Hoe kunnen voortijdige weeën worden opgespoord?
Meestal een zwangerschap duurt 40 weken. Gedurende deze tijd bereidt het lichaam zich steeds meer voor op de aanstaande bevalling, inclusief de baarmoeder. De baarmoeder is een orgaan dat volledig omgeven is door een dikke, sterke spierlaag.
Deze spierlaag produceert uiteindelijk de contracties bij de geboorte en maakt de uitzetting van het kind mogelijk door een contract. Om ervoor te zorgen dat dit proces volledig rijp is op het moment van levering, moet de baarmoeder voert de zogenaamde Braxton-Hicks uit contracties vanaf ongeveer de 20e-25e week van zwangerschap. Dit zijn oefen weeën, die een soort training zijn voor de geboorte.
In de meeste gevallen zijn ze relatief pijnloos, van korte duur en onregelmatig. Voortijdige weeën worden ook ineffectief genoemd, omdat ze de opening van de hals. De meeste vrouwen beschrijven de oefen weeën als een korte verharding van hun buik die ongeveer een minuut duurt.
Oefen weeën zijn absoluut onschadelijk en geven geen reden tot bezorgdheid. Er wordt onderscheid gemaakt tussen deze twee soorten contracties, die meestal optreden vanaf de 36e week van zwangerschap verder en vertegenwoordigen een soort generale repetitie voor de geboorte. Hier voelt de zwangere vrouw een heftige trekkracht aan de buik, die zelfs naar andere delen van het lichaam kan uitstralen. Veel vrouwen voelen dit trekken ook in de rug of in de liesstreek.
De buik verhardt op dezelfde manier als tijdens de oefensamentrekkingen. Echt pijn, aan de andere kant, wordt zelden gevoeld tijdens een wee. De intervallen waarmee de voortijdige weeën optreden zijn meestal onregelmatig en het trekken is niet permanent.
Dit type contractie geeft ook geen indicatie van een mogelijke voortijdige geboorte; het is volkomen normaal. Vervolgens treden regelmatig de zogenaamde gootsteencontracties op. Zoals de naam al doet vermoeden, is dit het verlagen van het kind hoofd diep in het bekken.
Dit proces kan chronologisch worden ingedeeld rond de 36e week van de zwangerschap. In tegenstelling tot soorten weeën tot dusver beschreven, zijn dit pijnlijke weeën. Maar ze hebben ook één voordeel: doordat het kind nu dieper in het bekken zit, kan de zwangere vrouw veel gemakkelijker eten.
Deze volkomen normaal soorten weeën zijn in tegenstelling tot de vroege weeën die in elk deel van de zwangerschap kunnen voorkomen. Helaas zijn vroege weeën niet zonder gevaar en kunnen ze betekenen dat het lichaam het geboorteproces vroegtijdig op gang probeert te brengen. In principe lijken ze erg op de andere soorten weeën, maar ze komen meestal vaker en met toenemende intensiteit voor.
If voortijdige weeën meer dan drie keer in een uur voorkomen, en dit voordat de 36e week van de zwangerschap is afgelopen, is het raadzaam om zo snel mogelijk contact op te nemen met de gynaecoloog of de verantwoordelijke verloskundige. Een andere indicatie van vroegtijdige bevalling is naast de samentrekking een vaginale waterige of bloederige afscheiding. Als u echter in een vroeg stadium contact opneemt met uw arts, is het vaak mogelijk om een voortijdige bevalling te voorkomen door middel van medicatie, bedrust of iets dergelijks.
Tijdens het fysiek onderzoek om voortijdige weeën te evalueren, wordt de vaginale palpatie uitgevoerd. De lengte van de halsworden de breedte en consistentie van de baarmoederhals en het voelbare deel van de baby beoordeeld. De lengte van de hals wordt dan gemeten met vaginaal ultrageluid (norm: 3.5-5cm) en er wordt beoordeeld of er een zogenaamde trechter is ontstaan.
Dit geeft aan dat de geboorte aanstaande is. Er wordt een uitstrijkje gemaakt om infectie uit te sluiten, zowel voor bacteriën en voor chlamydia en mycoplasma. Evenzo wordt de pH-waarde van de uitstroom bepaald (norm: 4, met bubble burst: basischer = hoger, ca.
rond 8, dus de voortijdige geboorte risico neemt toe) en met een speciale test is het uitbarsten van bellen uitgesloten. Gedurende bloed bemonstering, worden de ontstekingsparameters (leukocyten en CRP) bepaald om een vruchtwaterinfectie uit te sluiten. Ook de urine wordt onderzocht. Bovendien wordt er een cardiotocogram (CTG) opgenomen met dat van het kind hart- actie en de samentrekkingen van de baarmoeder. Een ultrageluid scan wordt uitgevoerd om de volksgezondheid van het kind.
