De behandeling van scoliose (scoliose-therapie) is afhankelijk van de leeftijd van de patiënt en de ernst van de scoliose. Het beste therapeutische succes met scoliose therapie wordt bereikt tijdens de groeifase in jeugd Als de wervelkolom er maar lichtjes door wordt aangetast scoliose (kromming onder de 20 °), kan fysiotherapie voldoende zijn om de rugspieren te versterken.
Als de kromming van de wervelkolom ernstiger is (meer dan 20 °), moeten de wervels extra worden belast met behulp van verschillende korsetten om gevolgschade te voorkomen. Het dragen van een korset voor scoliose-therapie moet consequent worden gehandhaafd, wat vooral moeilijk is voor kinderen. In principe moet het korset altijd gedragen worden, men zegt 23 uur per dag.
Het mag daarom alleen worden verwijderd om te wassen. Dit type scoliose-therapie moet worden voortgezet tot het einde van de groei. Een korset fixeert de romp en voorkomt dat schouder en bekken tegen elkaar draaien.
Het werkt volgens het principe van druk en ontlasting. Fysiotherapie naast scoliose-therapie mag nooit worden vermeden. In geval van ernstige scoliose moet chirurgische therapie worden overwogen.
Om de operatie optimaal voor te bereiden, dient vooraf een tractiemethode te worden toegepast. De wervelkolom wordt dan verstijfd door een procedure genaamd spondylodese Patiënten vinden deze verstijving over het algemeen niet erg beperkend.
Bij het verstevigen worden schroeven in individuele wervels geschroefd en met staven verbonden. Korsetbehandeling is in dit geval niet nodig. Er zijn verschillende stappen nodig om een scoliose operatief recht te trekken: de wervelkolom moet niet alleen in zijn laterale kromming worden gestrekt, maar ook rotatie en torsie moeten worden gecompenseerd.
Er zijn verschillende chirurgische ingrepen beschikbaar: ventrale en dorsale ingrepen. Bij de ventrale procedure wordt de toegang vanaf de voorkant gekozen, bij de dorsale procedure vanaf de achterkant. In de laatste worden de wervelbogen (het achterste deel van de wervellichamen) en hun achterste verlengingen blootgelegd.
Als voor de ventrale benadering wordt gekozen, moet de wervelkolom door de buikholte worden geprepareerd. Zoals bij elke chirurgische ingreep, houdt ook deze ingreep risico's in. Hoe ernstiger de mate van scoliose, hoe riskanter de operatie.
Mogelijke complicaties, naast de algemene risico's zoals bloeding en infectie, kunnen zijn: schade aan de spinal cord door druk, spanning of verplaatsing, problemen met de bloedsomloop, tot (tijdelijke) paraplegie Helaas kan het rechttrekken van de wervelkolom als gevolg van de operatie ook weer verdwijnen en kunnen de metalen implantaten uitscheuren. Hier zijn slechts enkele van de mogelijke complicaties
Oefeningen voor scoliose
Oefeningen om de rug- en ondersteunende spieren te stimuleren zijn nuttig. De oefeningen moeten gebaseerd zijn op het type kromming van de wervelkolom. Dit wordt voornamelijk verzekerd met fysiotherapie.
Ademhalingsoefeningen en ontspanning technieken kunnen ook nuttig zijn. Hieronder worden drie algemene oefeningen uitgelegd die u thuis kunt gebruiken. Het is echter beter om een fysiotherapeut te raadplegen om meer specifieke oefeningen te leren.
De linkerarm en rechts been worden gestrekt en vervolgens gebogen op de ellebogen en knieën tot de twee gewrichten onder de lichaamsaanraking. Wanneer stretching in het begin moet ervoor worden gezorgd dat de rug en nek vormen een rechte lijn met de hoofd De oefening kan zo vaak worden herhaald als u wilt.
Daarna moet de oefening worden herhaald met de rechterarm en de linkerarm been zo vaak als nodig. Uitgangshouding: buikligging, armen naar voren gestrekt, handpalmen naar de grond gericht, benen gestrekt Bij deze oefening moeten de spieren van het hele lichaam worden geactiveerd. De spieren zijn aangespannen.
