Synoniem: kort: coccyx; Latijn: Os coccygis
Introductie
De stuitbeen is een licht naar voren gebogen gedeelte van de wervelkolom, die wordt gevormd door de versmelting van 2-4 wervels. Het is het laagste (caudale) deel van de wervelkolom, dat is verbonden met de heiligbeen via het kraakbeenachtige sacrococygeale gewricht.
Anatomie
De coccygeale wervel vertoont niet langer een klassieke wervelstructuur. Alleen de eerste wervel is door zijn korte transversale processen nog als wervel herkenbaar. De overige wervels zijn ongeveer vierkant, waarbij de laatste conisch lijkt.
De individuele wervels zijn niet verbonden door tussenwervelschijven zoals in de rest van de wervelkolom, maar zijn samengesmolten als botten. Dit wordt synostose genoemd (ossificatie). In sommige gevallen zijn de individuele wervels echter ook verbonden door kraakbeen platen (synchondroses).
Dit toont al aan dat de ontwikkeling van de stuitbeen wervels kunnen erg variabel zijn. Nee zenuwen komen uit de coccygeale wervel behalve de coccygeale zenuw, die uit de wervelkolom komt bij de verbinding tussen de heiligbeen en de coccygeale wervels. Sinds de stuitbeen is het laagste deel van de wervelkolom, de ligamenten Ligamentum longitudinale anterius en posterius (het lange voorste ligament en het lange achterste ligament), die de gehele wervelkolom overspannen, eindigen hier.
Er is ook een ligamenteuze verbinding tussen de heiligbeen en de coccygeale wervel, het zogenaamde Ligamentum sacrococcygeum. Naast deze ligamenten zijn veel spieren van de bekkenbodem hechten zich aan het stuitbeen, bijvoorbeeld de Musculus pubococcygeus of de Musculus iliococcygeus. De bekkenbodem dient over het algemeen als een vasthoudapparaat voor de geslachtsorganen (bijv baarmoeder), De rectum en urinebuis.
Overmatige inspanning van dit vasthoudapparaat kan leiden tot pijn in het stuitbeen. Dit komt door het feit dat de spieren die de rectum op hun plaats worden bijvoorbeeld overbelast en geïrriteerd door toegenomen druk. Dit kan leiden tot een ontsteking in de spier, die zich vervolgens uitbreidt naar het gevoelige periost van het stuitbeen.
Dit is ook vaak het geval na de geboorte. Het stuitbeen staat dus bloot aan permanente stress. Dit wordt versterkt als men te lang en te vaak op harde oppervlakken zit (bijvoorbeeld op kantoor aan een bureau). Vanwege de iets naar voren gerichte vorm en de verbinding met de spieren van de bekkenbodem, het stuitbeen wordt alleen ontlast als u rechtop staat.
