.
Letsel aan een of meer delen van het binnenband: hoewel een verwonding aan het binnenband minder vaak voorkomt, moet het mogelijk eerder operatief worden behandeld dan een ander ligamentletsel. Gedurende artroscopiewordt meestal het geblesseerde deel van het binnenste ligament gehecht. Als conservatief kan worden behandeld, is het principe hetzelfde als bij een blessure aan de buitenste ligament.
Schade aan het syndesmosis-ligament: een verwonding aan het syndesmosis-ligament wordt meestal veroorzaakt door gewelddadige schokken tijdens contactsporten zoals voetbal of basketbal. De zwelling ligt iets boven het enkelgewricht en is ook merkbaar door gevoeligheid voor druk. In de meeste gevallen kan het letsel conservatief worden behandeld.
Alleen als er een volledige scheur is of als er delen van het bot zijn beschadigd, is een operatie noodzakelijk. Om welke enkelbandblessure het ook gaat, het doel van de therapie is om de patiënt zo snel mogelijk weer fit te krijgen en het ontstaan van gevolgschade of instabiliteit van het enkelgewricht te voorkomen. Via een patiëntspecifiek opleidingsplan, aangepast aan het respectieve letsel, worden verschillende therapeutische technieken gebruikt om de pijn, de zwelling verminderen, de beweeglijkheid van het enkelgewricht behouden en oefeningen doen ter versterking, stabilisatie en mobiliteit.
- Letsel aan een of meer uitwendige ligamenten: In de regel wordt letsel aan het uitwendige ligament conservatief, dwz zonder operatie, behandeld. De getroffenen moeten de voet 6-8 weken immobiliseren in een zogenaamde Aircast®-spalk en mogen er geen gewicht op leggen. Fysiotherapie wordt voorgeschreven om de voet te ondersteunen.
Voor wedstrijdsporters of voor gewonden bij wie alle drie de buitenste ligamenten volledig gescheurd zijn, kan een operatie noodzakelijk en zinvol zijn om late effecten zoals enkelgewricht te voorkomen artrose en verkeerde plaatsing.
- Letsel aan een of meer delen van de binnenband: hoewel een verwonding aan de binnenband minder vaak voorkomt, kan er eerder een chirurgische behandeling nodig zijn dan bij een ander ligamentletsel. Gedurende artroscopiewordt meestal het geblesseerde deel van het binnenste ligament gehecht. Als conservatief kan worden behandeld, is het principe hetzelfde als bij een blessure aan de buitenste ligament.
- Letsel van het syndesmosis-ligament: een blessure van het syndesmosis-ligament wordt meestal veroorzaakt door gewelddadige schokken tijdens contactsporten zoals voetbal of basketbal.
De zwelling ligt iets boven het enkelgewricht en is ook merkbaar door gevoeligheid voor druk. In de meeste gevallen kan het letsel conservatief worden behandeld. Alleen als er een volledige scheur is of als er delen van het bot zijn beschadigd, is een operatie noodzakelijk.
Alle artikelen in deze serie:
