Spondylodese: behandeling, effecten en risico's

De medische term spondylodese beschrijft een chirurgische spinale fusie. Bij deze chirurgische procedure worden twee wervels samen verstijfd. Het resulterende bewegingsverlies blijft permanent en kan niet worden teruggedraaid.

Wat is spondylodese?

De medische term spondylodese beschrijft een chirurgische spinale fusie. Bij deze chirurgische procedure worden twee wervels samengesmolten. Spondylodese is een van de invasieve vormen van therapie voor bepaalde soorten ernstige rug pijn evenals spinale misvormingen. Chirurgische versmelting van de wervelkolom wordt gedeeltelijk of volledig uitgevoerd, afhankelijk van de indicatie. De mate van fusie bepaalt de daaropvolgende mobiliteit tussen de wervels. Omdat verschillende wervellichamen tijdens spondylodese met behulp van platen of schroeven zijn verbonden, kunnen ze hun gewrichtsfunctie niet meer uitoefenen. Spinale fusie is een zeer complexe en grote operatie aan de rug. Na de operatie is het niet meer mogelijk om de statica van het lichaam te verbeteren. Door het onherstelbare resultaat is deze vorm van therapie is vaak de laatste optie voor de patiënt om de symptomen te verbeteren. Daarom wordt in bijna alle gevallen fusiechirurgie alleen uitgevoerd als er geen conservatieve behandeling is maatregelen zoals fysiotherapie, manuele therapie, spieropbouwende training of terug school, noch andere maatregelen zoals injecties, evenals medicatie, hebben een aanvaardbare verbetering van de symptomen kunnen bewerkstelligen.

Functie, effect en doelen

Spondylodese wordt uitgevoerd als gevolg van ernstige spinale aandoeningen. In gevallen van uitgesproken scoliose of ernstig ruggenmergletsel na een ongeval, evenals ernstige degeneratie van botstructuren, kan fusie worden gebruikt. Fusie verenigt ook de wervels in het geval van een wervel breuk​ Spondylodese heeft als effect dat de stabiliteit van de wervelkolom behouden blijft. Bovendien zijn belangrijke structuren zoals de spinal cord en aorta zijn beschermd. Bedreiging van interne organen kan ook worden voorkomen door fusie. Op deze manier niet alleen pijn aandoeningen maar ook neurologische gebreken kunnen worden behandeld. Chirurgische spinale fusie vindt altijd plaats onder narcose​ Alleen als nee implantaten moeten worden ingebracht, kan spondylodese minimaal invasief worden uitgevoerd. Deze methode zorgt ervoor dat beide huid en zachte weefsels worden minimaal gewond tijdens toegang. Het gebruik van de speciale instrumenten wordt tijdens de operatie gecontroleerd door middel van beeldvormende technieken. De invasieve chirurgische techniek zelf wordt vanaf de rug uitgevoerd, waarbij de rugspieren opzij worden geduwd. Door deze toegang bereikt de chirurg de wervellichamen die moeten worden verstijfd. Hier worden titanium schroeven gebruikt, die zijn verbonden met longitudinale staven. Botverwijdering wordt uitgevoerd wanneer zenuwwortels worden vernauwd door de wervels. Om de benige verstijving te behouden, worden botstructuren vastgemaakt aan de zogenaamde transversale processen. Het bot massa die hiervoor nodig zijn, wordt genomen uit het achterste deel van de iliacale top​ Bij sommige patiënten is het nodig dat metalen manden worden ingebracht in de wervelruimte waar de schijf zich bevindt, in combinatie met bot. Zowel schroeven als staven veroorzaken uiteindelijk de botten naar groeien permanent samen. Het later verwijderen van het metaal kan zoveel mogelijk worden vermeden. De duur van de operatie hangt af van de mate van spinale fusie. Hoewel de duur van een minimaal invasieve spinale fusie minder dan een uur kan zijn, kan een lange spinale fusie enkele uren duren. Tegenwoordig wordt het doel van fusie in meer dan 95% van alle gevallen bereikt. Met behulp van de modernste chirurgische technieken, zoals de botbevestigingen en schroefbevestigingen, is een succesvolle versmelting van de wervels vrijwel altijd verzekerd.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Omdat spondylodese in de meeste gevallen een zeer grote operatie is, zijn er risico's voor de cardiovasculair systeem aan de ene kant. Aan de andere kant komt wondinfectie voor bij ongeveer één procent van degenen die een operatie ondergaan. In principe komen complicaties vrij zelden voor. Desalniettemin kunnen zenuwbeschadigingen optreden, aangezien in de meeste gevallen vernauwde zenuwvezels moeten worden blootgesteld tijdens een fusie. zenuwen in de spinal cord kan ernstige gevolgen hebben: sensorische stoornissen en beperkingen van motorische vaardigheden zijn mogelijk. Slechts zeer zelden tasten de ingebrachte schroeven de zenuwwortels aan. Als er toch schade optreedt, herstelt de zenuw meestal na enige tijd volledig. Desalniettemin blijft er een minimaal risico op het ontwikkelen van permanente voet of been zwakheid. Het risico op verlamming van het gehele lichaam kan worden uitgesloten. Het is voor patiënten bijna onmogelijk om afhankelijk te zijn van een rolstoel na een lage rugspondylodese. Af en toe smelten de wervels niet voldoende samen. De schroeven kunnen dan loskomen en veroorzaken pijn nog een keer. Vooral zware rokers hebben vaak last van deze complicatie. Daarnaast is het mogelijk dat implantaatschade zoals materiaalbreuken kunnen optreden tijdens of na versmelting. Om deze problemen te verhelpen, moet de wervelkolom opnieuw worden geopereerd. Aangezien patiënten die een operatie hebben ondergaan onvoldoende beweging mogen krijgen binnen de eerste acht weken na de ingreep, bestaat het risico op ontwikkeling trombose is verhoogd. Ook vanwege het gebruik van de noodzakelijke urinekatheter, Urineweginfectie kan optreden bij langdurig dragen. Na een operatie klagen patiënten er vaak over pijn in de rug​ Deze worden veroorzaakt door de operatie zelf, omdat daarbij weefselstructuren beschadigd raken. Onaangenaam wond genezen pijn komt ook voor. Bij een spondylodese maakt de chirurg een zeer lange incisie. Als het litteken slecht geneest, kunnen verklevingen of gezwellen optreden. Deze kunnen langdurig ongemak veroorzaken. Dit is anders bij minimaal invasieve chirurgie, wat resulteert in alleen kleinere wonden.