De middenoor versterkt geluidsgolven die aankomen bij de trommelvlies en laat het trillen. Dit is nodig omdat de sensorische cellen in het binnenoor in vloeistof zijn ingebed en geluid in vloeistof minder sterk wordt waargenomen (je kent het effect als je ondergedompeld bent in de badkuip).
Hoe wordt de versterking bereikt? De trommelvlies is veel groter dan het corresponderende venster naar het binnenoor - dus de geluidsdruk neemt toe. Het hefboomeffect van de kleine gehoorbeentjes verhoogt de druk nog meer. Bovendien regelen twee spieren de spanning van de trommelvlies en sterkte van de overdracht van het signaal van de stijgbeugelplaat (het laatste gehoorbeentje) naar het ovale venster van het binnenoor.
Functie van het binnenoor
In het binnenoor reizen geluidsgolven door de windingen van het slakkenhuis. Afhankelijk van de frequentie activeren ze de sensorische cellen van de ingebedde "gehoorbuis" helemaal aan het begin (voor hoge tonen) of pas aan het einde (voor lage tonen). Elk geluid wordt dus afgebroken en resulteert in een typische sensorische stimulus die wordt overgedragen aan de hersenen.
Het is belangrijk dat de sensorische cellen voor hoge frequenties meteen in het begin worden opgewekt, en dan gaan de geluidsgolven niet door; Omgekeerd activeren de geluidsgolven voor lage frequenties de sensorische cellen voor hoge frequenties een beetje voordat ze doorgaan - op deze manier worden ze op de lange termijn veel meer gestrest en verslijten ze sneller.
Beheersing van het evenwichtsgevoel
Wat betreft de functie van het gehoor - het gevoel van evenwicht wordt aangestuurd door de sensorische cellen van de saccule, utriculus en die van de arcades. De toppen van de sensorische cellen projecteren in een massa van gelei waarop kleine steentjes liggen voor het gewicht, de otolieten. Deze hele constructie drijft in vloeistof.
Als het lichaam beweegt, beweegt eerst de vloeistof, daarna het gelatineuze massa met de sensorische cellen beweegt met een vertraging. Hoeveel en hoe snel de geleiachtige massa beweegt weg van zijn rustpositie hangt af van de mate van beweging - de toppen van de sensorische cellen zijn gebogen, en dit wordt gerapporteerd als een signaal aan de hersenen. De hersenen gebruikt deze informatie en de signalen van de ogen en spieren om de positie van ons lichaam in de ruimte te bepalen - of we nu zitten, liggen, vallen of draaien.
