Oorzaken
Atriale fibrillatie kan vele oorzaken hebben. Het is niet ongebruikelijk dat verschillende ziekten tot deze hartritmestoornissen leiden. Een van de meest voorkomende:
- Hoge bloeddruk
- Hartfalen (hartinsufficiëntie)
- Coronaire hartziekte (CHD)
- Hartaanval
- Hartklep defect
- Hartspierziekten
- Hartspierontsteking
- Hyperthyreoïdie
- tekort aan kalium
- Alcohol
- Drugs
- Longembolie
- Zieke sinus syndroom
- Struikelend en kloppend hart
- Kortademigheid en kortademigheid
- Pijn op de borst
- Angst en angst
- oplichterij
- Verminderde fysieke veerkracht
- Zweten
Of patiënten hun opmerken boezemfibrilleren hangt cruciaal af van hun hart- rate.
Hoe sneller de hart- slagen per minuut (bijv. 120 / min), hoe waarschijnlijker het is dat de eerste symptomen worden gevoeld. Toch voelt ongeveer een derde van de getroffenen helemaal geen symptomen! Tijdens de hart- actie, zijn de atria niet langer in staat om de ventrikels voldoende te ondersteunen tijdens contractie.
Als gevolg hiervan is het bedrag van bloed het transport per hartslag wordt ook verminderd en organen worden van relatief minder bloed en zuurstof voorzien. Als gevolg hiervan merken de getroffenen vaak verminderde prestaties, kortademigheid, duizeligheid, uitputting of zelfs flauwvallen. Niet zelden melden patiënten ook merkbare "hartkloppingen" of "hartstilstand".
Soms echter een onregelmatig gepalpeerde pols op de pols misschien wel de enige indicatie. Atriale fibrillatie beschrijft een onregelmatige hartactie, dwz een hartritmestoornissen Normaal gesproken is de hartslag regelmatig.
Bij boezemfibrilleren klopt het hart echter niet ritmisch. Hoeveel keer het hart klopt per minuut (hartslag) is niet gedefinieerd bij boezemfibrilleren. Er is atriale fibrillatie met normaal hartslag (normofrequentie boezemfibrilleren) maar ook boezemfibrilleren met een te langzame (bradycardische boezemfibrillatie of bradycardie absoluta) of een te snelle hartslag (tachycardische boezemfibrilleren of tachyaritmie absoluta).
Vooral boezemfibrilleren, dat wordt geassocieerd met een hartslag dat te snel is, kan leiden tot symptomen zoals kortademigheid, angst of druk op de borst Een normofrequente boezemfibrilleren wordt vaak niet eens opgemerkt door de patiënt. en druk in de thorax - Dit zijn de oorzaken Atriumfibrilleren betekent dat het hart niet meer zo regelmatig werkt als zou moeten.
De pompfunctie neemt daardoor af. Dit betekent dat bloed kan niet meer zo effectief worden gepompt bij boezemfibrilleren als in een gezond hart. Hoe sneller het hart klopt tijdens boezemfibrilleren, hoe slechter de pompprestaties worden.
En des te minder bloed het hart pompt, hoe slechter de zuurstoftoevoer naar het lichaam. Dit is de reden waarom kortademigheid (dyspneu) voornamelijk optreedt bij atriumfibrilleren, wat gepaard gaat met een te hoge hartslag. Afhankelijk van de hartslag kunnen patiënten niet meer goed ademen, hebben ze last van kortademigheid, zelfs bij gemiddelde of lichte inspanning, of voelen ze zelfs een tekort aan lucht in rust.
Boezemfibrilleren is wijdverbreid. Veel patiënten met boezemfibrilleren merken hier niets van. Vaak is het een willekeurige bevinding in het ECG.
Tekenen van mogelijke atriale fibrillatie zijn tamelijk niet specifiek: verminderde inspanningstolerantie, kortademigheid tijdens lichamelijke inspanning, hartstilstand, pijn op de borst of plotselinge gevoelens van angst kunnen een indicatie zijn. Dergelijke symptomen moeten in het algemeen worden opgehelderd, aangezien ze ook kunnen optreden in het geval van hartfalen of hartaanval Als er een vermoeden bestaat van boezemfibrilleren, kan de betrokken persoon zijn of haar pols opnemen.
Om dit te doen plaatst hij de toppen van de middelvinger en wijsvinger aan de buitenkant van de pols net onder de bal van zijn duim op de huid. U zou een licht bonzend geluid moeten kunnen voelen. Bij een gezond hart is de pols regelmatig.
Veel mensen hebben af en toe extra beats die kunnen worden gevoeld als een drop-out of extra beat. In het geval van boezemfibrilleren is echter helemaal geen ritme waarneembaar, de pols lijkt volkomen onregelmatig. Bij vermoeden van atriumfibrilleren dient de behandelende huisarts te worden geraadpleegd. Hij kan een ECG schrijven en, indien nodig, verdere noodzakelijke onderzoeken starten.
