Springen: functie, taak en ziekten

Springen is een vorm van voortbeweging die vele vormen heeft. Het komt in het dagelijks leven voor, maar maakt ook deel uit van veel sporten.

Wat is springen?

Springen is een complex proces dat wordt gekenmerkt door het min of meer krachtig van de grond duwen met een of beide benen en het bereiken van een traject. Springen is een complex proces dat wordt gekenmerkt doordat het lichaam met een of beide benen met meer of minder kracht van de grond wordt geduwd en een baan bereikt. De laatste fase is de landing, die zeer divers kan zijn en mogelijk pas na een valfase wordt bereikt. Afhankelijk van het doel bereikt de sprong hoogte, afstand of een combinatie van beide. Hoewel de krachtimpuls voor de start uit de benen komt, zijn ook andere lichaamsdelen betrokken bij het ontvouwen van de sprong. Co-bewegingen van het bovenlichaam en de armen kunnen enige kracht bijdragen en de mechanische omstandigheden gunstiger maken. De kuitspieren zorgen voor de belangrijkste startenergie, actief ondersteund door de heup- en knie-extensoren. Voor krachtige sprongen is het vanuit biomechanisch oogpunt gunstiger als de beweging komt vanuit een licht voorgerekte stand van alle betrokken spieren. De knie, heup gewrichten en het bovenlichaam begint vanuit een gebogen positie, de armen vanuit een lagere positie. Alle componenten worden tijdens het springen min of meer tegelijkertijd gestrekt en de armen worden bovenaan of naar voren bewogen.

Functie en taak

In het dagelijks leven wordt springen vaak gebruikt om obstakels te overwinnen. Afhankelijk van de hoogte en diepte varieert de intensiteit van het springen enorm. Lichte sprongen worden ook wel genoemd hop en komen bijvoorbeeld voor bij het oversteken van plassen. Bij het klimmen over muren en hekken kunnen de handen worden gebruikt ter ondersteuning. Kinderen maken opzettelijk gebruik van sprongen bij bepaalde soorten spel, zoals touwtjespringen, rubberen wanten of hinkelen. Een meestal intense vorm van springen treedt op tijdens beschermende reacties. Snelle ontwijkende bewegingen voor obstakels die plotseling verschijnen, vereisen een snelle en energieke actie. Talrijke sportieve activiteiten worden gekenmerkt door sprongen of omvatten deze. Vrijwel alle balsporten bevatten springelementen die worden gekenmerkt door het gelijktijdig overwinnen van hoogte en afstand, hoewel het verticale aspect vaak overheerst. Meestal komt de energie uit lopend wordt gebruikt voor de bewegingsactiviteiten. Deze activiteiten omvatten de headers in voetbal, de jump shots in handbal en de vaak spectaculaire sprongen in basketbal. Bij volleybal wordt de klim om te blokkeren of te breken gekenmerkt door een puur verticale beweging, geïnitieerd door een krachtige stengelstap en ondersteund door een intensief gebruik van de armen. De atletische disciplines verspringen, hoogspringen en hinkstapspringen dragen de term die hen kenmerkt al in hun naam. Om hoogte te winnen in het hoogspringen, de energie van lopend wordt omgezet in verticale energie door het springen te stoppen been aan de ene kant. De machtige stretching bewegingen van de romp en het heffen van de armen zijn belangrijke componenten voor de hoogte van het traject en de uitvoering van de beweging. In de disciplines verspringen wordt de energie van de snelle nadering veel directer omgezet. Er is geen stoppen bij het opstijgen, maar een voorwaartse afzet, waardoor de lopend energie wordt omgezet in vliegenergie. De hoogteontwikkeling is veel minder dan bij het hoogspringen. Bij sommige sporten wordt de start gebruikt als start voor een valfase. Dit wordt zeer intensief uitgevoerd door de kunstvliegers, die veel gebruik maken van de elastische springplank om eerst veel hoogte te bereiken voordat de uitvoering en vormgeving van de valfase begint.

Ziekten en kwalen

Letsels aan het bewegingsapparaat kunnen springen, direct of indirect, voorkomen of toch aanzienlijk beïnvloeden door pijn​ Deze omvatten alle soorten spierblessures, niet alleen aan de benen maar ook aan de romp. Stammen of spiervezel tranen van het kalf en anterieure dij spieren maken hier net zo goed deel van uit als die in de buik- of rugspieren. Breuken zijn een absolute belemmering voor het springen, of ze nu voorkomen in de voet, been botten, wervels, of ribben, bijvoorbeeld. Specifieke verwondingen die springen onmogelijk maken, zijn onder meer een breuk van de achillespees of een volledige breuk van de patellapees pijnleiden deze trauma's tot een totaal functieverlies van de bijbehorende spieren. Degeneratieve ziekten belemmeren ook aanzienlijk het springen. Pijnlijke artritische veranderingen in de heup of kniegewricht beperk geleidelijk alle gewrichts- en spierfuncties in het betreffende gebied. Motorische activiteiten, waaronder springen, kunnen steeds minder worden uitgevoerd en zijn, afhankelijk van de intensiteit, vroeg of laat helemaal niet meer mogelijk. Spit als gevolg van tussenwervelschijf degeneratie in de lumbale regio leidt abrupt tot een krampachtige bewegingsstijfheid, die voornamelijk abrupte en snelle bewegingen zoals springen beïnvloedt. Alle neurologische aandoeningen die de motorische functie beïnvloeden, hebben een negatieve invloed op het vermogen om te springen. Perifere zenuwlaesies leiden tot een slappe verlamming van de aangevoerde spieren. Als dit de spieren beïnvloedt die verantwoordelijk zijn voor het springen, heeft dit negatieve gevolgen voor dit bewegingsproces. Coördinatie aandoeningen, zoals ze optreden na a beroerte of in de context van andere neurologische ziektepatronen met schade aan het centrale zenuwstelsel, niet langer de uitvoering van sprongen toelaten. Parkinson kenmerkt zich door het feit dat voortbeweging geleidelijk steeds moeilijker wordt naarmate de voortbeweging verloren gaat. Zelfs lopen wordt moeilijker naarmate bewegingen geleidelijk bevriezen. Met het ouder worden neemt het actievermogen van het gehele spierstelsel af. Dit heeft gevolgen voor alle bewegingsprocessen, vooral die die snel, krachtig en met hoge intensiteit worden uitgevoerd. De bewegingsamplitude bij het springen wordt steeds kleiner en de uitvoering steeds moeilijker en inspannend.