Chirurgische therapie
Voor het succes van het bovenstaande reumatiek orthopedische ingrepen en intensieve nazorg zijn essentieel. Het regime voor nabehandeling wordt meestal bepaald door de chirurg. Dit omvat enerzijds regelmatige wondcontroles en verbandwissels, anderzijds, afhankelijk van de ingreep, een speciale nabehandeling in de vorm van fysiotherapeutische oefentherapie (fysiotherapie) eventueel met AIDS (bijv. bewegingsspalken, orthesen of krukken). Na een operatie voor het verstevigen van het gewricht, een immobilisatie van zes weken met een gips cast is meestal nodig. Na een verstijvingsoperatie in het wervelkolomgebied moet een korset vaak voor een langere periode (8-12 weken) worden gedragen.
Verloop en prognose
Het begin en het verloop van de ziekte van Bechterew zijn geleidelijk, met het grootste verlies van functie en schade die waarschijnlijk optreedt in de eerste 10 jaar van de ziekte. De belangrijkste klachten van patiënten over kwaliteit van leven zijn stijfheid, pijnvermoeidheid en slecht slapen. Factoren die een vrij ernstig verloop van de ziekte waarschijnlijk maken, zijn dat de ziekte van Bechterew patiënten op relatief jonge leeftijd treft, wat betekent dat de vaak aanzienlijke ziektelast lang aanhoudt. De therapeutische mogelijkheden voor de ziekte van Bechterew zijn tot dusver vrij beperkt, maar de relatief nieuwe TNF-alfaremmers zullen deze situatie naar verwachting aanzienlijk verbeteren.
- Een betrokkenheid van het heupgewricht en het kniegewricht
- Een verhoogde bloedbezinkingssnelheid (> 30 mm in het eerste uur)
- Een lage effectiviteit van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)
- Een beperking van de mobiliteit van de lumbale wervelkolom
- Een ontsteking van de pink- en teengewrichten
- Oligoartritis (gelijktijdige ontsteking van veel gewrichten)
- De ziekte begint vóór de leeftijd van 16 jaar.
