Therapie van Sarcoïdose
Een causale therapie voor sarcoïdose, dwz een therapie die de oorzaak van de ziekte wegneemt, bestaat helaas nog niet. Daarom proberen we de symptomen van te beperken en te verlichten sarcoïdose zoveel mogelijk. in het geval van Löfgren-syndroom, dit betekent in het bijzonder het verlichten van de pijn veroorzaakt door erythema nodosum en polyartritis en dus ook het verminderen van de functionele beperking die verband houdt met de pijn. Daarnaast richt de therapie zich op het behandelen van de algemene symptomen zoals koorts en vermoeidheid.
Meestal wordt de therapie gestart met geneesmiddelen van de klasse van "niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen", dit zijn geneesmiddelen zoals ibuprofen en diclofenac, die pijnstillende en ontstekingsremmende effecten hebben. Bij veel patiënten is een dergelijke medicatie dus niet voldoende cortisone wordt vaak gebruikt. cortisone moet zo lang als nodig worden gebruikt om de acute ontsteking onder controle te krijgen.
In de chronische vorm van sarcoïdose, het ontstekingsremmende effect van cortisone wordt ook gebruikt, en vaak immunosuppressieve geneesmiddelen worden ook gebruikt bij langdurige therapie. De rol van vitamine D bij de therapie van sarcoïdose is complex, omdat de exacte relatie tussen de vitamine en de ontwikkeling van de ziekte uiteindelijk nog niet duidelijk is. In ieder geval regelmatig Grensverkeer of vitamine D en calcium niveaus moeten worden uitgevoerd door de arts. Een verhoogd niveau van vitamine D kan een negatief effect hebben op het lichaam en vooral op nier functie bij sarcoïdose. Daarom is elke profylaxe voor osteoporose met vitamine D en calcium dat nodig kan zijn, moet met een arts worden besproken.
Welke arts behandelt sarcoïdose?
Helaas is er geen specialist die specifiek verantwoordelijk is voor de ziekte van sarcoïdose als zodanig. Sarcoïdose is een systemische ziekte, wat betekent dat het het hele lichaam aantast of kan aantasten. Daarom is het vaak aan te raden om de keuze van de arts afhankelijk te maken van de symptomen.
Als sarcoïdose bijvoorbeeld vooral opvalt door symptomen van de longen, kan een pneumoloog, dwz een long specialist, kan worden geraadpleegd. Evenzo kan een dermatoloog, dwz een dermatoloog, behulpzaam zijn bij huidinfecties. Er zijn ook individuele centra in Duitsland die zich specifiek richten op sarcoïdose. Bovendien is een oogarts moet altijd worden geraadpleegd, omdat de ogen vaak kunnen worden aangetast door sarcoïdose.
