Ranibizumab is een geneesmiddel uit de klasse van monoklonale antilichamen dat wordt gebruikt voor de behandeling maculaire degeneratie.
Wat is ranibizumab?
Ranibizumab is een geneesmiddel uit de klasse van monoklonale antilichamen dat wordt gebruikt voor de behandeling maculaire degeneratie. De drugs ranibizumab is een monoklonaal antilichaamfragment (Fab). Monoklonaal antilichamen zijn antilichamen die worden geproduceerd door een specifieke celkloon en zijn afgeleid van slechts één B-lymfocyt. Vooral bij diagnostiek, therapie en onderzoek, monoklonaal immunologisch actief eiwitten spelen een belangrijke rol omdat ze een bepaald aantal kunnen binden moleculen Een fysiologische immuunrespons daarentegen bestaat altijd uit polyklonaal antilichamen Het bedrijf Genentech heeft het geneesmiddel ranibizumab ontwikkeld en op de markt gebracht. Genentech is een dochteronderneming van de Zwitserse farmaceutische bedrijven Novartis en Hoffman-La Roche. Het medicijn werd voor het eerst goedgekeurd in de VS en Zwitserland in 2006. In 2007 keurde de Europese Commissie ranibizumab goed voor alle EU-landen. Met uitzondering van Noord-Amerika heeft Novartis nog steeds de enige marketingrechten. Ranibizumab wordt vervaardigd met behulp van recombinant DNA dat door genetische modificatie is verkregen uit de bacterie E. coli (Escherichia coli). Ranibizumab is een fragment van het monoklonale antilichaam bevacizumab en voorkomt nieuw bloed bloedvatvorming in het oog. Soortgelijke middelen worden steeds vaker gebruikt in kanker therapie.
Farmacologische werking
Het monoklonale antilichaamfragment ranibizumab heeft een hoge affiniteit voor en bindt zich dus aan isovormen van vasculaire endotheliale groeifactor A (VEGF-A). VEGF-A lijkt het belangrijkste molecuul te zijn in de ontwikkeling van exsudatief leeftijdsgerelateerd maculaire degeneratie Door de binding door ranibizumab worden de receptoren VEGFR-1 en VEGFR-2 op het oppervlak van de endotheelcellen niet geactiveerd. Omdat ranibizumab een zeer kleine molecuulgrootte heeft, passeert het alle lagen van het netvlies om de zogenaamde choroïdale neovascularisatie (CNV) te bereiken. Bij maculaire degeneratie hebben deze veranderingen de neiging om bloedingen te veroorzaken. Ranibizumab voorkomt dat de overeenkomstige receptoren worden geactiveerd en remt zo de groei van choroïdale neovascularisatie. Als antilichaamfragment vermindert ranibizumab ook het risico op ontsteking in het netvliesgebied.
Medische toepassing en toepassingen
Ranibizumab wordt gebruikt om nat te behandelen Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD). Het medicijn wordt ook gebruikt voor de achteruitgang van de gezichtsscherpte in verband met diabetici macula-oedeem Bij AMD vormen zich zogenaamde choroïdale neovascularisaties onder het netvlies die snel bloeden. In de laatste fase ondergaan delen van het netvlies littekens, wat vaak resulteert in onderbloedingen littekens AMD leidt snel tot lezen blindheid Het vermogen om te lezen neemt af en ook de contrastwaarneming en het kleurenzien worden aangetast. De aanpassing aan veranderende lichtomstandigheden is moeilijk, terwijl tegelijkertijd de gevoeligheid voor verblinding toeneemt. In meer ernstige gevallen kan ook verlies van het centrale gezichtsveld optreden. Diabetes macula-oedeem ontwikkelt zich in de context van de stofwisselingsziekte suikerziekte mellitus. Indien onbehandeld, kan dit oedeem leiden tot ernstig visuele beperking of zelfs volledig verlies van gezichtsvermogen. Bij beide ziekten wordt ranibizumab in het glaslichaam van het onderliggende oog geïnjecteerd plaatselijke verdoving. De dosis is gewoonlijk 0.05 milliliter. Tijdens de eerste drie maanden van de behandeling wordt maandelijks één injectie gegeven. In de volgende fase wordt het medicijn alleen toegediend als het gezichtsvermogen terugkeert. Bij diabetici macula-oedeemaan de andere kant maandelijks injecties worden gegeven totdat maximale gezichtsscherpte is bereikt. Omdat het gebruik alleen onder aseptische omstandigheden mag gebeuren, alleen een gekwalificeerde oogarts moet het medicijn toedienen.
Risico's en bijwerkingen
Oogproblemen met mouches volantesgevoel van vreemd lichaam, pijnen bloeding behoren tot de meest voorkomende bijwerkingen. Een verhoging van de intraoculaire druk met hoofdpijn of arterieel hypertensie kan ook optreden tijdens de behandeling met ranibizumab. In zeldzame gevallen treden infecties van de binnenkant van het oog of schade aan het netvlies op. Om infectie te voorkomen, antibiotische oogdruppels kan na de behandeling aan de patiënt worden toegediend staar kan zich daarna ontwikkelen therapie met ranibizumab. Ondanks het vrij lage aantal bijwerkingen, wordt therapie met ranibizumab vaker bekritiseerd. Studies hebben de twee middelen ranibizumab en bevacizumab Dat lieten ze zien bevacizumab is net zo effectief als de aanzienlijk duurdere werkzame stof ranibizumab. Bovendien gaat het gebruik van bevacizumab niet gepaard met een hoger risico of meer bijwerkingen, waardoor het gebruik van de duurdere ranibizumab eigenlijk niet gerechtvaardigd is.
