Therapie | Meningitis

Therapie

Eens hersenvliesontsteking is gediagnosticeerd, moet de symptomatische en therapeutische behandeling onmiddellijk beginnen. Therapeutisch gezien moet een antibiotische therapie meestal worden gestart door middel van een infuus, die is gebaseerd op de gedetecteerde ziekteverwekker. In de meeste gevallen worden zogenaamde 3e generatie cefalosporines (cefotaxim, ceftriaxon) gebruikt, deze behandeling wordt aangevuld met ampicilline.

De duur van de behandeling mag niet korter zijn dan 10 dagen. Intensief Grensverkeer van de patiënt is essentieel. De symptomatische behandeling van patiënten omvat adequate pijn beheer en controle van intracraniële druk. Als deze druk stijgt als een complicatie van hersenvliesontsteking, behandeling met cortisone moet onmiddellijk worden gestart. Bovendien regelmatig bloed er moeten controles worden uitgevoerd, die onmiddellijk moeten wijzen op een verstoring van de elektrolytenbalans.

Duur van meningitis

Het verloop en de duur van hersenvliesontsteking varieert sterk afhankelijk van de ziekteverwekker die het veroorzaakt. Bacteriële infecties hebben vaak een ernstig beloop. Ongeveer 2 tot 5 dagen na infectie met de bacterie treden de eerste symptomen op (incubatietijd).

Gedurende deze periode verspreidt de bacterie zich in het lichaam en vermenigvuldigt zich zonder dat de patiënt de infectie opmerkt. Een bijzonder kenmerk is infectie met een specifieke bacterie, meningokokken, waarbij de incubatietijd tot 10 dagen kan duren. Als gevolg hiervan verloopt de infectie vaak zeer ernstig, wat levensbedreigend kan zijn.

Bij een virale infectie verloopt de ziekte meestal milder. Afhankelijk van het virus varieert de periode tot het optreden van de eerste symptomen sterk (incubatietijd). De incubatietijd varieert tussen 2 en 14 dagen.

Vervolgens wordt het verloop van de ziekte doorgaans gekenmerkt door mild koorts, hoofdpijn en nek stijfheid gedurende een paar uur tot meerdere dagen. Bij patiënten met een functionele immuunsysteem, verdwijnen de symptomen zonder verdere therapie. Een bijzonder kenmerk is het beloop van meningitis bij infectie met tuberculose bacteriën​ De incubatietijd is tussen de 2 en 8 weken. De infectie begint gedurende enkele weken met recidiverend koorts aanvallen.

Wat zijn de gevolgen van meningitis?

De gevolgen van meningitis zijn afhankelijk van de ziekteverwekker en het tijdstip van behandeling. Zonder behandeling bestaat het risico dat de ziekteverwekker zich verder verspreidt hersenen weefsel en door de bloedbaan door het lichaam. Als de ziekteverwekker zich verspreidt naar de hersenen zakdoek (meningoencefalitis), bewustzijnsstoornissen tot coma en psychische symptomen zoals algemene rusteloosheid en toevallen zijn mogelijk.

Vanwege het risico op beschadiging van de schedel zenuwengehoorstoornissen kunnen onder andere optreden. Terwijl bij een virale infectie de ziekte doorgaans milder beloopt, vaak vanzelf geneest en nauwelijks gevolgen heeft voor de patiënt, bestaat bij een bacteriële infectie het risico zich door het lichaam te verspreiden. Zonder behandeling wordt meningitis veroorzaakt door bacteriën is vaak dodelijk.

In het geval van behandeling met antibiotica, het verdere verloop hangt af van de generaal voorwaarde, de staat van de immuunsysteem en de leeftijd van de patiënt. Verschillende ziekteverwekkers kunnen door teken worden overgedragen, wat leidt tot verschillende ziekten bij de mens. Enerzijds de overdracht van het TBE-virus (meningo-encefalitis) is mogelijk.

Het TBE-virus kan zich verspreiden naar de centrale zenuwstelsel in de eerste dagen na het verschijnen van griep symptomen. Er is een risico op meningitis, een ontsteking van de hersenvliezen met een aanval op de hersenen stof. Zonder verdere behandeling bestaat het risico op neurologische gebreken (bv. Verlamming) door beschadiging van zenuwcellen en vezels.

Om deze reden wordt in grote delen van Duitsland vaccinatie tegen het TBE-virus aanbevolen. Aan de andere kant kan borreliose ook worden overgedragen door teken. Na typische roodheid en infectie van de huid in het gebied van binnenkomst na enkele dagen tot weken, kunnen de ziekteverwekkers zich ook hier verspreiden naar de centrale zenuwstelsel.

Na enkele weken tot maanden, het optreden van meningitis met schade aan de schedel zenuwen is mogelijk zonder behandeling met antibiotica. Herpes virussen zijn de meest voorkomende infectieuze oorzaak van meningitis. Herpes virussen verspreid langs zenuwvezels. Naast de typische blaarvorming in het gebied waar de zenuw wordt aangevoerd, bestaat ook het gevaar dat het virus zich verspreidt richting de centrale zenuw. zenuwstelsel​ Dit kan leiden tot meningitis, schade aan getroffen hersenzenuwen en een aanval op de hersensubstantie.