Spraakstoornissenkunnen spraakgebreken en taalstoornissen zowel aangeboren als als gevolg van een achtergestelde en ondermaatse taalontwikkeling bij kinderen optreden. Typisch spraakstoornissen want dit zijn stotteren, lispelen en stamelen. Ongevallen en ziekten kunnen er echter ook voor zorgen dat spraak en taal in de loop van het leven achteruitgaan. Typische ziekten die hebben spraakstoornissen als een symptoom zijn beroerte en dementie. Spraakstoornissen van dit type worden ook wel afasie genoemd.
Wat zijn spraakstoornissen?
Hoe eerder therapie voor spraakstoornissen en taalontwikkelingsstoornissen begint, hoe succesvoller het zal zijn en hoe eerder de therapie vruchten kan afwerpen. Een spraakstoornis wordt gedefinieerd als een beperking in het communicatieve taalgebruik. Enerzijds kan er sprake zijn van een gedeeltelijk of volledig taalverlies na voltooiing van de taalverwerving, waarbij woorden niet kunnen worden begrepen of gevormd (sensorische of motorische afasie). Hieronder vallen ook woordzoekende stoornissen en stoornissen in de spraakproductie of -begrip (amnestische en globale afasie) en speciale vormen. Opgemerkt moet worden dat dit geen indicatie is van mentaal vertraging. Anderzijds kunnen taalstoornissen ook ontstaan vóór de vorming van taalontwikkeling. In het geval van autisme van het Kanner-type - een ernstige ontwikkelings- en taalstoornis die zich meestal vóór de leeftijd van 3 jaar ontwikkelt - naast de taalstoornis zijn er meestal ook ernstige contactstoornissen en mentale vertraging, geassocieerd met agressiviteit en zelfverminking. Een andere vorm is het syndroom van Asperger - een vorm van autisme die ook op volwassen leeftijd kunnen voorkomen. Bovendien is er een taalvorming die niet bij de leeftijd past, wat een taalontwikkelingsstoornis wordt genoemd. Dit kan worden onderverdeeld in dyslalia (stotteren als gevolg van een stoornis in het fonetisch gebruik), dysgrammatisme (onvermogen om zinnen correct grammaticaal op te bouwen) en taalbegripstoornissen. Ten slotte is er doofstomheid, een onvermogen om te horen terwijl je je taalkundig kunt uitdrukken. Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen spraakstoornissen, stemstoornissen of dyslexie.
Oorzaken
Een taalstoornis kan worden veroorzaakt door een vertraagde taalontwikkeling, centraal in het begin jeugd hersenen schade, schade aan het taalgebied of doofheid. De taalontwikkelingsstoornis kan te wijten zijn aan gehoor of visuele beperkingdefecten aan het spraakapparaat en geboortetrauma, of aan genetische, sociaal-culturele, omgevings- en psychologische of spirituele factoren. De oorzaken van autisme zijn nog niet duidelijk uitgelegd. Infecties tijdens de zwangerschap, genetische of erfelijke factoren, andere onderliggende ziekten, en hersenen beschadiging en veranderde functies in de hersenen spelen waarschijnlijk een rol. Afasie is een centrale taalstoornis die kan ontstaan door schade aan het taalgebied na een beroerte, bij onvoldoende bloed levering aan de hersenen, craniocerebrale trauma, hersentumors, hersenatrofie of encefalopathieën. Afhankelijk van de ernst en locatie kunnen taalafhankelijke prestaties, zoals lezen, schrijven en / of rekenen, ook verslechteren. Motorische afasie (afasie van Broca) of sensorische afasie (afasie van Wernicke) komen het meest voor. De meest voorkomende oorzaak van afasie bij kinderen is traumatisch hersenletsel als gevolg van een verkeers-, sport- of spelongeval. Doofstomheid is het gevolg van aangeboren of verworven doofheid, waarbij het spraakapparaat behouden blijft.
Ziekten met dit symptoom
- Hersenschudding
- stotteren
- Lispelen
- het syndroom van Asperger
- Hepatische encefalopathie
- Brain atrofie
- Stroke
- Encefalitis
- Subcorticale arteriosclerotische encefalopathie.
- Hersentumor
- Dementia
- autisme
Complicaties
Spraakstoornissen komen meestal niet voor leiden op specifieke medische complicaties die levensbedreigend of gevaarlijk kunnen zijn voor de patiënt volksgezondheid. In veel gevallen kunnen spraakstoornissen ook worden behandeld, hoewel het succes grotendeels afhangt van de ernst van de aandoening en de patiënt zelf. In dit geval is de behandeling zowel psychologisch als spraaktraining. Vaak zijn gebeurtenissen uit het verleden of bepaalde ervaringen de oorzaak van de spraakstoornissen. Het is niet ongewoon voor spraakstoornissen leiden naar Depressie of sociale uitsluiting. Dit probleem komt vooral veel voor bij kinderen. Het kan hierbij helpen om te praten met psychologen of andere mensen die ook last hebben van spraakstoornissen. Als de spraakstoornissen vanaf de geboorte optreden, is in de meeste gevallen geen behandeling mogelijk die volledig succes belooft. Tijdens de behandeling kunnen er geen complicaties optreden. Dit betekent dat de spraakstoornissen met de behandeling niet erger kunnen worden, ze kunnen alleen maar beter worden. Behandeling met medicatie vindt doorgaans niet plaats. Voor mensen die er last van hebben Depressie door spraakstoornissen kan de depressie worden behandeld met medicijnen of met een psycholoog.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het is niet altijd nodig om een arts te raadplegen voor spraakstoornissen. In veel gevallen treden spraakstoornissen vooral op bij kinderen die groeien meertalig, en in dit geval vertegenwoordigen ze een veel voorkomend symptoom. In dit geval zijn het vooral de ouders die het initiatief moeten nemen en speciale ondersteuning moeten geven aan alle talen zodat er geen spraakstoornissen optreden. Bij aangeboren spraakstoornissen kan een arts geraadpleegd worden. In de regel kunnen veel spraakstoornissen worden behandeld door logopedie opdrachten. Er is echter geen belofte van succes met deze behandeling. Als de spraakstoornissen optreden na een traumatische gebeurtenis, is ook een bezoek aan de dokter noodzakelijk. In de eerste plaats kan een psycholoog worden geraadpleegd om de oorzaak van de aandoening te achterhalen. In veel gevallen zijn het niet de spraakstoornissen zelf die behandeld moeten worden, maar de oorzaken. Dit leidt in veel gevallen tot een positief beloop van de ziekte. De getroffenen voelen zich vaak geïntimideerd en kunnen vanwege de spraakstoornissen niet actief deelnemen aan het sociale leven. In deze gevallen is ook een bezoek aan een arts noodzakelijk.
