Tinea corporis is de term die wordt gebruikt om een schimmelinfectie van de huid op het lichaam, inclusief de ledematen, exclusief de handen en voeten. De infectie wordt veroorzaakt door draadschimmels en gaat symptomatisch gepaard met roodheid van de huid of puisten met ernstige jeuk. Van meer dan 30 soorten draadschimmels is bekend dat ze bij mensen tinea corporis veroorzaken.
Wat is tinea corporis?
Tinea corporis is een schimmelziekte van de huid van het lichaam, inclusief de ledematen met uitzondering van de handen en voeten. Symptomatische kenmerken zijn onder meer plaatselijke roodheid van de huid of zelfs puisten gevuld met weefselvloeistof of pus Meestal produceren de geïnfecteerde huidgebieden intense jeuk. Tinea corporis is een van de meest voorkomende huidaandoeningen, die een mild of acuut beloop kunnen hebben, afhankelijk van de ziekteverwekker en de voorwaarde van de immuunsysteem In veel gevallen is er sprake van een chronische infectie met slechts milde symptomen. Huidschimmels, ook bekend als dermatofyten, leven aëroob en heterotroof, wat betekent dat hun metabolisme afhankelijk is van zuurstof en organisch materiaal voor voeding. Een gemeenschappelijk kenmerk van huidschimmels is hun vermogen om keratine uit dode huidcellen af te breken en te metaboliseren. Ze bezitten het enzym keratinase, dat in principe ook andere kan afbreken eiwitten zoals collageen en elastine. Dermatofyten, die voor mensen besmettelijk kunnen zijn, kunnen worden onderverdeeld in antropofiel, zoofiel en geofiel pathogenen met betrekking tot hun "voorkeuren". Terwijl antropofiele soorten gespecialiseerd zijn in het besmetten van de menselijke huid, infecteren zoöfiele soorten dieren, inclusief huisdieren. Zoöfiele dermatofyten kunnen echter ook mensen infecteren. De geofiele soorten worden bijna overal in de bodem aangetroffen en zijn slechts in uitzonderlijke gevallen pathologisch voor de mens.
Oorzaken
Tinea corporis wordt veroorzaakt door pathogene draadschimmels, die worden geclassificeerd als huidschimmels of dermatofyten. Van meer dan 30 soorten draadschimmels is bekend dat ze de typische schimmelinfecties in de menselijke huid veroorzaken. Omdat pathogeen huidschimmels of hun sporen zijn bijna alomtegenwoordig, een infectie die leidt tot de ontwikkeling van tinea corporis wordt bevorderd door een verzwakte immuunsysteem. Bijvoorbeeld, suikerziekte mellitus, een immuunsysteem verzwakt door HIV of kunstmatig onderdrukt door drugs om afwijzing te onderdrukken worden verhoogd risicofactoren De ziekte kan worden overgedragen door direct huidcontact of contact met gedeelde items zoals handdoeken of washandjes, evenals sanitaire oppervlakken. Openbare saunaruimtes of zwemmen zwembaden zijn ook frequente infectieplaatsen, omdat de huidschimmels de voorkeur geven aan warmte en vocht. Infecties zijn daarom bijzonder hardnekkig in delen van het lichaam die doorgaans warm en vochtig zijn, bijvoorbeeld tussen de tenen. Infectie met zoöfiele dermatofyten kan ook optreden door direct lichamelijk contact met geïnfecteerde huisdieren, bijvoorbeeld met honden, katten of hamsters.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomatisch voor tinea corporis zijn aanvankelijk kleine ronde vlekken op de huid met een diameter van één tot twee centimeter. Kenmerkend, maar niet verplicht, is marginale gevoeligheid van de vlekken en jeuk, die ernstig kan zijn. Bij diepere infecties, aanvullende symptomen van ontsteking Kan ontwikkelen. Bij infecties met aan de mens aangepaste antropofiele dermatofyten zijn de symptomen die optreden meestal zwak, zodat ze vaak weinig aandacht krijgen en door niet-behandeling een chronische huidschimmelziekte kan ontstaan. Diepere schimmelinfecties kunnen ook gepaard gaan met pijnlijke ontstekingsreacties. Een speciale vorm is de zogenaamde tinea corporis gladiatorum, ook wel matverbranding genoemd, die voornamelijk vechtsporters treft die hun sport beoefenen op vloermatten en lichte schaafwonden kunnen oplopen bij het gooien of vallen op de mat, waarin bepaalde filamenteuze schimmels doordringen en triggeren mat branden.
