Kinesiologie

Definitie

De bewegingswetenschap is een tak van sportwetenschap naast de wetenschap van training en is ontstaan ​​uit de versmelting van algemene en speciale bewegingstheorie. Het is gewijd aan de wetenschappelijke overweging en onderzoek van bewegingen.

Classificatie van bewegingswetenschappen

Volgens, de bewegingswetenschap wordt gedifferentieerd in 3 klassen. - Pedagogisch-normatieve opvatting

  • Theoretische conceptie van het cybernetisch systeem
  • Integratieve-functionele conceptie

De hamvraag bij dit concept is op welk moment de testpersoon ontvankelijk of ongevoelig is voor bepaalde motoriek leren doelen. Daarom is ontogenese een integraal onderdeel van het onderzoek naar beweging in het pedagogische kader. Hoekstenen zijn: Dit onderwerp kan ook interessant voor u zijn: lichamelijke opvoeding

  • Kenmerken van motorisch leren
  • De historische ontwikkeling van sporttechnieken
  • Training van de bewegingsvisie
  • Toepassing van de bevindingen in de klas

Cybernetica houdt zich bezig met de sporter als informatieverwerkingssysteem. Informatieontvangst en -verwerking als een innerlijk proces staan ​​in de voorhoede van deze benadering.

Kinesiologie benadert

Vanuit het oogpunt van bewegingswetenschap moet het veelzijdige concept van beweging met verschillende benaderingen worden gepresenteerd. Beweging is niet onvoorwaardelijk in zijn uiterlijke verschijning, maar vereist lichaamsinterne controle- en reguleringsprocessen (intern aspect van beweging), waarvan het onderzoek, samen met de analyse van het externe aspect, een van de hoofdtaken van de bewegingswetenschap is. Verschillende overwegingen van het begrip beweging in de canon van bewegingswetenschappelijk onderzoek.

Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: Biomechanica

  • Morfologische benadering
  • Biomechanische benadering
  • Functionele benadering
  • Empirische en analytische benadering

Deze pre-wetenschappelijke methode wordt gebruikt om bewegingen aan te leren. Beweging wordt teruggebracht tot haar pure verschijning, en de kennis van hoe de beweging tot stand komt, wordt verwaarloosd. Het doel van morfologie is om informatie te verschaffen voor instructie en correctie.

De beschrijving van beweging is erg gedifferentieerd, maar alleen met betrekking tot de extern zichtbare beweging. Bewegingssnelheid, bewegingssterkte, bewegingsbereik, bewegingsconstante, bewegingsprecisie, bewegingsstroom en bewegingskoppeling zijn termen voor morfologische beschrijving. Menselijke handelingen kunnen niet goed worden begrepen als ze uitsluitend vanuit mechanisch, fysiek en psychologisch oogpunt worden bekeken. Neurofysiologische aspecten zijn belangrijk voor de vorming van menselijke bewegingen, maar wil men de sportbeweging volledig analyseren, dan moeten de bewegingen in de eerste plaats een betekenis krijgen. Het functionele aspect van een beweging kan niet worden genegeerd.

Kenmerken van bewegingswetenschappen

  • Empirische wetenschap: De bewegingswetenschap is een empirische wetenschap, aangezien zij kennis in de werkelijkheid zoekt en vindt. Als voorbeeld zijn hier de technologische verbeteringen in de afzonderlijke disciplines. - Cross-sectionele wetenschap: de bewegingswetenschap is een cross-sectionele wetenschap omdat ze put uit bevindingen uit andere onderafdelingen van de sportwetenschap (fysiologie, sensorimotorische vaardigheden, psychologie, enz.).
  • Toegepaste wetenschap: De bewegingswetenschap als toegepaste wetenschap omdat het ernaar streeft de verworven kennis in werkelijkheid te implementeren. Alleen deze applicatie maakt het mogelijk om de deugdelijkheid van individuele methoden. - Integratieve wetenschap: het controleert en bevraagt ​​bevindingen uit andere wetenschappen.