Het verklarende model van Sigmund Freud gaat ervan uit dat onbewuste conflicten door middel van repressie aan het bewustzijn ontsnappen en zich vervolgens fysiek presenteren. Als gevolg hiervan wordt het fysieke symptoom een symbool van het psychologische conflict. Deze bekering (psychisch wordt fysiek) heeft vaak invloed op de zintuigen (blindheid, oorsuizen, duizeligheid) of het motorsysteem (verlamming, spierspasmen). Max Schur, ook een psychoanalyticus en Freuds arts, was van mening dat de mens in de loop van zijn leven leert niet fysiek te reageren op een belasting, maar dat zijn denken en verbeelding, dwz zijn egofuncties, worden getraind. Onder te veel spanning, zou hij dan terugvallen in het begin jeugd gedragspatroon en lichamelijk reageren, dat wil zeggen met een psychosomatische ziekte.
Verschillende theorieën
Terwijl Franz Alexander een specifiek verband zag tussen het psychologische conflict en de reactie van het lichaam, pasten George L. Engel en Arthur H.Schmale deze verklarende benadering aan en beschouwden het tijdstip waarop de ziekte zich voordeed en de lokalisatie van de ziekte bij elk individu als afhankelijk van het psychologische aspect. voorwaarde, maar niet de lichaamsreactie op zich. Pierre Marty ontdekte dat patiënten met psychosomatische ziekten vaak een gebrek aan verbeeldingskracht en een zekere mechanistische manier van denken hadden, zodat hij een verband aannam tussen karaktereigenschappen en de neiging tot psychosomatische ziekten.
Voor Martin Seligman, verkeerd geadresseerd leren processen zijn de oorzaak van psychosomatische ziekte, en ook Hans Selye ziet ziekte als het eindresultaat van een spanning reactie waartegen het individu geen andere manier heeft om zichzelf te verdedigen.
De biopsychosociale verklaringsmodellen voor de ontwikkeling van een psychosomatische ziekte, bijvoorbeeld door Thore von Uexküll, die tegenwoordig worden gebruikt, zijn de meest verstrekkende. Ze omvatten niet alleen biologisch-fysieke, emotionele en intellectuele componenten van het individu, maar ook zijn of haar sociale situatie en levensgeschiedenis, en zien in de interactie een grondgedachte voor de ontwikkeling van ziekte.
Is er een psychosomatische behandeling?
Hoofdpijn, pijn op de borst, pijn in de buik en pijn in de rug, samen met 피로, duizeligheid, kortademigheid en slaapstoornissen, zijn de meest voorkomende klachten waarvoor een patiënt naar de dokter gaat - en de meest voorkomende klachten waarvoor geen oorzaak is gevonden. Dus vooral bij de behandeling van deze klachten is het bijzonder belangrijk om psychologische en fysieke aspecten in gelijke mate te beschouwen. Maar ook anders moet u zich altijd afvragen of u, afgezien van medische behandeling, misschien niet meer voor uzelf kunt doen om het genezingsproces te beïnvloeden:
- Gezond eten helpt om gezond te worden, maar eet ook voedsel waarvan je weet dat het 'soul food' voor je is.
- Trainen in de frisse lucht activeert je immuunsysteem - en de zon verdrijft slechte gedachten.
- Ontspanning oefeningen stress te verminderen en je helpen om meer in balans te komen.
- Vraag uzelf af of bepaalde levensomstandigheden bijdragen aan uw symptomen. Raadpleeg bij twijfel professionele hulp en praten naar een psycholoog of psychotherapeut over uw problemen.
- Holistische benaderingen van geneeskunde zijn te vinden in de natuurgeneeskunde, homeopathie, Traditioneel Chinees Medicijn en andere oosterse wijsheidsleringen, onder anderen. Vraag uw arts of hij u kan helpen met een holistische behandeling.
