Reflexzones: functie, taak en ziekten

In de natuurgeneeskunde is de behandeling van reflexzones op het menselijk lichaam lange tijd een optie geweest in het therapeutische spectrum dat veel wordt gebruikt. De reflexzones zijn met elkaar verbonden met de interne organen​ Dus door ze aan te raken op het oppervlak van de huidkunnen diagnoses worden gesteld en pijn-verlichtende, metabolisme-stimulerende en genezende behandelingen kunnen worden uitgevoerd. Op welke manier de reflexzones zo nauw verbonden zijn met andere delen van het lichaam, kan nog niet voldoende uitgebreid worden beschreven.

Wat zijn reflexzones?

In de natuurgeneeskunde is de behandeling van reflexzones op het menselijk lichaam lange tijd een optie geweest in het spectrum van therapieën dat vaak wordt gebruikt. De bekendste in ons land van vandaag zijn de reflexzones op de voeten. De verschillende vormen van behandeling van reflexzones op het lichaam worden al duizenden jaren in zeer verschillende delen van de wereld toegepast. Reflexologie behoort tot de ervaringsgeneeskunde en de volksgeneeskunde. Oude culturen zoals de Inca's en de Romeinen wisten ervan. Ook in het Aziatische gebied neemt de behandeling van de reflexzones sinds de oudheid een belangrijke plaats in. In Europa bestaan ​​de eerste schriftelijke documenten over reflexologie uit de 16e eeuw. De arts Dr. Fitzgerald, die leefde van 1872 tot 1942, was de eerste die de wereldwijde kennis over reflexzones verzamelde en deze op een beschrijvende manier samenstelde. Dit resulteerde in een afbeelding van het menselijk lichaam, die kan worden onderverdeeld in tien gebieden van de hoofd aan de voetzolen, symmetrisch aanwezig in beide helften van het lichaam. Fitzgerald beschreef in zijn zoneconcept ook de relaties van de reflexzones, die ze hebben met andere regio's op en in het lichaam en met de interne organen​ Deze beschrijving van de reflexzones op het menselijk lichaam is nog steeds geldig. Tegenwoordig behandelen veel alternatieve beoefenaars, artsen en fysiotherapeuten hun patiënten op deze basis. De behandeling van reflexzones behoort tot de regulerende therapieën.

Functie en taak

Door met de handen aan te raken en de huid gebieden worden de zelfgenezende krachten van het organisme gestimuleerd. In totaal zijn er ongeveer 30 systemen van reflexzones die kunnen worden gestimuleerd via de huid oppervlakte. De bekendste zijn de reflexzones op de voeten en handen. Maar er zijn ook therapeutisch effectieve huidzones op de oren, rug en in de borst en buikstreek, die dermatomen of reflexzones worden genoemd. Voorafgaand aan een reflexzonebehandeling kan de therapeut mogelijke verstoringen in de functie van de interne organen of in het bewegingsapparaat door de huidsegmenten te palperen. Bij ziekten zijn er verhardingen in de spieren, huidveranderingen in de respectieve reflexzone of de patiënt reageert met een ongepast pijn reactie wanneer slechts lichte druk wordt uitgeoefend op het weefsel dat onder de huid ligt. Therapeuten kunnen deze afwijkingen van de normale toestand gebruiken voor diagnostische doeleinden. Zo wordt de hele mens met al zijn organen en structuren ook op de voet weergegeven. Daarom kunnen tal van ziektepatronen met succes worden behandeld via voetreflexologie​ Waarom dit lukt, zoals bij andere systemen van reflexzones, is met de huidige wetenschappelijke benadering tot op heden niet bevredigend te verklaren. Het is waarschijnlijk een energetische interactie van spieren, pezen, huid en zenuwen, waarin impulsen worden overgebracht naar het inwendige van het lichaam naar de zieke organen en weefsels. In het midden van de 20e eeuw werkte de fysiotherapeut Eunice Ingham intensief met de bevindingen van Dr. Fitzgerald over de voetreflexzones. Ze behaalde talloze successen bij het behandelen van patiënten. Mevrouw Ingham schreef haar observaties en bevindingen op en paste de behandeling aan door bepaalde grip- en druktechnieken in de manuele therapie van de reflexzones. Hanne Marquard werd opgeleid door Eunice Ingham en maakte van reflexologie ook in Duitsland een bekende alternatieve medische methode. In aanvulling op massagezijn er andere vormen van behandeling van de reflexzones. Vaak injecties Met homeopathische geneesmiddelen worden in bepaalde huidsegmenten geplaatst, die het lichaam moeten stimuleren om zichzelf te genezen via de onderlinge verbondenheid van de reflexzones. Het schilderen van symbolen of het tatoeëren op de huid van een of meer reflexzones werd al in de oude volksgeneeskunde beoefend. Tatoeages van dit type werden gevonden op de meer dan 5,000 jaar oude neolithische gletsjermummie die in 1991 in de Ötztaler Alpen werd gevonden.

Ziekten en kwalen

In de natuurgeneeskundige praktijken wordt de behandeling van reflexzones steeds vaker gebruikt voor een hele reeks ziekten. Tegenwoordig worden massages en injecties om therapeutisch succes te bereiken. Dus zelfs met een uitgesproken artrose in de knie of heup kan een behandeling de mobiliteit van de zieke verbeteren gewrichten​ Bovendien is reflexologie bijzonder geschikt om te verlichten pijn​ Reflexologie kan de activiteit van nieren stimuleren en lever, reguleren de spijsvertering van maag, darmen, pancreas en galblaas​ In het geval van chronisch blaas en urineweginfecties, kan de stimulatie van de corresponderende reflexzones een nieuwe afstemming van het organisme bewerkstelligen. Andere toepassingsgebieden van reflexzonetherapie zijn:

  • Hart-en vaatziekten
  • Luchtwegaandoeningen
  • Climacterische klachten
  • ontstekingen
  • Zenuwaandoeningen
  • Ziekten van de voortplantingsorganen
  • Algemene stimulatie van de stofwisseling en zuivering en ontgifting.

In de meeste gevallen zijn meerdere toepassingen van reflexologie nodig om een ​​blijvend effect te bereiken. Meestal zijn er twee behandelingen per week gepland. Wie geïnteresseerd is in de reflexzones en de mogelijkheden om via deze huidzones ziekten te verlichten en te genezen, kan behandelingen aan de voet lezen en toepassen bij zichzelf en familieleden. Vooral kinderen reageren heel direct op massage van de geschikte reflexzones voor volksgezondheid voorwaarden.