Diagnose en verloop van de ziekte
De typische symptomen, waaronder jeuk, die op tinea corporis lijken te duiden, kunnen ook andere oorzaken hebben, zoals psoriasis, droog eczeem, en anderen. Om verwarring van oorzaken uit te sluiten, wordt een uitstrijkje van het aangetaste huidgebied onder de lichtmicroscoop onderzocht.Als het nodig wordt om het exacte type filamenteuze schimmel te identificeren, kan een cultuur worden gemaakt met het wattenstaafje van de huid op verschillende kweekmedia . De procedure kan echter enkele weken duren. Een onderzoek met het licht van Wood, ook wel black light genoemd, kan ook informatie opleveren. Het zwarte licht in het UV-bereik met een golflengte tot 365 nanometer zorgt ervoor dat huidgebieden die zijn geïnfecteerd met bepaalde dermatofyten groen-geelachtig oplichten. Genetisch onderzoek van schimmel-DNA om de schimmelsoort nauwkeurig te identificeren is ook mogelijk.
Complicaties
Indien onbehandeld, kan tinea corporis een aantal ernstige huidirritaties veroorzaken. Erge, ernstige pijn, jeuk en roodheid treden op, die patiënten buitengewoon ongemakkelijk vinden. Af en toe treedt bloeding op. Bovendien vormen zich in de loop van de cursus pijnlijke blaren en puisten, die ontstoken kunnen raken. In het verdere verloop verspreidt de schimmelinfectie zich naar andere delen van het lichaam. Het resultaat is schubben, papels en soms pijnlijke abcessen. Tinea corporis kan ook psychologische effecten op de lange termijn hebben. Patiënten lijden vaak aan minderwaardigheidscomplexen en depressieve stemmingen. Tijdens de behandeling via antimycoticabijwerkingen zoals misselijkheid, braken or hoofdpijn kan gebeuren. Fever en rillingen net zoals nier en lever In zeldzame gevallen kan schade optreden. Bij zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven, kan de voorbereiding het kind schaden. Bovendien kunnen allergieën of intoleranties optreden die verdere behandeling vereisen. Onjuist toegepaste huismiddeltjes en natuurlijke remedies kunnen ook ongemak veroorzaken en mogelijk tinea corporis verergeren. Het is daarom raadzaam om de behandeling van een schimmelinfectie van de huid vooraf met de huisarts of specialist te bespreken.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij tinea corporis is de getroffen persoon in ieder geval afhankelijk van een medisch onderzoek en behandeling. Alleen zo kan een verdere verergering van de symptomen worden voorkomen, terwijl ook als de ziekte niet wordt behandeld, verdere complicaties kunnen optreden. Daarom moet in het geval van tinea corporis bij de eerste symptomen of klachten contact worden opgenomen met een arts. Zelfgenezing kan bij deze ziekte meestal niet plaatsvinden. De arts moet worden geraadpleegd in het geval van tinea corporis als de getroffen persoon lijdt aan ernstige jeuk op de huid. In de meeste gevallen is de huid bedekt met vlekken en kan er ook een infectie zijn of ontsteking op de huid zelf. Als deze symptomen optreden, moet de getroffen persoon beslist een arts raadplegen. In de regel leidt tinea corporis ook tot een aanzienlijke vermindering van de esthetiek, zodat het ook kan leiden tot psychologische stoornissen of Depressie In dit geval moet een psycholoog worden geraadpleegd. De symptomen van tinea corporis worden behandeld door een dermatoloog.
