Symptomen
In de vroege stadia van de ziekte van Alzheimer manifesteert het zich vaak door een sluipende toename van vergeetachtigheid, vooral de functie van de korte termijn geheugen wordt relatief vroeg in de loop van de ziekte aangetast. De woordenschat is beperkt, woordvindingsstoornissen komen voor en patiënten vinden het moeilijk om zich te oriënteren in een minder bekende omgeving. Het is niet ongebruikelijk dat de patiënten mentaal niet in orde, geremd en apathisch lijken, zodat het niet altijd gemakkelijk is om het klinische beeld van Depressie.
Naarmate de ziekte voortschrijdt, nemen de symptomen toe, herkennen de patiënten bekende mensen en omgevingen niet, nemen de spraak- en rekenvaardigheden af en vergeten de patiënten eenvoudige vaardigheden, bijvoorbeeld in het huishouden. In een vergevorderd stadium van de ziekte kunnen een aantal psychische problemen optreden, zoals agressiviteit, hallucinaties, wanen en algemene angst. Bovenal is deze achteruitgang van de persoonlijkheid een grote last voor familieleden.
In latere stadia treden ernstige aandoeningen op geheugen, spraak, herkenning van personen of objecten en desoriëntatie worden duidelijk. Daarnaast zijn er motor coördinatie aandoeningen, veelvuldig vallen en mogelijk verlies van controle over urine en ontlasting. In het laatste stadium van de ziekte zijn patiënten bedlegerig, volledig afhankelijk van hulp van buitenaf en niet in staat om met hun omgeving te communiceren. De dood treedt meestal op binnen 8-12 jaar na de diagnose, vaak als gevolg van secundaire ziekten zoals longontsteking, die het gevolg zijn van de arme generaal voorwaarde van de getroffenen. In het laatste stadium van de ziekte zijn patiënten bedlegerig, volledig afhankelijk van hulp van buitenaf en niet in staat om met hun omgeving te communiceren. De dood treedt meestal op binnen 8-12 jaar na de diagnose, vaak als gevolg van secundaire ziekten zoals longontsteking als gevolg van de arme generaal voorwaarde van de getroffenen.
Uitsluitingsziekten (differentiële diagnoses)
Het is belangrijk om de ziekte van Alzheimer te onderscheiden van andere oorzaken van dementie, die misschien gemakkelijker te behandelen zijn. Deze omvatten vooral circulatiestoornissen van de hersenen (tweede meest voorkomende oorzaak van dementie), infecties, stapelingsziekten (bijv Ziekte van Wilson), vitaminegebrek, alcoholisch-giftig dementie en andere hersenen ziekten zoals de ziekte van Parkinson of progressieve supranucleaire oogparese. Soms is er ook een relatief grote overlap in de symptoompatronen van Alzheimer-dementie en Depressie.
