Inleiding - Vochtige maculaire degeneratie
De natte maculaire degeneratie is de zeldzamere van de twee leeftijdsgebonden aandoeningen van de macula (gele vlek), 10 tot 15 procent. In de loop van de ziekte is de natte macula-ziekte veel agressiever. Op het natte maculaire degeneratie "Pathologisch" nieuw bloed schepen groeien van de choroïde in de macula of fovea (plaats waar u het scherpst kunt zien), wat leidt tot bloeding en het vasthouden van water (oedeem).
Hoe vaak komt een natte maculaire degeneratie voor?
Alleen al in Duitsland werden meer dan 4 miljoen mensen ziek maculaire degeneratie in 2008. Volgens schattingen van de VN bedraagt het aantal patiënten wereldwijd ongeveer 25 tot 30 miljoen. Desalniettemin kan slechts 14 procent van de Duitsers zich iets voorstellen onder de term maculadegeneratie en dit toewijzen aan een oogziekte.
- Ongeveer 20 procent van de 65- tot 74-jarigen en
- Ongeveer 35 procent van de 75- tot 84-jarige heeft de droge vorm van maculaire degeneratie en
- 10 tot 15 procent heeft de natte vorm van maculaire degeneratie. Ongeveer elk jaar worden 50 patiënten ziek met leeftijdsgebonden maculadegeneratie.
Vaak wordt een snel en blijvend verlies van gezichtsscherpte veroorzaakt door de natte maculaire degeneratie.
In de vroege stadia is er een vervorming van rechte lijnen (tegel gewrichtenraamovergangen) tijdens het zien. In het midden van de te lezen tekst zijn grijze schaduwen, vervormingen of een wazige vlek te zien. Vaak gaat dit gepaard met een verstoring van de kleurwaarneming, terwijl het zwart-witzicht onaangetast blijft.
Als er een bloeding optreedt, is er meestal een plotseling verlies van het leesvermogen en is er een verlies van het centrale gezichtsveld (centraal scotoom Vanaf 60 jaar passende controles bij de oogarts worden aanbevolen. Om zelfs de ogen van tijd tot tijd te controleren op natte maculaire degeneratie, kan het Amsler-rooster als test worden gebruikt.
Om een mogelijke te kunnen herkennen en behandelen glaucoma in een vroeg stadium dient er vanaf 40 jaar een regelmatige controle van de ogen plaats te vinden. Om de voortgang van de degeneratieve veranderingen van de natte maculaire degeneratie te vertragen of te stoppen of om bestaande veranderingen te genezen, wordt een medicijn in het oog geïnjecteerd (intravitreale injectie) volgens een nieuw ontwikkeld behandeladvies. Het medicijn dat erin zit, kan het nieuw gevormde terugdringen bloed schepen en zo een bestaande ziekte stabiliseren (dwz de macula weer laten drogen) of zelfs verbeteren.
Meestal zal deze behandeling poliklinisch meerdere keren met tussenpozen van 6 weken moeten worden uitgevoerd. De belangrijkste risicofactoren voor leeftijdsgebonden maculaire degeneratie zijn. De ziekte neemt sterk toe met de leeftijd, vaak na de leeftijd van 60 jaar. Door de algemeen hogere levensverwachting van vrouwen komt leeftijdsgebonden maculadegeneratie vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
- Roken,
- Blootstelling van de ogen aan licht en UV-straling en
- Hoge bloeddruk.
- Genetische aanleg (erfelijkheid) speelt ook een rol.
Afgezien van de bovengenoemde risicofactoren zoals overgewicht en roken, moet ook in het dagelijks leven de ene of de andere gewoonte worden gecontroleerd:
- Langer schermwerk
- Lange televisie
- ambachten
- Erg lang
Vochtige leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD) kan worden verlicht door groeiremmers (zogenaamde VEGF-antagonisten) in de binnenkant van het oog te injecteren. Deze medicijnen zijn dan in staat om de groei van te remmen schepen in de macula. Terwijl in het verleden procedures zoals fotodynamische therapie of laser, die slechts voor enkele patiënten geschikt is, werden gebruikt voor natte maculaire degeneratie, deze worden tegenwoordig nauwelijks meer gebruikt in therapie. Met de VEGF-antagonisten kan verlies van gezichtsvermogen worden gestopt of op zijn minst vertraagd.