Behandeling en therapie
Kortom, actueel en systemisch en een combinatie van beide soorten therapie zijn beschikbaar voor de behandeling van tinea corporis. Actueel therapie omvat lokale bestrijding van de schimmelinfectie met antischimmelmiddelen crèmes or zalven, tincturenof poeders. De meeste antischimmelmiddelen zijn gericht op het remmen van ergosterol, een belangrijk en noodzakelijk onderdeel van schimmelcelmembranen. Als lokale behandeling het doel niet bereikt omdat veel lichaamsdelen worden aangetast, systemische behandeling door middel van orale inname van bepaalde drugs antischimmelmiddelen bevatten is ook mogelijk. Echter, interacties met andere drugs en mogelijke bijwerkingen moeten worden overwogen. Therapieën dienen in principe drie tot vier weken na het verdwijnen van de symptomen te worden voortgezet om te voorkomen dat de schimmelinfectie weer oplaait (recidief).
het voorkomen
De belangrijkste preventie om tinea corporis te vermijden, is om een intact immuunsysteem te hebben. Als het immuunsysteem niet optimaal kan functioneren vanwege andere ziekten of vanwege kunstmatige immunosuppressie of vanwege ongunstige leefomstandigheden, mogen typische infectieplaatsen zoals openbare baden en sauna's alleen worden betreden met badslippers en grondig drogen na het douchen. Ademende kleding is ook preventief. Handdoeken en textiel moeten op 90 graden worden gewassen om schimmels en sporen veilig te doden.
Nazorg
In de meeste gevallen slechts beperkt of zeer weinig maatregelen van directe nazorg zijn beschikbaar voor de getroffen persoon in het geval van tinea corporis. Om deze reden moet de getroffen persoon in een vroeg stadium een arts raadplegen om het optreden van andere complicaties en klachten te voorkomen. Het is ook niet mogelijk dat de ziekte op zichzelf geneest, daarom moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen en symptomen van de ziekte. De meeste patiënten zijn meestal afhankelijk van het nemen van verschillende medicijnen om de symptomen te verlichten of te beperken. Er moet altijd voor worden gezorgd dat de medicatie regelmatig en in de juiste dosering wordt ingenomen. Bij onduidelijkheden of vragen dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Evenzo moet de arts ook worden gecontacteerd als er veranderingen en klachten aan de huid zijn. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt meestal niet verminderd. In sommige gevallen kan contact met andere patiënten met de ziekte ook nuttig zijn, aangezien dit zal resulteren in een uitwisseling van informatie.
Wat u zelf kunt doen
Naast medicamenteuze behandeling kunnen de getroffenen andere eenvoudige gebruiken huismiddeltjes als ondersteunende maatregel: in de allereerste plaats houden de aangetaste huidgebieden droog om de verspreiding van de schimmel te voorkomen. Naast voldoende luchttoevoer voor de huid kunnen geïnfecteerde plekken worden gepoederd helende aarde or bakken poeder Vanwege de extra verzorgende stoffen en oliën die erin zitten, worden conventionele cosmetische poeders en babypoeders hier echter niet aanbevolen. appel cider azijn wordt ook al lange tijd gebruikt als oud middel tegen schimmelinfecties. Getroffen personen kunnen de aangetaste plekken meerdere keren per dag deppen met een watje gedrenkt in appel cider azijn. Tea tree olie en Australische Manuka honing worden op een vergelijkbare manier gebruikt. Zoals appel cider azijn, wordt aangenomen dat deze producten antischimmel- of fungicide effecten hebben. Al deze middelen mogen echter niet worden gebruikt als tegelijkertijd een antischimmelzalf op de huid wordt aangebracht. Keer op keer, vochtige warme kompressen die eerder zijn gedrenkt salie or kamille afkooksel wordt aanbevolen als huismiddeltjes. De extracten of salie en kamille zouden een desinfecterende en schimmeldodende werking hebben. Omdat de donkere, vochtige omgeving onder het kompres echter ideale groeicondities voor schimmels biedt, is het beter om andere vormen van zelfbestrijding te gebruiken.therapie.
