Het syndroom van Asperger

Definitie

Het Asperger-syndroom is een vorm van autisme. Het komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes en wordt meestal gediagnosticeerd na de leeftijd van vier jaar. Het Asperger-syndroom wordt gekenmerkt door moeilijke sociale interactie, zoals een gebrek aan of verminderde empathie en een gebrek aan begrip van emotionele boodschappen zoals vrienden, verdriet, woede of wrok.

Het leidt ook tot repetitief, dwangmatig gedrag. Dit kenmerkt zich bijvoorbeeld door een strikte, altijd dezelfde dagelijkse routine of stereotiep spel met altijd dezelfde handelwijze. Kinderen met het Asperger-syndroom hebben vaak een bijzonder talent.

Zij beheersen dit talent bovengemiddeld en zijn zeer nauwkeurig in het uitvoeren van hun werkzaamheden. Bij kinderen met het Asperger-syndroom wordt vaak een hoog IQ vastgesteld in vergelijking met hun leeftijdsgenoten. Het Asperger-syndroom kan in verband worden gebracht met andere psychische aandoeningen. Deze omvatten meestal Depressie, angststoornissen en obsessief-compulsieve stoornissen, ticstoornissen of schizofrenie.

Oorzaken

Volgens de huidige stand van de wetenschap staan ​​genetische factoren voorop bij de oorzaken van het Asperger-syndroom, net als bij alle andere vormen van autisme. Dit betekent dat het Asperger-syndroom erfelijk is. Het is bewezen dat broers en zussen van een kind met het Asperger-syndroom een ​​verhoogd risico hebben om dezelfde ziekte op te lopen.

Het kan ook worden geërfd van de vader of moeder. Omgevingsfactoren worden ook besproken, hoewel er tot op heden geen betrouwbare resultaten van studies zijn. Lange tijd was het een misvatting dat de de bof vaccinatie was de oorzaak van autisme.

Deze veronderstelling is al lang weerlegd in wetenschappelijke studies. Er is dus geen verband. Bij beeldvormingsprocedures zoals de MRI, hersenen structurele veranderingen bleken vaker voor te komen.

Diagnose

De diagnose van het Asperger-syndroom is een diagnose van uitsluiting. Dit betekent dat andere psychische aandoeningen en ontwikkelingsstoornissen moeten worden uitgesloten om een ​​diagnose te stellen. De diagnose wordt gesteld op basis van klinische symptomen.

Een belangrijk diagnostisch criterium is de leeftijd van het kind. Het Asperger-syndroom wordt vastgesteld na de leeftijd van vier jaar. Als het kind vóór die tijd afwijkingen vertoont, is dit meestal een vorm van vroegtijdig jeugd autisme, maar met andere symptomen dan het Asperger-syndroom.

Het Asperger-syndroom kenmerkt zich door een bovengemiddeld talent voor taal dat past bij de leeftijd van het kind en dat aan het licht komt in een gesprek met een arts of psycholoog. Een gebrek aan empathie en een verkeerd begrip van de emoties van andere mensen kunnen in het dagelijks leven worden gedetecteerd in de omgang met andere mensen, en kunnen ook worden vastgesteld door een zogenaamde gezichtstest. Dit is de herkenning van emoties op plaatjes. Motorische onhandigheid en grove motoriek kunnen worden gediagnosticeerd door specifieke tests van coördinatie en mobiliteit.