Uit internationale studies blijkt dat 21 tot 37 procent van de kinderen er al last van heeft slaapstoornissen, en ongeveer 9 procent van alle zuigelingen en kinderen snurkt. Volgens schattingen lijdt een op de vijf kindersnurkers eraan slaap apneu (1). In zeldzame gevallen nachtdieren ademhaling Bij aandoeningen kan het zelfs nodig zijn dat jonge kinderen zo hard ademen dat er ontwikkelingsachterstanden optreden. Meer dan de helft van alle kinderen tussen de één en vier jaar snurkt wel eens, maar acht procent van hen snurkt elke nacht. Het aantal kinderen dat snurkt neemt regelmatig toe met de leeftijd: van 6 procent van de eenjarigen tot maar liefst 13 procent van de vierjarigen. Jonge jongens snurken vaker dan meisjes.
Waarschuwingssignaal snurken
snurken is een waarschuwingssignaal voor een verstoorde slaap. Kinderen die niet uitgerust zijn, kunnen zich ook niet concentreren. Dit verlaagt hun schoolprestaties (2). Zoals blijkt uit Amerikaanse en Duitse studies, is het percentage kinderen met slechte schoolprestaties in de groep snurkers 30.6 procent, bijna twee keer zo hoog als in de controlegroep met slechts 16.3 procent.
Slaperigheid overdag, hypermobiliteit en bleekheid komen ook vaker voor bij snurken kinderen dan bij kinderen die de hele nacht goed kunnen slapen. Kinderen die snurken, zijn ook vatbaarder voor infecties en hebben veel meer kans op chronische hoest, verkoudheid en oorinfecties.
Oorzaken
De oorzaak van nachtelijk 'zagen' kan een verstopping van de bovenste luchtwegen zijn, veroorzaakt door een vergrote keelholte amandel, beter bekend als adenoïden. Maar ook vergrote palatinale amandelen zijn vaak de oorzaak van moeilijk ademhaling. Obesitas verergert dergelijke problemen. Passief roken kan ook triggeren snurken bij kinderen: zelfs als slechts één ouder rookt bij ongeveer één tot vierjarigen, neemt hun risico op snurken toe met 60 procent.
Therapie
Snurken kan vaak worden behandeld door de adenoïden af te schrapen. Als de palatinale amandelen ook ernstig zijn vergroot, kunnen ze gedeeltelijk worden verwijderd met behulp van een laser. Deze zogenaamde "tonsillotomie" kan ook worden toegepast bij jonge patiënten onder de vijf jaar. Een deel van het amandelweefsel blijft intact en behoudt zijn afweerfunctie tegen ziekteverwekkers.
Conclusie
Als uw kind snurkt, breng het dan ter sprake bij het volgende bezoek aan de kinderarts. Hij zal het kind onderzoeken en naar een oor verwijzen, neus- en keelspecialist indien nodig. Voor kinderen die regelmatig snurken, kan dit ook een onderzoek door een slaaparts zijn en eventueel een afspraak met een tandarts of orthodontist.
Bronnen:
(1) Initiatief voor gezonde slaap
(2) American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine 2003; doi: 10.1164
