Symptomen | Ontsteking van de bicepspees

Symptomen

In aanwezigheid van een ontsteking van de bicepspeeskunnen de typische tekenen van ontsteking meestal worden waargenomen. De getroffen patiënten voelen zich meestal dof en / of stekend pijn in de voorkant van de schouder in een zeer vroeg stadium. Deze pijnen stralen vaak uit in de nek en bovenarm.

Bovendien laat een directe vergelijking van de zijkanten van beide armen zien dat de schouder die wordt aangetast door de ontstekingsprocessen duidelijk oververhit is. Vanwege het relatief diepe beloop van de biceps pezenzwelling en roodheid treden alleen op in bijzonder uitgesproken gevallen van ziekte. Mensen die er last van hebben bicepspees een ontsteking kan de aangedane arm meestal maar beperkt of helemaal niet bewegen. Af en toe is er een knappend, springend of krakend geluid te horen wanneer u probeert de aangedane arm zijwaarts op te tillen.

Diagnose

De diagnose van bicepspees ontsteking omvat verschillende stappen. In het begin is er meestal een uitgebreid arts-patiënt-consult (anamnese), waarbij de getroffen patiënt de bestaande symptomen zo gedetailleerd mogelijk moet beschrijven. De klachten die de patiënt ervaart, geven al een eerste aanwijzing voor de aanwezigheid van een ontsteking van de bicepspees.

Dit wordt gevolgd door een oriëntatie fysiek onderzoek het vergelijken van de zijkanten van de bicepspees. Als de aanwezigheid van ontsteking van de bicepspees wordt vermoed, begint de arts met een inspectie van de schouders en armen. Hij besteedt bijzondere aandacht aan misvormingen, huidklachten (bijvoorbeeld roodheid), wonden en littekens.

Het eigenlijke onderzoek begint dan. Er zijn verschillende speciale onderzoeken die kunnen helpen bij het diagnosticeren van pathologische veranderingen in het gebied van de lange bicepspees. Vanwege de oorzakelijke ziekten kan een patiënt die lijdt aan een ontsteking van de bicepspees vertoont meestal een aanzienlijke bewegingsbeperking in de schoudergewricht.

Daarnaast spelen met name beeldvormende technieken een doorslaggevende rol bij de diagnose van ontsteking van de bicepspees. Met de hulp van een ultrageluid onderzoek (echografie), verdikkingen en vochtophoping in het gebied van de lange bicepspees kunnen worden weergegeven. Bovendien kan magnetische resonantiebeeldvorming van de schouder (MRI) van de aangedane schouder helpen bij het diagnosticeren van bicepspeesontsteking. Naast de kwaliteit en ontsteking van de bicepspeeskan een MRI van de schouder ook schade aan de rotator manchet, kraakbeen schade in de schoudergewricht en andere pathologische processen.

Duur van ontsteking van de bicepspees

Ontstekingen van de bicepspees kunnen van zeer verschillende duur zijn. Als je voelt pijn op uw schouders na een zware training of een andere speciale belasting, deze pijn kan snel worden verlicht door koude toepassingen en immobilisatie en de ontsteking kan in de kiem worden gesmoord. Als de ontsteking al gevorderd (on) is opgemerkt, kan deze weken of maanden aanhouden en, afhankelijk van de behandeling / immobilisatie, altijd nieuwe problemen veroorzaken.

Een volledige immobilisatie van het schoudergebied is in het dagelijks leven erg moeilijk en een te vroege terugkeer naar sportactiviteiten kan leiden tot een hernieuwd optreden van de ontsteking. Als er een operatieve therapie plaatsvindt, moet worden uitgegaan van een stressvrije periode van minimaal 2 weken na de operatie en pas na 8-12 weken volledige belasting van de schouder. De behandeling van ontsteking van de bicepspees hangt voornamelijk af van de onderliggende oorzaak.

Acute klachten veroorzaakt door de ontstekingsprocessen in het gebied van de spierpees kunnen worden verlicht door in te nemen pijn-medicatie verlichten. Pijnstillers (analgetica) die de actieve ingrediënten bevatten paracetamol or ibuprofen zijn bijzonder geschikt om de symptomen van ontsteking van de bicepspees te verlichten. Omdat het actieve ingrediënt ibuprofen heeft zowel pijnstillende als ontstekingsremmende eigenschappen, het gebruik ervan verdient de voorkeur.

