Symptomen van een uitsteeksel van de schijf van de lumbale wervelkolom
Allereerst moet gezegd worden dat er een aanzienlijk aantal gevallen is dat geen of slechts zeer matige symptomen veroorzaakt. Hier is de omvang van het uitsteeksel te klein of een langzame progressie waaraan de zenuwen betrokken kon zich aanpassen. Er zijn echter een aantal typische symptomen van verschillende soorten die doen denken aan een uitsteeksel van de schijf in de lumbale wervelkolom.
Welke hiervan in elk afzonderlijk geval opvallen, hangt sterk af van de exacte omvang en hoogte van de uitsteeksel van de schijf Ten eerste merkt de patiënt vaak relatief sterk op pijn in het gebied van het aangetaste wervelsegment. Dit pijn wordt veroorzaakt door de directe compressie van zenuwvezels.
Kenmerkend voor uitsteeksel van de schijf ter hoogte van de lumbale wervelkolom is dat de pijn straalt verder uit in de door de zenuwen Deze omvatten de billen, benen en zelfs voeten of tenen. Een voorval voornamelijk in de voorkant en lateraal dij evenals lager been en op de achterkant van de voet spreken voor een betrokkenheid van de lumbale wervelkolom.
Naast de pijn kan er echter ook paresthesie optreden. In dit geval staat de pijn niet op de voorgrond, maar een onaangenaam tintelend gevoel of het gevoel van een been in slaap vallen. Dit kan echter ook zo ver gaan dat men door de uitsteeksel van de lumbale wervelkolom.
Vaak wordt beschreven dat deze symptomen verergeren bij bepaalde bewegingen, vooral bij bukken of zelfs hoesten en niezen. Naast de gevoelige klachten komen er meestal motorische stoornissen bij. Doordat ook de zenuwvezels die de spieren voeden, worden aangetast, kunnen er gevoelens van zwakte en snelle uitputting optreden in de benen en billen.
Dit wordt vaak merkbaar bij het traplopen. De omvang van de symptomen kan echter niet direct worden gelijkgesteld aan de omvang van het uitsteeksel van de schijf. Ten slotte is een typisch symptoom van een uitsteeksel van de lumbale wervelkolom is de verzwakking van spieren reflexen, zoals de bekende patellapeesreflex, waarbij men kort de pees onder de patella in de kromming raakt been.
De evaluatie van reflexen is van groot belang, vooral bij diagnostiek. In principe is het op basis van de getoonde symptomen niet mogelijk om betrouwbaar onderscheid te maken tussen een hernia en een verzakte schijf, aangezien de mate van compressie op de zenuwen bepalend voor het functieverlies. Daarom kan een uitsteeksel van de schijf met hoge compressie aanzienlijk meer symptomen veroorzaken dan een hernia die geen neurologische structuren raakt.
De diagnose van uitsteeksel van de schijf is voornamelijk gebaseerd op de medische geschiedenis en klinisch onderzoek door de arts. Alleen wanneer verdere verduidelijking vereist is of er onzekerheid is, worden beeldvormende procedures zoals MRI van de lumbale wervelkolom toegevoegd. In het begin is er een specifieke ondervraging van de patiënt.
Het is belangrijk om te weten wanneer de pijn voor het eerst optrad en of deze plotseling was, bijvoorbeeld tijdens een bepaalde activiteit, of dat deze na verloop van tijd pijnlijk werd. Het is ook standaard om te vragen of de pijn bij bepaalde bewegingen erger of zwakker wordt. Bovendien kunnen paresthesieën of gevoelloosheid worden gecontroleerd en getest.
De omvang van de symptomen speelt een grote rol om de locatie van het uitsteeksel van de schijf nauwkeuriger te kunnen beoordelen. Pijn of tintelingen in de voet duiden bijvoorbeeld op een aandoening van de onderste lumbale wervelkolom, de lies is aangetast in de bovenste lumbale wervelkolom. Hieronder volgen enkele klinisch-neurologische tests.
Spierkracht en reflexen worden getest. Bovendien kunnen verschillende gang- en standtests, als ze pathologisch zijn, wijzen op een uitsteeksel van de lumbale wervelkolom. Daarnaast is er de mogelijkheid om op de wervelkolom te tikken.
Met deze eenvoudige maatregelen kunnen veel interessante feiten worden geleerd, wat helpt bij het stellen van de juiste diagnose. Beeldvormingstechnieken worden gebruikt voor de definitieve diagnose van een uitsteeksel van de lumbale schijf. De gouden standaard op dit gebied is magnetische resonantiebeeldvorming (MRI van de lumbale wervelkolom).
Met deze methode is het ook mogelijk om op betrouwbare wijze onderscheid te maken tussen een schijfuitsteeksel en een hernia met vergelijkbare symptomen. De MRI van de lumbale wervelkolom heeft zich de afgelopen jaren bewezen als de meest waardevolle beeldvormende techniek. Computertomografie (CT) en röntgenfoto's kunnen ook helpen om de benige delen van de wervelkolom te beoordelen en andere oorzaken, zoals tumoren en botdegeneratie, uit te sluiten. Opgemerkt moet worden dat een uitsteeksel van de schijf vaak geen ongemak veroorzaakt en daarom andere mogelijke oorzaken pijn in de rug kan worden overwogen, zelfs als de MRI een uitsteeksel van de schijf vertoont. en
