Therapie voor het Patellaire Tip-syndroom
Taping wordt al enkele jaren in toenemende mate gebruikt in verschillende medische disciplines. Vooral in de sportgeneeskunde en fysiotherapie geniet de techniek een toenemende populariteit en wordt ze gebruikt bij de profylaxe en behandeling van verschillende ziekten. Afhankelijk van de gebruikte techniek en de tape zelf (de kleur van de tape speelt ook een rol), moet de tape verschillende effecten hebben op het doelorgaan.
Hoewel veel artsen en fysiotherapeuten bij de tape zweren, moet worden benadrukt dat het effect tot nu toe niet wetenschappelijk is bewezen. Kinesiologische tape wordt ook veel gebruikt bij de therapie van patellaire punt syndroom Het wordt voornamelijk gebruikt ter profylaxe van de ziekte zodra de eerste tekenen van het syndroom optreden.
De zogenaamde patella pees tapes en patellaverbanden (springkniebanden) worden gebruikt om lange sportonderbrekingen te voorkomen. Bij uitgesproken klachten is een langere sportverzuim ook met tape niet te vermijden. Bovendien moet tapen een snellere terugkeer naar sport mogelijk maken na een langere pauze vanwege patella tendinitis.
In beide gevallen heeft het de functie om trekkrachten op de pees op te vangen en in plaats daarvan over te brengen op de huid waarop het strak is aangebracht. Patellaire pees syndroom wordt meestal conservatief behandeld, dwz niet-chirurgisch. Naast verschillende medicijnen worden voornamelijk fysiotherapeutische en fysieke maatregelen gebruikt.
Deze omvatten massages, koude en warmte therapie en extracorporaal met hoge energie schokken golftherapie. Het doelorgaan, in dit geval de knie, rust op een met water gevuld plastic kussen waarin geluidsgolven worden ingebracht. De geluidsgolven worden gebundeld op de doellocatie, dwz het aangetaste weefsel van de patella pees.
Schok golftherapie wordt gebruikt voor verschillende ziekten, waarbij de nadruk vooral ligt op calcificaties en ossificaties. Een therapiesessie duurt ongeveer twee tot vijf minuten en kan poliklinisch worden uitgevoerd. De kosten van extracorporaal schokken golftherapie per sessie is tussen de 50 en bijna 400 euro. De beste therapie voor patellaire punt syndroom, evenals voor andere gevolgschade veroorzaakt door overbelasting, is een goede profylaxe.
Opwarming voor het sporten, een langzame belastingstoename en voldoende lange pauzes tussen trainingen spelen hierbij een belangrijke rol. Echter, spier stretching is ook belangrijk om patella te voorkomen tendinitis Er moet speciale aandacht worden besteed aan de voorkant dij spieren, vooral de quadriceps femoris-spier (de grootste dijbeenspier).
Hiervoor is een reeks eenvoudige oefeningen beschikbaar, die vooral na de training moeten worden uitgevoerd. Naast profylaxe, stretching oefeningen zijn ook geschikt om de genezing van een reeds bestaand patellapees syndroom te ondersteunen. Voor dit doel moeten de oefeningen meerdere keren per dag gedurende enkele minuten op lage intensiteit worden uitgevoerd.
Het is echter belangrijk om de pees niet te overbelasten. In sommige gevallen wordt geen bevredigend resultaat bereikt ondanks een constante onderbreking van de training en de juiste conservatieve therapie. In deze gevallen blijft chirurgische therapie de enige mogelijkheid om de patellapees te herstellen.
Er zijn verschillende opties voor de chirurgische behandeling van patellapees syndroom. Enerzijds kan het peesglijdende weefsel worden verwijderd, waardoor het storende weefsel wordt verwijderd. Het gebied rond de pezen is gewist zodat er geen storende kraakbeen of ontstekingsverschijnselen wrijven tegen de pezen.
Bovendien kan de pees aan het uiteinde van de patella worden losgemaakt. Dit vermindert de spanning van de pees op de patella en verbetert zo de klachten. In sommige gevallen is het pezen kan in de lengte worden ingesneden met een laser.
Dit vermindert ook de spanning van de pezen op de patella. Al deze procedures kunnen minimaal invasief, arthroscopisch worden uitgevoerd. Bovendien kan elke procedure zijn
- Sportvaardigheid en
- Vrijheid van klachten.
- Single, maar ook in
- Combinatie kan worden toegepast.
Welke methode wordt gebruikt, is afhankelijk van de mate van peesverandering.
Om de chirurgische ingreep te kunnen bepalen, is voorafgaand aan de operatie een magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) essentieel. Als de verandering alleen aanwezig is bij het inbrengen van de pees, wordt minimaal invasieve therapie gebruikt artroscopie is aanbevolen. In dit geval kan de pees gedeeltelijk worden losgemaakt en het gewijzigde deel van de pees worden verwijderd.
In het geval van een ernstigere of langere afstand peesbeschadiging of gedeeltelijk necrose van de pees is vaak een open operatie nodig. Hier moet de chirurg individueel beslissen welke chirurgische procedure hij moet gebruiken en hoeveel peesweefsel hij moet verwijderen. Na de operatie moet altijd een postoperatieve behandelfase volgen.
Hoe deze fase er precies uitziet, moet individueel worden bepaald. Dit hangt af van de bevindingen en de uitgevoerde operatie. Ter oriëntatie kunnen de volgende fasen worden genoemd: Gemiddeld kan na 2 tot 6 maanden volledig atletisch vermogen worden bereikt, afhankelijk van de bevindingen.
- Gedurende de eerste 3-5 dagen na de operatie dient de knie te worden ontlast door middel van onderarm krukken.
- Dit wordt gevolgd door lichte fysiotherapie gedurende ongeveer 2-6 weken, die langzaam wordt versterkt door kracht en coördinatie opdrachten.
- Ongeveer 2 tot 6 weken na de operatie kan gestart worden met een lichte oefening op de fietsergometer.
- De eerste gemakkelijke lopend oefeningen kunnen na 4-8 weken worden gestart en vervolgens langzaam individueel worden verhoogd.
- Na ongeveer. 4-8 weken kunnen de eerste krachtoefeningen worden gedaan,
- Sprongtraining mag pas na 6 weken - 4 maanden worden gestart.
Alle artikelen in deze serie:
