Zijn bacteriën in het bloed besmettelijk?
Om deze vraag te verhelderen, is het allereerst belangrijk om te onthouden dat een infectie de actieve of passieve overdracht is van een ziekteverwekker naar een ander organisme, zoals het menselijk lichaam. Als de ziekteverwekker in dit organisme blijft en zich vervolgens kan vermenigvuldigen, treedt een zogenaamde infectie op, die kan worden gevolgd door de ontwikkeling van het bijbehorende bijbehorende klinische beeld. De aanwezigheid van een infectierisico bij de omgang met zieke medemensen is niet bij elke ziekte en in elk stadium van de ziekte even uitgesproken, maar hangt vooral af van de uitscheiding van actieve ziekteverwekkers door de patiënt.
In principe is elke zieke persoon die "levensvatbare" pathogenen uitscheidt potentieel besmettelijk, ongeacht zijn of haar ziektebeeld. De overdracht van infectieuze pathogenen is meestal mogelijk door contact met lichaamssappen en de uitscheidingen van de zieke. Een voorbeeld hiervan is de verspreiding van de koude virussen via de afscheidingen van de neus- en keelslijmvliezen die worden gevormd in verband met de verkoudheid en worden verdreven via niezen en hoesten.
De overdracht en daaropvolgende infectie is mogelijk door direct contact met de zieke, maar ook door indirect contact met de lichaamsafscheidingen van de getroffen persoon, bijvoorbeeld via deurgrepen. Andere voorbeelden van ziekten waarbij de excreties van de patiënt bijzonder besmettelijk zijn, zijn de meeste maag of darmziekten die daarmee verband houden braken of diarree. Ziekten, zoals HIV, worden vooral in verband gebracht met de detectie van de pathogenen in de bloed.
Neem in dit geval contact op met de patiënt bloed moet als besmettelijk worden beschouwd, waarbij overdracht via de niet-beschadigde huid zeer onwaarschijnlijk is. De situatie is vergelijkbaar met de meeste ziekteverwekkers die voornamelijk in de bloed. Dienovereenkomstig, een persoon die een positief resultaat heeft bij het detecteren van actief bacteriën in het bloed is in principe besmettelijk en er bestaat een risico dat anderen ermee besmet raken.
Er moet echter worden opgemerkt dat de overdracht van deze pathogenen normaal gesproken alleen mogelijk is door contact met lichaamssappen, vooral het bloed van de betrokken persoon. Patiënten bij wie de bacteriën indirect in de bloedbaan zijn gekomen via kolonisatie en infectie van weefsel en daaropvolgende overdracht naar het bloed hebben meestal een groter risico op infectie, omdat bij deze patiënten de infectie met de pathogenen niet alleen uit het bloed kan komen, maar ook uit het primair gekoloniseerde weefsel. Laten we terugkeren naar het bovengenoemde voorbeeld van longontsteking: in dit geval zou infectie met de ziekteverwekkers van deze patiënt niet alleen afkomstig zijn van het bloed, maar ook van de bronchiale en faryngeale afscheidingen die in de loop van zijn long ziekte, die hij gewoonlijk verdrijft door een ernstige hoesten.
