Wat is een hersenatrofie?
A hersenen atrofie wordt in de volksmond hersenkrimping genoemd. Deze termen worden gebruikt om een verlies van hersenen weefsel als gevolg van leeftijd of ziekte. Dit betekent dat wanneer het verlies van hersenen massa en volume als gevolg van de dood van zenuwcellen hoger zijn dan het normale niveau veroorzaakt door leeftijd, er is een hersenatrofie aanwezig.
Het wordt vaak geassocieerd met verschillende neurologische aandoeningen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen gegeneraliseerde en focale hersenatrofie. Bij gegeneraliseerde hersenatrofie worden alle delen van de hersenen aangetast. Bij een focale hersenatrofie worden alleen bepaalde gebieden aangetast. Afhankelijk van de omvang en lokalisatie van de atrofie kunnen verschillende symptomen en aandoeningen optreden.
Oorzaken
Een atrofie van de hersenen kan verschillende oorzaken hebben. Het kan worden veroorzaakt door acute en chronische ziekten. Acute triggers kunnen craniocerebrale trauma's en uitgesproken beroertes zijn.
In deze gevallen is er een acute onomkeerbare dood van zenuwcellen, wat kan leiden tot hersenatrofie. Onder de chronische veroorzakende ziekten zijn multiple sclerose, bepaalde epilepsieën, syphilis, 에이즈 en dementie ziekten zoals de ziekte van Alzheimer. Bovendien, drugsmisbruik, bepaalde langdurige medicatie en alcoholisme kan leiden tot hersenatrofie.
Bovendien kunnen verschillende eetstoornissen hersenatrofie veroorzaken ondervoeding. Volgens sommige auteurs ernstig of terugkerend Depressie kan ook leiden tot de dood van zenuwcellen en dus tot verlies van massa en volume van de hersenen. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat regelmatig alcoholgebruik kan leiden tot hersenatrofie.
Hier spreken experts over de regel van drie: Sommige auteurs vermoeden een verband tussen het aminozuur homocysteïne en aan alcohol gerelateerde hersenatrofie. Het giftige aminozuur homocysteïne wordt in het lichaam aangemaakt wanneer het aminozuur methionine wordt afgebroken. Een verhoogde concentratie homocysteïne in de bloed beschadigt het bloed schepen.
Dit kan gevolgen hebben voor de hart- en de hersenen. Als de hersenen niet meer van voldoende worden voorzien bloedkunnen hersenatrofieën optreden. Bovendien bezet homcysteïne bepaalde receptoren in de hersenen en verhindert zo fysiologische regulatie.
Ten slotte leidt dit tot de dood van zenuwcellen. Er zijn verschillende factoren en ziekten die kunnen leiden tot verhoogde homocysteïnespiegels. Regelmatige consumptie van alcohol kan ook de concentratie homocysteïne in de bloed.
Sinds foliumzuur is de natuurlijke antagonist, het kan de toxische werking van homocysteïne gedeeltelijk relativeren. De schade aan de hersenen heeft invloed op de hippocampus en met name delen van de frontale hersenen. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat bij onthouding hersenatrofie omkeerbaar kan zijn.
Dit betekent dat het theoretisch mogelijk is dat meer dan 100,000 zenuwcellen per maand kunnen worden geregenereerd. Dit is echter niet mogelijk bij extreem en continu alcoholgebruik. Er moet ook worden opgemerkt dat permanent alcoholgebruik onvoorziene tijdelijke en permanente, ernstige schade en ziekten van verschillende organen bevordert.
- Ongeveer 1/3 van de getroffenen ontwikkelt geen hersenatrofie,
- Bij 1/3 treedt reversibele hersenatrofie op
- En nog een derde ontwikkelt een onomkeerbare hersenatrofie.
Een frontale hersenatrofie kan verschillende oorzaken hebben. Het frontale gebied komt overeen met het gebied van de hersenen achter het voorhoofd. Acute gebeurtenissen in dit gebied, zoals ernstige beroerte of ernstig craniocerebrale trauma, kan leiden tot frontale hersenatrofie.
Bovendien kunnen chronische ziekten, zoals de ziekte van Pick, atrofie van hersenweefsel in het voorhoofd en de slaap veroorzaken. Dit voorwaarde staat ook bekend als frontotemporaal dementie. Bovendien zijn er subtypen van de ziekte van Alzheimer die zich in het frontale gebied bevinden en daar hersenatrofie kunnen veroorzaken.
Ons volgende artikel kan ook interessant voor u zijn: Craniocerebraal trauma Een aantal onderzoeken heeft dat aangetoond multiple sclerose kan leiden tot hersenatrofie en dat dit bepaalde symptomen veroorzaakt. Sommige auteurs schatten de hersenkrimp per jaar bij een persoon die eraan lijdt multiple sclerose ongeveer de grootte van een eetlepel hebben. Deze schatting betreft personen bij wie de ziekte matig ernstig is.
Voor zeer milde en zeer ernstige vormen past dit cijfer niet. Ondertussen hebben nieuwe behandelingsopties het mogelijk gemaakt om de krimp van de hersenen terug te brengen tot ongeveer een theelepel. Lange tijd werd gedacht dat de symptomen en terugval van de ziekte te wijten waren aan de beschadigde myeline schede. Nu is echter ontdekt dat de atrofie van de hersenen schade kan toebrengen aan de grijze stof van de hersenen.
Verhoogde afbraak van de zenuwcel processen en de synapsen zorgt ervoor dat de symptomen verergeren en vorderen. Daarom is, naast het voorkomen van de aanvallen, de vermindering van hersenatrofie een essentieel behandeldoel bij multiple sclerose. Omdat hersenatrofie geleidelijk optreedt, wordt het vaak pas opgemerkt als het al onomkeerbaar is. Om deze reden zijn regelmatige controles absoluut noodzakelijk in de aanwezigheid van multiple sclerose. Het volgende artikel is wellicht ook interessant voor u: Therapie van multiple sclerose