Bovendien kunnen lokale koudetoepassingen de acute symptomen van ontsteking van de bicepspees helpen verlichten. Patiënten met bijzonder uitgesproken symptomen kunnen de aangedane schouder behandelen met behulp van een koelkussen of koelkussen. In dit verband moet er echter voor worden gezorgd dat de koelvloeistof nooit rechtstreeks op het huidoppervlak wordt aangebracht.

Anders kunnen de huid en het weefsel direct onder het huidoppervlak door de kou beschadigd raken. Het gebruik van warmtepleisters wordt sterk afgeraden bij aanwezigheid van bicepspeesontsteking. Warmte zorgt er meestal voor dat de ontstekingsprocessen zich verder verspreiden en de symptomen die de patiënt voelt intenser worden.

Verdere behandeling van de ontsteking van de bicepspees wordt meestal gedurende een periode van drie tot zes maanden uitgevoerd met verschillende elementen. Vooral regelmatige deelname aan fysiotherapie-oefeningen speelt een doorslaggevende rol bij de behandeling van ontsteking van de bicepspees. Bovendien is de injectie van lokaal anesthetica en cortisone preparaten in de buurt van de aangedane bicepspees kunnen het genezingsproces helpen versnellen.

Lokale massages van het schoudergebied en de bovenarm zijn ook typische behandelingsmaatregelen voor patiënten die lijden aan een ontsteking van de bicepspees. Bovendien kan de therapie van bicepspeesontsteking worden uitgevoerd voor een verscheidenheid aan veroorzakende ziekten door de lokale toepassing van ultrageluid golven of stimulatiestromen. In het geval van een ontsteking van de bicepspees die zich heeft ontwikkeld in de loop van de impingement syndroom, in veel gevallen een chirurgische correctie van de schoudergewricht moet uitgevoerd worden.

Patiënten met een ontsteking van de bicepspees moeten ervoor zorgen dat ze de aangedane arm een ​​tijdje niet belasten. Sportactiviteiten moeten in het algemeen worden stopgezet totdat de ontstekingsprocessen volledig zijn genezen. Anders kunnen er ernstige complicaties optreden, waarvoor chirurgische verwijdering van de pees nodig kan zijn.

Er zijn verschillende fysiotherapeutische behandelingsmogelijkheden voor een ontsteking van de bicepspees. Een daarvan is conservatieve therapie door middel van fysiotherapie. Het doel van therapie is om het volledige bewegingsbereik en de vrijheid van te herstellen pijn in de schouder gewricht.

Fysiotherapeutische behandeling omvat onder meer gymnastiek voor de schouderspieren. De patiënt moet kennis maken met oefeningen die dienen om spieren in het schoudergebied op te bouwen. Op de lange termijn moeten deze oefeningen regelmatig op eigen initiatief van de patiënt worden uitgevoerd om spiergroei in de Schoudergordel.

De spieren van de rotator manchet spelen een belangrijke rol in dit proces, aangezien zij de schouderblad en kunnen alleen bijdragen aan het ontlasten van de bipedale pees als ze goed functioneren. De triceps is op dit punt ook belangrijk. De mobilisatie van de corresponderende spieren kan passief worden uitgevoerd door de therapeut, actief door de patiënt of door een combinatie van beide.

Gaat het om een ​​ontsteking van de pees, veroorzaakt door overbelasting, dan ligt de focus tijdens de fysiotherapeutische behandeling vooral op het ontlasten van het schoudergewricht, vergezeld van een onderbreking van de lichamelijke activiteit. Er zijn momenteel verschillende Voltaren®-producten op de markt, die verschillen in de manier waarop ze worden aangebracht en de dosering. Ze hebben allemaal het actieve ingrediënt diclofenac gemeenschappelijk, een ontstekingsremmende (antiflogistische) stof die voornamelijk pijn verlicht en ontstekingen remt.

Bij ontsteking van de bicepspees is het aanbrengen van een Voltaren®-zalf daarom zeer nuttig bij het verlichten van lokale ontstekingssymptomen zoals roodheid, zwelling en oververhitting, maar ook pijn. Afhankelijk van de intensiteit van de symptomen en de producteigenschappen, moet de zalf worden aangebracht op het getroffen gebied in het gebied van de lange bicepspees. De Voltaren Zalf® dient royaal over het betreffende schoudergewricht te worden verdeeld, aangezien hier de peesdelen van de spier zich bevinden, die bij ontsteking de symptomen veroorzaken.

