Algemene informatie
Wanneer de bekkenbodem wordt verlaagd, veroorzaakt een zwakte van de bekkenbodemspieren de bekkenbodem inclusief de bekkenbodemorganen: baarmoeder (baarmoeder), blaas en rectum worden verlaagd. Normaal gesproken zijn de spieren en ligamenten in de bekkenbodem gebied houden de organen stevig op hun plaats en voorkomen dat ze zinken. Als de spieren en vasthoudbanden echter worden ingedrukt, kunnen de organen ook niet worden vastgehouden. Verlaging van de bekkenbodem kan ook optreden na verwijdering van de baarmoeder, in welk geval de vaginale stomp ook typisch zinkt. De kans op een bekkenbodemverzakking neemt toe met de leeftijd en is bijzonder hoog tijdens de menopauze.
Oorzaken
Een verzakking van de bekkenbodem kan verschillende oorzaken hebben. In de meeste gevallen raakt de bekkenbodem geblesseerd tijdens de bevalling. Veel vaginale geboorten of zware geboorten zijn dus een risicofactor voor de ontwikkeling van bekkenbodemverzakking.
Maar te zwaar, zwakte van de bindweefsel in dit gebied of overmatige of chronische belasting van de bekkenbodem kan ook de oorzaak zijn. Het regelmatig dragen van zware voorwerpen moet hier ook worden genoemd, omdat het dragen ervan ook een chronische belasting van de bekkenbodem vormt. Het optreden van een bekkenbodemverzakking tijdens menopauze is ook typisch.
De oorzaak is dan het hermodelleren van het weefsel van de bekkenbodem. Deze transformatieprocessen worden bevorderd door de verminderde oestrogeenproductie tijdens de menopauze Genetische factoren spelen waarschijnlijk ook een rol.
Een lichte verlaging van de bekkenbodem kan in eerste instantie geen klachten veroorzaken. Als daarentegen de verlaging meer uitgesproken is, is er een vreemd gevoel van loskomen of een gevoel van druk in het gebied van het bekken. Als de verzakking ernstig is, kan zelfs weefsel van de bekkenbodem of de baarmoeder kan worden gezien en gepalpeerd tussen de vleien.
In dit geval is er een verzakking van de baarmoeder in de vagina. Meestal is er dan ook een sterk gevoel van vreemd lichaam in het gebied van de vagina. Deze ernstige vorm van bekkenbodemverzakking kan ook leiden tot andere symptomen, zoals stoornissen tijdens het ledigen van de darm en blaas (onvrijwillige ontlasting of urine) of ongemak tijdens geslachtsgemeenschap.
Pijn vanwege irritatie van de omgeving zenuwen is ook mogelijk. Bovendien kan er een prematuur zijn drang om te plassen en dus naar het toilet gaan (urge-incontinentie Zelfs een kleine vulling kan leiden tot de drang om te plassen omdat de blaas zit niet vast. De kwaliteit van leven wordt sterk aangetast door deze ernstige vorm van bekkenbodemverzakking.
Diagnose
Een exacte medische geschiedenis moet eerst worden genomen: de belangrijkste factoren hier zijn een bestaand vreemd lichaamssensatie en pijn in het bekken- of vaginale gebied, het onvrijwillig verlies van ontlasting of urine (incontinentie) of een gevoel van druk in de onderbuik. Na de anamnese is een onderzoek belangrijk: hier een ultrageluid van het bekken en de buik kan worden uitgevoerd, evenals een positionele controle van de blaas, rectum en baarmoeder, die ook van positie kunnen veranderen door het verlagen van de bekkenbodem. Een gynaecologisch onderzoek van de vagina en mogelijke vreemde lichamen in dit gebied is ook nuttig.
Naast het gynaecologisch onderzoek dient ook een rectaal onderzoek via de darm te worden uitgevoerd. Het klinisch onderzoek kan ook gebruikt worden om de ernst van de bekkenbodemprolaps en de mogelijke baarmoederverzakking vast te stellen en met een score te classificeren. In complexe gevallen kan een MRI voor beeldvorming ook belangrijk zijn.
