Triflupromazine behoort tot de klasse van neuroleptica Als zodanig wordt het medicijn gebruikt om psychiatrische stoornissen te behandelen. Daarnaast kan het echter ook in andere medische specialismen worden gebruikt. In de Bondsrepubliek Duitsland mag triflupromazine sinds 2003 niet meer worden gebruikt of voorgeschreven als gevolg van veranderingen in de drugswetgeving, aangezien er geen goedkeuring is.
Wat is triflupromazine?
Triflupromazine is een medicijn met neuroleptische en anti-emetische effecten. Neuroleptisch drugs of stoffen zijn stoffen die psychotrope effecten hebben, dwz kalmerendantipsychoticum of antiautisme. Dergelijke voorbereidingen worden genoemd neuroleptica en worden in de psychiatrie gebruikt om verschillende psychische stoornissen met medicatie te behandelen. Om deze reden wordt het actieve ingrediënt triflupromazine ook geclassificeerd als een psychotroop geneesmiddel of neurolepticum en wordt het ook zo genoemd. Een medicijn is anti-emetisch als het dit voorkomt braken Vanwege zijn antimetica-eigenschappen heeft triflupromazine ook een indicatie buiten de psychiatrie. In 2003 verloor het actieve ingrediënt echter zijn goedkeuring in de Bondsrepubliek Duitsland, waar het op de markt werd gebracht onder de handelsnaam Psyquil. In de chemie of farmacologie wordt triflupromazine beschreven door de molecuulformule C 18 - H 19 - F 3 - N 2 - S.In zijn basisvorm heeft het medicijn een morele massa van 352.42 g / mol. Daarentegen heeft de hydrochloridevorm, die ook vaak wordt gebruikt, een moreel massa van 388.88 g / mol.
Farmacologische werking
De werkingsmechanisme van triflupromazine is gebouwd op zijn eigendom als een antagonist van D1- en D2-receptoren. Het medicijn veroorzaakt dus remming van stoffen die binden aan de vrije receptoren. Bovendien is in de literatuur in talrijke gevallen een matige affiniteit voor andere receptoren erkend. Daarom heeft de inname van triflupromazine ook effecten op andere receptoren. Deze omvatten D2-, 5-HT2-, alpha1- en H1-receptoren. Er is een zwakke affiniteit voor M1-receptoren aangetoond. Bovendien is bekend dat triflupromazine werkt als een remmer van zure sfringomyelinase. Het gebruik ervan als FIASMA (functionele remmer van zure sfingomyelinase) is dus denkbaar.
Medische toepassing en gebruik
Triflupromazine heeft zowel neuroleptische als antimetabole eigenschappen. Niettemin vertegenwoordigt het belangrijkste toepassingsgebied van het actieve ingrediënt de psychiatrie. Dienovereenkomstig bestaat er een indicatie voor ernstig psychose or hallucinaties (vooral die geassocieerd met schizofrenie) en acute psychomotorische agitatie. Buiten de psychiatrie is er ook een indicatie voor de behandeling van ernstig braken, acuut misselijkheid en duizeligheid In alle gevallen wordt de werkzame stof oraal toegediend in de vorm van een filmomhulling tablets Deze kunnen zelfstandig door de patiënt worden ingenomen. Het actieve ingrediënt is echter onderworpen aan apotheek- en receptvereisten in alle landen waarvoor goedkeuring bestaat.
Risico's en bijwerkingen
Triflupromazine kan ongewenste bijwerkingen veroorzaken, dus het is niet zonder risico. De behandeling moet worden stopgezet of volledig worden overgeslagen als er sprake is van een bekende intolerantie (allergie) aan het medicijn. In deze gevallen is er een contra-indicatie. De meest voorkomende bijwerkingen van triflupromazine zijn de ontwikkeling van hartritmestoornissen, hypotensie, de ontwikkeling van starheid, akinesie, en tremor. Tremor wordt verstaan een onvrijwillige, strikt ritmische bewegingsstoornis veroorzaakt door continue samentrekking van verschillende spiergroepen. Er wordt over starheid gesproken als het lichaam verhardt of stolt. De term vormt de tegenhanger van flexibiliteit. Akinesie daarentegen verwijst naar een pathogene immobiliteit van skelet- of hartspieren. Bovendien is aangetoond dat triflupromazine invloed heeft lever enzymen Patiënten die lijden aan acute lever schade mag alleen met de werkzame stof worden behandeld als er geen milder middel beschikbaar is. Interacties met centraal werkende stoffen zoals alcohol zijn ook denkbaar. Met betrekking tot antihypertensivais een onverwachte versterking van het effect mogelijk. De werkzaamheid van dopamine agonisten zoals amantadine, levodopa or bromocriptineaan de andere kant, kan sterk worden verminderd door triflupromazine in te nemen. Dit geldt ook voor het antihypertensieve effect van guanethidine De behandelende arts moet daarom altijd worden geïnformeerd over alle voorbereidingen. Vanwege het risico van een te grote drop-in bloed druk, is speciale voorzichtigheid ook vereist voordat een operatie wordt uitgevoerd. Medisch Grensverkeer van de patiënt kan nodig zijn. De hoeveelheid toe te dienen anesthetica moet op passende wijze worden verminderd.
