Schade aan de tussenwervelschijf

Schade aan tussenwervelschijven is een van de meest voorkomende oorzaken van ondraaglijke rug pijn​ Problemen met de tussenwervelschijven komen voornamelijk voor in de lumbale wervelkolom, minder vaak in de halswervels en slechts zeer zelden in de thoracale wervels. Veelvoorkomende redenen zijn een slechte houding, gebrek aan lichaamsbeweging of eenzijdige belasting - de druk op de wervelkolom vormt een risico voor de tussenwervelschijf​ Hoe kan ongemak effectief worden behandeld?

Hoe ontstaat schijfschade?

De tussenwervelschijven bestaan ​​uit een vezelige ring waarin zich een geleiachtige kern bevindt. Ze liggen tussen de wervels in de wervelkolom, waardoor de wervelkolom flexibel is en als een soort 'kussen' fungeert. Schade aan de tussenwervelschijven treedt op om verschillende redenen: Te weinig lichaamsbeweging en een overwegend zittende levensstijl leiden tot verzwakking van de buik- en rugspieren. De wervelkolom is niet meer voldoende gestabiliseerd en de tussenwervelschijven kunnen uitpuilen. Als de vezelige ring scheurt en gelatineus is massa ontsnapt, de schijf hernia. Wie te veel kilo's weegt, riskeert ook schijfproblemen. Dit komt omdat overgewicht een van de belangrijkste factoren is bij het niet goed belasten en voortijdig slijten van de tussenwervelschijven.

Onjuiste belading en ongevallen als oorzaak

Iedereen die zware voorwerpen verkeerd behandelt of te zware lasten tilt, kan een acute aanval veroorzaken herniated disc​ Er bestaat ook een risico op overbelasting tijdens zwangerschap, omdat het zwaartepunt van het lichaam naar voren wordt verschoven en de hormonale veranderingen meer veroorzaken water om te worden opgeslagen in de tussenwervelschijven. Ze verliezen hun stabiliteit, wat een verzakking van de gelatineuze kern bevordert. Ongevallen kunnen ook leiden tot een herniated disc, bijvoorbeeld een val van een trap. Minder vaak zijn ontstekingsprocessen de oorzaak van schijfproblemen.

Schade aan de tussenwervelschijf: typische symptomen

Niet elke schijfwissel hoeft leiden tot ongemak. Symptomen treden alleen op als een uitpuilende schijf op de omgeving drukt zenuwen​ Dit manifesteert zich vaak als trekken pijn in een arm of been, vaak geassocieerd met sensorische stoornissen zoals tintelingen of gevoelloosheid. Als de schijf tegen de spinal cord, toenemende zwakte van zowel armen als benen is een mogelijk gevolg. Als de druk op de zenuwen langer aanhoudt, kan zelfs verlamming optreden. In sommige gevallen is controle over blaas en de rectale functie gaat verloren. Sensorische stoornissen in het intieme gebied, aan de binnenkant van de dijen en verlamming van de benen zijn ook typische symptomen. Omdat gevoelloosheid optreedt in het gebied van het contact van een ruiter met het zadel, wordt dit ook wel rijbroek genoemd anesthesie (anesthesie = verdoving).

Diagnose bij schijfschade

Belangrijk voor de diagnose zijn in de eerste plaats die van de patiënt medische geschiedenis en een orthopedisch-neurologisch onderzoek. In veel gevallen kan dit al met een hoge mate van waarschijnlijkheid zeggen op welk punt de schijf uitpuilt. EEN computertomografie (CT) scan of MRI (MRI) van het aangetaste ruggenmerggebied kan de diagnose bevestigen of weerleggen.

Soorten schijfschade

Er zijn verschillende soorten, afhankelijk van waar de schijf is beschadigd:

  • Cervicale schijfschade treedt op in de cervicale wervelkolom (C-wervelkolom).
  • Lumbale schijfschade verwijst naar schijfschade in de lumbale wervelkolom (LS).
  • Een thoracale schijfschade treedt op in het gebied van de thoracale wervelkolom (BWS), maar is uiterst zeldzaam.

Men spreekt van een zerivikalen herniated disc met radiculopathie, als er ook schade of irritatie is van een zenuwwortel​ Dit leidt tot een uitstraling van pijn langs de zenuw richting de vingers. In combinatie met schijfschade in de lumbale wervelkolom, leidt radiculopathie tot ongemak in de benen.

Oefening als onderdeel van de behandeling

Hernia-schijven die niet geassocieerd zijn met verlamming, blaas of rectale disfunctie moet conservatiever worden behandeld, zonder operatie. In het verleden kregen pijnpatiënten voor het eerst bedrust voorgeschreven - dit is tegenwoordig niet langer een probleem. Integendeel, gerichte lichaamsbeweging maakt vanaf het begin deel uit van de behandeling. In fysiotherapieleren patiënten zo pijnloos mogelijk te bewegen. In eerste instantie werkt dit vaak alleen met pijnstillers en medicatie om de spieren te ontspannen. Bij problemen met de tussenwervelschijven moeten in ieder geval de tussenwervelschijven worden ontlast. Voortdurende training van de rompspieren is een zeer goede remedie gebleken voor hardnekkige pijn in de lumbale wervelkolom​ Een fysiotherapeut kan de getroffen persoon uitleggen welke oefeningen hij of zij dagelijks alleen moet doen.

Als er spierverlamming optreedt, ga dan onmiddellijk naar het ziekenhuis

Voorzichtigheid is geboden bij spierverlamming, want hoe langer de verlamming aanhoudt, hoe kleiner de kans op volledig herstel. U moet onmiddellijk in een ziekenhuis worden onderzocht en zo snel mogelijk worden geopereerd. Anders kan een operatie alleen worden overwogen als alle niet-operatieve behandelingen niet succesvol zijn geweest.

Hernia: conservatieve therapie en chirurgie.

Voor conservatief therapie, je hebt wat geduld nodig. De getroffen persoon moet enkele weken intensieve, bij voorkeur intramurale behandeling toestaan. Bij een operatie wordt het vernietigde schijfweefsel verwijderd, waardoor de vernauwde zenuwwortels worden ontlast. Zachte procedures zoals microchirurgie zijn nu beschikbaar. Hier werken neurochirurgen met een chirurgische microscoop en de gecreëerde toegang is slechts enkele centimeters groot. Littekens en ongemak na de operatie zijn minder. Een tussenwervelschijf bediening brengt altijd risico's met zich mee: schade aan zenuwen en bloed schepenkunnen infecties en latere instabiliteit van de wervelkolom niet worden uitgesloten. Als littekens vormen in het operatiegebied kunnen de klachten altijd terugkomen. Daarom wordt een operatie alleen uitgevoerd als dit dringend noodzakelijk is en het verwachte voordeel aanzienlijk hoger is dan de risico's.

Een hernia voorkomen

Iedereen kan zelf een aantal dingen voor zijn rug doen om schijfproblemen te voorkomen. Dit omvat continue training van de rug en buikspieren om de wervelkolom te stabiliseren voor dagelijkse behoeften. Dit komt doordat een goed getraind spierkorset een groot deel van de mechanische belasting op zich neemt. Rugscholen leren je hoe je de belangrijke spiergroepen kunt versterken en hoe je goed kunt buigen, dragen, zitten, staan ​​en liggen. Terug zwemmenlopen of fietsen worden ook aanbevolen om de spieren te versterken en zo schade aan de tussenwervelschijven te voorkomen. Lichaamsbeweging verheft ook de geest.