Behandeling en preventie
Hoe eerder therapie voor spraakstoornissen en taalontwikkelingsstoornissen begint, hoe succesvoller het zal zijn en hoe eerder de therapie vruchten kan afwerpen. Rekening houdend met de individuele oorzaak, logopedisch en logopedie behandeling moet worden verstrekt. Preventieve veranderingen zijn effectief in het geval van sociocultureel en omgevingsgebonden of psychologisch veroorzaakte spraakontwikkelingsstoornissen. De prikkels kunnen worden verminderd door ze te vermijden, gezinsondersteuning of externe stimulatie te vergroten. De moeilijke behandeling van Kanner-autisme is gebaseerd op het bevorderen van communicatief gedrag en sociale integratie. Preventief maatregelen hebben de neiging niet te bestaan. Logopedie is ook geïndiceerd voor afasie, die zo vroeg mogelijk moet beginnen en varieert naargelang het type afasie. Individuele therapieën in het begin worden later uitgebreid tot groepstherapieën om de dagelijkse communicatie te verbeteren. Er is geen directe manier om tegen afasie te beschermen; echter cardiovasculair risicofactoren die atherosclerose bevorderen, kunnen worden verlaagd - bijvoorbeeld stopzetting van nicotine gebruik. De behandeling van doofheid is veelbelovend. Als doofheid kan worden geëlimineerd door te horen AIDSkan gerichte spraaktraining worden gegeven.
Vooruitzichten en prognose
Het verdere verloop van spraakstoornissen hangt sterk af van hun oorzaak en kan daarom niet altijd worden voorspeld. Als de spraakstoornissen al op jonge leeftijd aanwezig zijn, is de behandeling meestal niet aanwezig leiden om de oplossing te voltooien, dus de patiënt moet leven met overblijfselen van de spraakstoornissen. Deze kunnen leiden tot een verminderd gevoel van eigenwaarde en dus tot psychische problemen. Vooral bij kinderen vormen spraakstoornissen grote problemen, omdat daardoor vaak pesten en sociale uitsluiting optreden. Spraakstoornissen komen vaak ook voor bij kinderen die groeien tweetalig. Ze zijn een veel voorkomend symptoom en kunnen goed worden behandeld met spraakoefeningen. Over het algemeen helpen spraak- en zangoefeningen tegen spraakstoornissen en kunnen ze deze voorkomen. Als de spraakstoornissen optreden als gevolg van een psychisch probleem, moeten ze worden behandeld door een psycholoog. Het succes van deze behandeling hangt af van de oorzaak zelf en van de wil van de patiënt. Bij kinderen treden spraakstoornissen vaak op na een slechte ervaring. In dit geval moet ook een psycholoog worden geraadpleegd.
Dit is wat u zelf kunt doen
Zelfhulp is niet in alle gevallen van spraakstoornissen mogelijk. Dit geldt met name voor aangeboren spraakstoornissen, die slechts in beperkte mate te behandelen zijn. Als de spraakstoornissen optreden bij mensen die groeien tweetalig, dit is een veel voorkomend symptoom. In dit geval helpt het om beide talen regelmatig te trainen en te oefenen. Dit omvat niet alleen spreken, maar ook lezen en luisteren. Spraakstoornissen worden voornamelijk in de praktijk behandeld. De patiënt kan thuis zelf boeken voorlezen. Omdat niemand thuis luistert, hoeft de patiënt zich niet te schamen als er tijdens dit proces spraakstoornissen optreden. Zingen helpt net zo goed. Hiervoor kunnen liedjes of gedichten worden gebruikt. Zingen kunnen spraakstoornissen verminderen. Het is raadzaam om een logopedist te raadplegen. In een toespraak therapie behandeling voldoende oefeningen voor thuis kunnen worden besproken en uitgelegd. Naast de oefening zelf is psychologische ondersteuning nodig. Gesprekken met vrienden, familie of partner kunnen helpen. De getroffen persoon moet zich realiseren dat de spraakstoornissen geen reden zijn om zich te schamen. Zelfs bij spraakstoornissen is een zelfverzekerde uitstraling mogelijk. Stressvolle situaties moeten worden vermeden, aangezien deze de stoornissen bevorderen.
