Om te begrijpen wat een uitsteeksel van de schijf van de lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom) is en waarom het welke symptomen veroorzaakt, moet men kort overwegen hoe de wervelkolom is gestructureerd. In ons lichaam vormt onze wervelkolom de basisstructuur van het skelet en bestaat uit de cervicale, thoracale en lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom). Het beschermt ook de spinal cord dat erin ligt.
Het heeft essentiële functies voor een stabiele stand en moet elke dag een grote hoeveelheid kracht kunnen weerstaan en verdelen. Daarom bestaat het niet alleen uit benige wervels, maar heeft het ook elastische tussenwervelschijven tussen de wervels. In totaal 23 tussenwervelschijven zorgen voor de beweeglijkheid en elasticiteit van de wervelkolom, inclusief de lumbale wervelkolom, en bestaan uit een binnenste, gelatineuze kern (nucleus pulposus) omgeven door een stabiele vezelring (annulus fibrosus).
De spinal cord loopt in de wervelkanaal direct achter de tussenwervelschijven en de wervellichamen. Kort na het begin van de lumbale wervelkolom ter hoogte van de lumbale wervellichamen L1 / L2, spinal cord zelf stopt, maar veel groot zenuwen kom er nog steeds uit en blijf de wervelkanaal (cauda equina). De uitsteeksel van de schijf van de lumbale wervelkolom beschrijft nu de voorwaarde waarbij een van de kernen van een tussenwervelschijf naar achteren is gezwollen en drukt op delen van het ruggenmerg of centraal zenuwen. In tegenstelling tot een hernia, waarbij de buitenste fibreuze ring van de tussenwervelschijf tenminste gedeeltelijk is gescheurd en de kern relatief ver naar achteren is geschoven, uitsteeksel van de schijf de vezelige ring is intact.
Oorzaken van uitsteeksel van de schijf
De redenen die tot een uitsteeksel van de lumbale wervelkolom zijn in veel opzichten vergelijkbaar met degenen die ook een hernia in de lumbale wervelkolom veroorzaken. De meeste schijfuitsteeksels komen voor in de lumbale wervelkolom, wat zijn redenen heeft. Enerzijds hebben de hefboomkrachten en de verdeling van de last het meest ongunstige effect op de lumbale wervelkolom, vooral wanneer de last verkeerd wordt aangebracht, bijvoorbeeld bij het dragen van zware lasten.
Aan de andere kant, in vergelijking met andere delen van de wervelkolom, lopen de wervellichamen structureel meer risico om schijfuitsteeksel in het lumbale wervelkolomgebied toe te staan. Vooral wanneer de tussenwervelschijven structureel al verzwakt zijn, is het risico groter. Het normale vermogen om water te binden en zo de schijf elastisch te houden neemt af met het ouder worden.
Bovendien worden de omringende vezels zwakker en moeten ze wijken voor de druk van de kern. De uitsteeksel van de lumbale wervelkolom wordt bijna altijd voorafgegaan door onjuiste belasting in de context van verkeerde bewegingen of overmatige belasting. De klassieke methode is om een bak met water van achteren te dragen.
Het is ook mogelijk om na een sprong een uitsteeksel van de lumbale schijf uit te lokken met een ongemakkelijke landing. Een ongebruikelijke, nieuwe soort, bijvoorbeeld in de context van een nieuwe sport, kan dit ook activeren. Naast de belasting van de rug, de training voorwaarde van de rugspieren moet ook worden overwogen.
Als deze verzwakt of onvoldoende getraind zijn, zoals vooral bij langere mensen het geval is, kunnen zelfs alledaagse bewegingen, zoals 's ochtends opstaan of uit de douche komen, leiden tot schijfuitsteeksel in de lumbale wervelkolom. Bovendien zijn er verschillende andere, maar vrij zeldzame oorzaken voor het uitsteeksel van een schijf. Deze omvatten aangeboren spierzwakte of structurele defecten van de wervelkolom.
Individuele gevallen van uitsteeksel van de schijf worden veroorzaakt door een ontsteking van de tussenwervelschijven. In het geval van uitsteeksel van de lumbale wervelkolom, de schijven tussen de vierde en vijfde wervel (L4 / L5), maar ook tussen de vijfde lumbale wervel en de eerste wervel van de heiligbeen (L5 / S1) worden bijzonder vaak getroffen. Ook de onderste lumbale regio wordt in het dagelijks leven aan bijzondere belasting blootgesteld, bijvoorbeeld tijdens sporten, lichamelijk werk en bukken. Zelfs voordat schijfuitsteeksels en -verzakingen optreden, zijn deze wervelgebieden al bijzonder vatbaar voor pijn.
