salbutamol
Introductie
Salbutamol is een geneesmiddel dat behoort tot de groep van bèta-2-sympathicomimetica of bèta-2-receptoragonisten. Het leidt tot het verslappen van de gladde spieren zoals dit voorkomt in het bronchiale systeem. Daarom salbutamol wordt gebruikt bij ziekten die gepaard gaan met vernauwing van de luchtwegen en wordt bronchospasmolytica of bronchodilatator genoemd.
Onder deze ziekten zijn bronchiale astma en chronische obstructieve longziekte (COPD). Het wordt voornamelijk toegepast door inademing, het effect begint erg snel en houdt ongeveer 4-6 uur aan. Salbutamol is de doping lijst vanwege zijn respiratoire dilatatie en waarschijnlijk anabole eigenschappen. Alleen atleten met bewezen bronchiale astma of soortgelijke ziekten mogen het medicijn gebruiken door inademing tijdens de wedstrijdperiode.
Bijwerkingen
Met de introductie van luchtwegverwijders werd een medicijn gevonden dat relatief specifiek was voor bèta-2-receptoren op gladde spieren en nauwelijks voor bèta-1-receptoren op het gladde spierweefsel. hart-. Niettemin kunnen medicijnen zoals salbutamol cardiale bijwerkingen hebben. Een toename van de hart- tarief (tachycardie) optreden, waardoor het zuurstofverbruik van het hart toeneemt.
Vooral bij patiënten met cardiale voorbelasting kan dit leiden tot zogenaamde angina pectoris aanvallen met druk op de borst en kortademigheid. Bovendien zijn symptomen van het centrale zenuwstelsel zoals rusteloosheid, nervositeit en tremor van de handen kan optreden tijdens de behandeling met salbutamol. Andere mogelijke bijwerkingen zijn hoofdpijnduizeligheid, hartkloppingen, misselijkheid, zweten, spieren krampen en een verstoring van het gevoel van smaak.
Een toename van bloed suiker (hyperglycemie) en een afname van de kalium niveau (hypokalemia) in het bloed kunnen voorkomen. Dit laatste brengt het risico van triggeren met zich mee hartritmestoornissen. hallucinaties en psychosen komen zeer zelden voor. Opgemerkt moet worden dat zelfs wanneer het in therapeutische doses wordt ingenomen, het reactievermogen kan worden beperkt, zodat actieve deelname aan het verkeer en het bedienen van machines niet langer zonder risico mogelijk is.
Interacties
Gelijktijdige therapie met salbutamol en geneesmiddelen uit de bètablokkersgroep leidt tot een wederzijdse vermindering van het effect. Er moet ook worden opgemerkt dat bètablokkers over het algemeen met grote voorzichtigheid moeten worden gebruikt bij patiënten met astma en COPD, omdat ze een kritische vernauwing van de luchtwegen kunnen veroorzaken. Bij patiënten met suikerziekte mellitus, kan behandeling met salbutamol de bloed suikerverlagend effect van antidiabetica en een dosisaanpassing kan nodig zijn.
Het risico bestaat echter in het bijzonder bij therapie met hoge doses of systemische behandeling met salbutamol in tabletvorm of intraveneus. Het risico op de bovengenoemde bijwerkingen is verhoogd bij gelijktijdige behandeling met salbutamol en andere sympathicomimetische geneesmiddelen zoals adrenaline, evenals bij gelijktijdige behandeling met theofylline, het schildklierhormoon L-thyroxine, anti-aritmica voor de behandeling van hartritmestoornissenhartglycosiden zoals digitoxine, en de groep van psychotrope geneesmiddelen bekend als MAO-remmers (bijv. tranylcypromine) en tricyclische antidepressiva (bijv amitriptyline).
Een combinatie met alcohol kan ook de kans op bijwerkingen vergroten. Gelijktijdige behandeling met ergotaminen om te behandelen migraine voorzichtigheid geboden is, aangezien dit kan leiden tot zowel kritische verwijding (vasodilatatie) als vernauwing (vasoconstrictie) van bloed schepen. In het geval van een dreigende anesthesie met gehalogeneerde koolwaterstoffen, zoals halothaan of enfluraan, moet de inname van salbutamol tijdig worden onderbroken en moet de arts worden geïnformeerd over de inname, anders gevaarlijk hartritmestoornissen kan voorkomen.
