Symptomen die uit de alvleesklier kunnen komen
De meest voorkomende ziekte van de alvleesklier in de breedste zin is het onvoldoende aanbod van het levensbelang insuline De resulterende ziekte, ook wel bekend als suikerziekte mellitus, komt veel voor in westerse landen. Omdat het in het begin meestal geen acute symptomen veroorzaakt, suikerziekte wordt meestal alleen gediagnosticeerd door routineonderzoeken.
Veel pijnlijker is de ontsteking van de alvleesklier Het wordt meestal veroorzaakt door overmatig alcoholgebruik en kan zowel chronisch als acuut zijn. Het wordt meestal gekenmerkt door trekken of dof, riemachtig pijn die ontstaat tussen de maag en de navel en kan dan achteruit rond de rug bewegen.
De pijn wordt beschreven als buitengewoon onaangenaam en pijnlijk. Meestal zijn de patiënten ook in het algemeen slecht voorwaarde, wat ook gepaard kan gaan met een bleke gezichtskleur, uitgesproken zwakte maar ook hoog koorts Naast acuut en chronisch alcoholgebruik kunnen diagnostische maatregelen zoals ERCP (een onderzoek waarbij een contrastmiddel in de gal en pancreaskanalen) kunnen ook leiden tot pancreatitis.
Diagnostisch, een drukpijnlijke bovenbuik, rug pijn en een opvallende bloed count (verhoogd lipase waarden en ontstekingswaarden) duiden op pancreatitis. Ultrageluid onthult vaak een opgezwollen orgaan met vaak doorgespoeld ontstekingsvocht. Patiëntinterviews en vooral de exacte documentatie van alcoholgebruik kunnen ook verdere belangrijke informatie opleveren over de vraag of het al dan niet om pancreatitis gaat.
Zodra pancreatitis is vastgesteld, moet de behandeling onmiddellijk worden gestart, omdat langer wachten kan leiden tot een situatie die soms ook levensbedreigend is. In de regel moeten patiënten na de diagnose 24 uur verlof opnemen. Daarna kan de langzame voedselopbouw opnieuw worden gestart.
Het is belangrijk dat de patiënt geen alcohol drinkt. Naast deze onthoudingsmaatregelen moet een onmiddellijke antibioticabehandeling worden gestart en consequent worden uitgevoerd. In sommige gevallen kan het nodig zijn om het antibioticum als een infuus aan de patiënt toe te dienen.
Andere ziekten, die iets minder vaak voorkomen, zijn exocrien van aard. Naast de afscheiding van insuline, de alvleesklier speelt een belangrijke rol bij de vertering en splitsing van verschillende stoffen in voeding. Deze enzymen worden geproduceerd in de alvleesklier en worden vrijgegeven in de spijsverteringskanaal indien nodig, waar ze worden toegevoegd aan het geconsumeerde voedsel.
Als een zogenaamde pancreasinsufficiëntie treedt op, dwz een zwakte van de alvleesklier, de vitale enzymen die nodig zijn om voedsel af te breken, kunnen niet langer worden vrijgegeven in de hoeveelheid die nodig zou zijn. Als gevolg hiervan wordt het geconsumeerde voedsel niet meer afgebroken zoals het hoort. De darm reageert dan meestal met papperige ontlasting of dunne diarree.
Dit is ook een van de eerste symptomen van pancreasinsufficiëntie dat de patiënt meldt. De diarree wordt niet beter met medicatie of komt terug als de bijbehorende medicatie is stopgezet. Soms wordt bij ernstige diarree geprobeerd de diarree te behandelen met Perenterol.
Dit is een gistpreparaat dat de taak heeft de ontlasting te verdikken. Soms is ook een lichte verbetering van de symptomen te zien bij pancreasinsufficiëntie, maar dit wordt weer verminderd nadat de medicatie is stopgezet. Het vermoeden ligt nu vaak bij een intolerantiereactie van de darm.
De meest voorkomende intolerantiereacties zijn lactose onverdraagzaamheid, fructose en gluten-intolerantie Al deze kunnen worden getest en moeten worden gedaan in het geval van terugkerende diarree. Als alle tests onopvallend zijn, is het mogelijk dat de oorzaak van de diarree de wat zeldzamere pancreasinsufficiëntie is.
Voor dit doel worden speciale tests uitgevoerd in de ontlasting en bloed voordat een passende diagnose kan worden gesteld. Zodra pancreasinsufficiëntie is vastgesteld, moet de behandeling onmiddellijk worden uitgevoerd. Dit gaat in de regel gepaard met nauwkeurige documentatie van de voedselinname.
Omdat het vooral belangrijk is wat de patiënt met deze ziekte overdag eet. Meestal zijn de ontbrekende enzymendie onvoldoende door de alvleesklier worden aangemaakt, worden vervolgens met regelmatige tussenpozen in tabletvorm aan de patiënt toegediend. Afhankelijk van het feit of de diarree verbetert of niet, moet de dosis van de ingenomen enzymen worden verlaagd of verhoogd.
In de regel is pancreasinsufficiëntie een permanente diagnose, dat wil zeggen dat de alvleesklier de ontbrekende enzymen niet meer in voldoende mate alleen kan produceren. Een uitzondering is pancreasinsufficiëntie veroorzaakt door een ontsteking. In de regel moeten de ontbrekende enzymen echter gedurende het hele leven worden ingenomen.