De gespannen armen en de hoofd moet naar het plafond worden opgetild. De positie moet vijf tot tien seconden worden vastgehouden. Daarna worden het lichaam en de armen weer ontspannen neergelegd.
Uitgangshouding: rechtopstaand, rug tegen een muur leunend, beide armen ontspannen langs de zijkanten van het lichaam. Bij deze oefening wordt de linkerarm gestrekt over de hoofd naar rechts en het bovenlichaam is naar rechts gebogen. Dit veroorzaakt een stretching aan de linkerkant van de romp. De positie wordt ongeveer tien seconden vastgehouden en vervolgens aan de andere kant herhaald.
Het is belangrijk dat de rug recht naar de muur wijst en dat de schouders open blijven. Over het algemeen kan bewegen in uw vrije tijd u helpen om met de ziekte om te gaan (spiertraining, maar ook psychologische componenten). Geschikte activiteiten zijn bijvoorbeeld: zwemmen, wielersport, jogging or yoga.
Hieronder worden drie algemene oefeningen uitgelegd die u thuis kunt gebruiken. Het is echter beter om een fysiotherapeut te raadplegen om meer specifieke oefeningen te leren. De linkerarm en rechts been worden gestrekt en vervolgens gebogen op de ellebogen en knieën tot de twee gewrichten onder de lichaamsaanraking.
. stretching in het begin moet ervoor worden gezorgd dat de rug en nek vormen een rechte lijn met het hoofd. De oefening kan zo vaak worden herhaald als u wilt. Daarna moet de oefening zo vaak als nodig worden herhaald met de rechterarm en het linkerbeen.
Uitgangshouding: buikligging, armen naar voren gestrekt, handpalmen naar de grond gericht, benen gestrekt Bij deze oefening moeten de spieren van het hele lichaam worden geactiveerd. De spieren zijn aangespannen. De gespannen armen en het hoofd moeten naar het plafond worden opgetild.
De positie moet vijf tot tien seconden worden vastgehouden. Daarna worden het lichaam en de armen weer ontspannen neergelegd. Uitgangshouding: rechtopstaand, met rugleuning tegen een muur, beide armen ontspannen langs de zijkanten van het lichaam. Bij deze oefening wordt de linkerarm naar rechts over het hoofd gestrekt en het bovenlichaam naar rechts gebogen.
Dit veroorzaakt een uitrekking aan de linkerkant van de romp. De positie wordt ongeveer tien seconden vastgehouden en vervolgens aan de andere kant herhaald. Het is belangrijk dat de rug recht naar de muur wijst en dat de schouders open blijven.
Over het algemeen kan bewegen in uw vrije tijd u helpen om met de ziekte om te gaan (spiertraining, maar ook psychologische componenten). Geschikte activiteiten zijn bijvoorbeeld: zwemmen, wielersport, jogging or yoga - Uitgangshouding: viervoetige stand (ondersteund op knieën, schenen en handpalmen)
- Uitgangshouding: buikligging, armen naar voren gestrekt, handpalmen naar de grond gericht, benen gestrekt
- Uitgangshouding: rechtop staan, rug tegen een muur, beide armen ontspannen langs de zijkanten van het lichaam
Al met al is het volgens Schroth moeilijk om oefeningen uit te voeren (ook op de gymnastiekbal / ezzibal) alleen met behulp van een schriftelijke uitleg.
Schroths therapie gaat over het herkennen van verkeerde houdingen samen met een therapeut. Hiervoor worden spiegels gebruikt. Om de verkeerde houding te corrigeren, worden bepaalde oefeningen uitgevoerd.
De bewuste waarneming van het lichaam en zijn individuele componenten (spieren, ligamenten, spanning, strekken) is erg belangrijk in dit proces. Tijdens de therapie worden thuis bepaalde oefeningen uitgewerkt en wordt aangegeven welke regels moeten worden gevolgd. Helaas is het uitvoeren van de oefeningen zonder praktische instructie daarom niet veelbelovend. Mocht u interesse hebben in een dergelijke therapie, dan kan de arts of orthopedisch chirurg geraadpleegd worden.
Alle artikelen in deze serie:
