Therapie
Therapiebehandeling hangt in belangrijke mate af van het type ontsteking. In het geval van symptomatische trigeminus zenuwpijnis het altijd raadzaam om de ziekte te behandelen die primair verantwoordelijk kan zijn voor het optreden van de ontsteking. Bovendien een geschikt pijn therapie is ook nuttig om deze symptomen te verbeteren.
Over het algemeen trigeminaal zenuwpijn kan worden behandeld met medicatie, een operatie of, meer recentelijk, radiotherapie. Carbamazepine is lange tijd het favoriete medicijn geweest. Het medicijn, dat eigenlijk wordt gebruikt als een anti-epilepticum (bijv. voor epilepsie), is zeer geschikt voor het beheersen van de symptomen van trigeminus zenuwpijn bij veel patiënten. Andere geneesmiddelen in deze stofklasse, zoals fenytoïne, ook een anti-epilepticum, worden ook vaak gebruikt.
In sommige gevallen is een plaatselijke verdoving wordt geïnjecteerd in de aangetaste, pijnlijke zenuw om de perceptie van pijn. Afhankelijk van de symptomen en het individuele beloop van de ziekte kan ook chirurgische therapie worden overwogen. Er zijn verschillende procedures om uit te kiezen.
In principe moet onderscheid worden gemaakt tussen twee verschillende procedures. Enerzijds zijn er chirurgische ingrepen waarbij de schedel bot moet worden geopend. Zodra het schedelbot is geopend, worden delen van de trigeminuszenuw kan op verschillende manieren worden gescleroseerd.
Deze chirurgische methode is zeer succesvol, maar kan tot complicaties leiden, met name sensorische stoornissen in het gezicht. Aan de andere kant zijn er chirurgische ingrepen waarbij het kalotje niet hoeft te worden geopend. Daar de zenuw boven de schedel is behandeld.
Het slagingspercentage is goed, hoewel bij sommige patiënten veel symptomen na enige tijd weer verschijnen. Dit type operatie is ook niet zonder complicaties en kan ook sensorische stoornissen in het gezicht veroorzaken en in sommige gevallen leiden tot eenzijdige gevoelloosheid. Sinds kort is er ook de mogelijkheid om te behandelen trigeminusneuralgie Met radiotherapie.
Bij deze methode wordt een deel van de zenuw bestraald. Het algehele slagingspercentage is erg goed: ongeveer 85% van de patiënten wordt pijnloos behandeld. Bij sommige patiënten nemen de symptomen af, maar ongeveer 75% van de bestraalde patiënten is nog steeds pijn-vrij na 3 jaar.
Een probleem bij de behandeling van zenuwpijn is dat "normaal" pijnstillers, zogenaamde NSAID's zoals Aspirine® of Ibuprofen, hebben er geen effect op. Daarom moet men zijn toevlucht nemen tot andere werkzame stoffen. Anticonvulsiva, dwz medicijnen uit de therapie van epilepsie, worden vaak gebruikt, evenals antidepressiva, die ook effectief zijn bij neuropathische pijn.
Ze worden echter meestal in lagere doses gegeven dan hun oorspronkelijke doel. Aangenomen wordt dat hun effect is gebaseerd op de remming van overmatige zenuwactiviteit. Op deze manier voorkomen ze dat de pijnprikkel wordt doorgegeven aan de hersenen.
Indien de zenuwpijn kan niet voldoende worden behandeld met deze groepen medicijnen, het is mogelijk om gebruik te maken van de zeer effectieve opioïden, die centraal optreden in de hersenen en de overdracht van pijnprikkels voorkomen. Een zeer populair huismiddeltje voor trigeminusneuralgie is het aanbrengen van een koud kompres met lavendel. Om dit te doen, lavendel bloemen worden overgoten met een beetje kokend water.
Laat ongeveer 15 minuten trekken, verwijder dan de bloemen en koel het water af tot ongeveer 40 graden. Nu kunt u een linnen doek in dit aftreksel dopen en het op de aangetaste kant van uw gezicht houden. Verder kool bladeren hebben bewezen effectief te zijn bij de behandeling van neuralgie.
Voor dit doel vers kool Er worden bladeren gebruikt, die vervolgens met een deegroller worden uitgerold zodat de vloeistof die ze bevatten en dus de actieve ingrediënten kunnen ontsnappen. De kool bladeren kunnen nu eenvoudig op de helft van het gezicht worden geplaatst met een omringend kompres. Ze hebben een kalmerend en verkoelend effect.
Verschillende oliën kunnen ook als huismiddeltje worden gebruikt. Sommigen zweren bijvoorbeeld bij de geplette kamferolie knoflook ongeveer een week. Dit kan worden ingewreven in het gebied waar de pijn optreedt.
Andere oliën die kunnen helpen tegen de pijn zijn kruidnagelolie, eucalyptus olie en basilicum olie. Verwarmde linnen zakken gevuld met hooibloemen kunnen ook een pijnstillende werking hebben. Waarschijnlijk de bekendste kruidenremedie voor trigeminusneuralgie is de zogenaamde Sint-janskruid (Hypericum perforatie).
Dit kruid wordt gebruikt om te behandelen zenuwontsteking net zoals Depressie. Echter, Sint-janskruid mag alleen worden ingenomen na overleg met een arts, omdat St. Janskruid verschillende invloeden heeft enzymen in het lichaam en kan zo het effect van andere geneesmiddelen veranderen. Het fenomeen waar antidepressiva het beste tegen werken zenuwpijn kan ook worden waargenomen bij therapie met conventionele medicijnen.
Een ander homeopathisch middel is de Aranea diadema. Dit actieve ingrediënt, dat wordt verkregen uit kruisspinnen, heeft eigenlijk een toxische werking op zenuwen, maar als de dosis goed is aangepast, kan het ook worden gebruikt om te behandelen zenuwontstekingDe toepassing mag echter alleen plaatsvinden in het kader van een professionele homeopathische therapie en mag niet door leken zelf worden gebruikt. In het algemeen, Arsenicum album (D6, D12, D30), Aconitum (C3, D4, D6) en spigelia (D6, D12) worden door homeopaten ook beschouwd als zeer geschikt om zenuwpijn te bestrijden.