De spier trekt mee de bovenarm tot aan de basis bij de ellepijp. Indien nodig kan de zalf hier ook in de spierdelen van de spier worden ingewreven, vanwege de pijn die uit de pezige delen straalt. De exacte dosering en toepassing moeten uit de betreffende bijsluiter worden gehaald.

De zalf kan in principe meerdere keren per dag worden aangebracht. Na een ontsteking van de bicepspees is fysiotherapeutische behandeling naast het aanbrengen van pijn en ontstekingsremmende zalven onmisbaar om volledige functionaliteit en regeneratie van de gewonde pees te bereiken. Een veel voorkomende therapeutische toepassing is de zogenaamde dwarse wrijving.

Dit is bedoeld om pijn te verminderen en tegelijkertijd de mobiliteit te vergroten. De wrijving, dwz wrijving, moet dwars op het longitudinale verloop van de pees staan. Bij bicepspeesontsteking wordt bij voorkeur het peesdeel met behulp van de vingers gemasseerd zonder dat de getroffen persoon pijn voelt.

Dit is bedoeld om lokaal te promoten bloed circulatie. Bij andere indicaties kan deze methode worden gebruikt om spanning of verharding te verminderen. Het is belangrijk om te weten dat kruiswrijving alleen mag worden toegepast bij een ontsteking van de bicepspees.

Verkalking van de bicepspees bij de aanpak wordt als een contra-indicatie beschouwd. De behandeling van een ontsteking van de bicepspees zorgt voor bijzonder stretching oefeningen naast medicamenteuze therapie, pijnstillende therapie als onderdeel van fysiotherapie en voorafgaande bescherming van de aangedane bicepspees. De stretching van de bicepspeesontsteking dient echter alleen plaats te vinden als de acute symptomen in de vorm van pijn, roodheid en oververhitting zijn verdwenen.

Hieronder worden drie oefeningen uitgelegd als voorbeelden van stretching de bicepspees na een ontstekingsziekte. De rekoefeningen moeten allemaal ongeveer 20-30 seconden worden vastgehouden en indien nodig meerdere keren worden herhaald. Het is belangrijk om dat te vermelden rekoefeningen zijn over het algemeen meer geschikt voor het spiergedeelte van de spieren en niet voor het pezige gedeelte.

Niettemin is het rekoefeningen hebben een positief effect op de therapie van bicepspeesontsteking. - Ga bij een eerste oefening met de zijkant van de aangedane schouder tegen de muur of een deurkozijn staan. De aangedane arm wordt parallel aan de vloer naar achteren gestrekt en licht tegen de muur of het deurkozijn gedrukt totdat het gevoel van uitrekking optreedt.

  • De arm van de aangedane zijde wordt naar voren gestrekt en parallel aan de vloer, met de handpalmen naar boven gericht, zodat de palm van de andere hand lichtjes naar de grond kan worden gedrukt. - Beide armen worden achter de rug bij elkaar gebracht en de handen worden in elkaar geplaatst zodat de handpalmen naar beneden zijn gericht. Nu worden de armen van het lichaam naar het plafond gestrekt totdat een rek in de biceps wordt gevoeld.

Zwemmen is een van de sporten waarbij blessures zoals bicepspeesontsteking kunnen optreden. De biceps vindt zijn oorsprong in de lange en korte bicepspees in het gebied van het schoudergewricht, dus een ontsteking van de bicepspees hangt nauw samen met een ontsteking in het schoudergewricht. Wanneer zwemmenwordt het schoudergewricht actief belast, waardoor overbelasting of onjuiste belasting kan leiden tot ontsteking van de bicepspees.

Hoewel zwemmen kan een trigger zijn voor de bicepspeesontsteking, zwemmen kan mogelijk ook dienen als een stressarme sportactiviteit om de mobiliteit in het schoudergewricht te behouden. De biceps is betrokken bij de beweging van het lichaam tijdens het zwemmen, maar de belasting is in dit geval niet te vergelijken met het heffen van gewichten om de spieren van de biceps op te bouwen. Bovendien geen geforceerde buigpositie in het ellebooggewricht wordt verondersteld tijdens het zwemmen, wat weer suggereert dat na een ontsteking van de bicepspees gestreefd moet worden naar een langzame gewenning aan bewegingen in de vorm van zwemmen. In het algemeen is het aan het individuele oordeel van de betrokken persoon of de intensiteit van de pijn matig zwemmen toelaat of niet. Het is echter belangrijk om het gewricht niet te immobiliseren, maar om de oorsprong van de bicepspees in het schoudergewricht te sparen.