Prognose | Verdikking van de hartspier

Prognose

Verdikking van de hart- spier is geen geneesbare ziekte. Omdat het ontwikkelingsmechanisme erg complex is en verschillende factoren eraan bijdragen, is het niet altijd gemakkelijk aan te passen, vooral in de late stadia. Als het echter in een vroeg stadium wordt ontdekt, kunnen geschikte medicatie en een aangepaste levensstijl de progressie van de ziekte voorkomen of aanzienlijk vertragen. De levensverwachting wordt dan niet significant verminderd. Een verdikking van de hart- spier die in een zeer laat stadium wordt gediagnosticeerd, wat zich al heeft gemanifesteerd door een verscheidenheid aan symptomen, kan gepaard gaan met ernstige complicaties en kan ook leiden tot plotselinge hartdood.

Sport

Patiënten die lijden aan een verdikking van de hart- spieren moeten zware lichamelijke inspanning vermijden, omdat het hart anders snel overbelast raakt. Competitieve en competitieve sporten mogen niet worden beoefend. Sommige atleten zijn inmiddels al overleden aan een myocardiale verdikking, zelfs zonder van tevoren op de hoogte te zijn van hun ziekte.

Dit is het verraderlijke van myocardiale verdikking. Het eerste symptoom kan een plotselinge hartdood zijn. Een verdikking van de hartspier kan echter ook veroorzaakt worden door sport en betekent niet automatisch dat de patiënt ziek is. Mensen die veel aan lichaamsbeweging doen, doen veel spierarbeid.

Het hart pompt dan ook sneller en krachtiger om het lichaam van voldoende zuurstof en voedingsstoffen te voorzien. Op de lange termijn past het hart zich aan de hoge werkdruk aan en wordt het dikker. Dit betekent dat het efficiënter kan werken onder stress. Het kan dan met één hartslag meer volume door het lichaam pompen en hoeft daardoor in het algemeen minder te kloppen. Dit wordt indrukwekkend gedemonstreerd door de lage rust hartslag van competitieve atleten.

Verdikking van de hartspier door hoge bloeddruk

Een verdikking van de hartspier kan worden veroorzaakt door hoge bloeddruk. Hoge bloeddruk (arteriële hypertensie) is de meest voorkomende oorzaak van de ziekte. 20-60% van de patiënten met chronische hoge bloeddruk een verdikking van de hartspier ontwikkelen, die dan vooral de linker hartkamer (linker ventrikel hypertrofie).

Door de constante drukbelasting past het hart zich aan en wordt het dikker. Hierdoor neemt de grootte van de kamer af, waardoor het hart minder kan vullen. De dikke hartspierwand is niet meer zo elastisch, waardoor het hart minder goed kan ontspannen tijdens de ontspanning fase.

Hierdoor neemt de uitstootcapaciteit van het hart af. Dit wordt pas door de patiënt opgemerkt als een bepaalde mate van ernst is bereikt. Aanvankelijk kan de ziekte doorgaan zonder symptomen.

Later treden symptomen op, vooral onder stress. Een verdikking van de hartspier is een risicofactor voor verschillende hart- en vaatziekten, of verschillende complicaties die kunnen voortvloeien uit de verdikking van de hartspier. Aanvankelijk vanaf een zekere mate van myocard hypertrofietreedt een algemene hartinsufficiëntie op.

In deze toestand is het hart niet meer in staat het lichaam van voldoende te voorzien bloed en dus met zuurstof en voedingsstoffen in alle situaties. Aanvankelijk ervaren patiënten een prestatiekink, kortademigheid en hartritmestoornissen, vooral onder fysieke stress. In gevorderde stadia van de ziekte kunnen de symptomen ook in rust optreden.

Patiënten kunnen dan nauwelijks lichamelijk actief zijn en kunnen vaak zelfs geen trap op. Bovendien is het risico op een hartaanval wordt verhoogd in aanwezigheid van een verdikking van de hartspier. Als een hartaanval heeft plaatsgevonden, wordt het vaak minder goed verdragen door patiënten met verdikking van de hartspier dan door patiënten met een hartaanval zonder dit voorwaarde.