Soms is het nodig om het weefselvocht knooppunten en de afwateringspaden eromheen. Redenen hiervoor kunnen bijvoorbeeld verharding of vergroting zijn weefselvocht knooppunten die nader bekeken moeten worden door een deskundige arts. De procedure die hiervoor wordt gebruikt, wordt lymfografie (ook wel lymfografie) genoemd.
Wat is lymfografie?
Lymfografie is een procedure die wordt gebruikt om de weefselvocht knooppunten. Lymfografie is een methode op basis van stralingsdiagnostiek om de lymfekanalen en -knopen te visualiseren. Er worden verschillende stoffen geïnjecteerd om de visualisatie van het aangetaste weefsel te verbeteren. Hiervoor kunnen verschillende procedurele technieken worden gebruikt. Deze onderzoeksmethode is inmiddels bijna volledig achterhaald door echografie, MRI en CT. Dit geldt met name voor de puur diagnostische procedure. Het wordt nog steeds voornamelijk gebruikt voor verwondingen in het lymfestelsel veroorzaakt door operaties of ongevallen, die op geen enkele andere manier kunnen worden gelokaliseerd. Papaverzaadolie kan in sommige gevallen leiden aan adhesie van het letsel, zodat verdere ingrepen niet meer nodig zijn. Lymfografie is daarom nog steeds geschikt voor bepaalde medische vragen. Dit geldt ook voor gevallen waarin computertomografie en MRI hebben hun grenzen bereikt. Andere veel voorkomende namen zijn lymfangiografie of angiografie van de lymfatische schepen.
Functie, effect en doelen
Met lymfografie kunnen lymfevaten in de ledematen en lymfeklierbeelden nabij de aorta en in de oksel- en lumbale gebieden in beeld worden gebracht. Naast verwondingen kunnen met deze procedure verschillende ziekten worden bestudeerd. Waaronder lymfoedeem, die met name de hoofdstam treft, evenals tumoren in het lymfekliergebied. oedemen zijn congesties met vochtophoping dat leiden tot ongemak. Op het gebied van tumoren bestaat enerzijds de mogelijkheid van dochtertumoren (metastasen) afkomstig van andere kankers. Aan de andere kant kunnen er ook lymfomen zijn. Andere zeldzamere ziekten van het lymfestelsel kunnen in sommige gevallen ook worden opgespoord door middel van lymfografie. Het onderzoek is een contrastmiddelonderzoek, dat ook geschikt is om het genezingsproces van een eerdere blessure te controleren. Lymfografie is bijvoorbeeld nodig als zich vocht ophoopt in de borst gebied als gevolg van letsel. De medische professie noemt dit een zogenaamde chylothorax. Afhankelijk van de hoeveelheid vloeistof, de functies van de hart- en longen kunnen aangetast zijn. Een andere mogelijkheid is de ophoping van vocht in de hartzakje of buik. Tumoren, aan de andere kant, veroorzaken vergroting en verharding van de respectievelijke lymfeklieren. Terwijl pijn wordt vaak vertraagd, in sommige gevallen klagen patiënten over meer niet-specifieke symptomen zoals 피로, nachtelijk zweten en koorts Gewichtsverlies en verminderde prestaties zijn ook mogelijk. Andere beeldvormende technieken die de lymfografie aanvullen, kunnen nuttig zijn voor de diagnose. Deze omvatten normale röntgenfoto's, ultrageluid, evenals de eerder genoemde CT-scan of MRI. Bij een vermoeden van een tumorziekte neemt de behandelende arts ook een biopsie Lymfografie is een van de methoden die worden gebruikt om een differentiële diagnose De procedure van lymfografie ligt vast. De patiënt wordt geadviseerd om lang te gaan liggen en zou dat ook moeten zijn vastend, anders bestaat het risico van anafylactische shock De geneeskunde maakt onderscheid tussen directe en indirecte lymfografie. Bij directe lymfografie wordt een contrastmiddel in de achterkant van de voet geïnjecteerd om de schepen zichtbaar. Deze procedure wordt uitgevoerd met een zeer fijne naald eronder plaatselijke verdoving. De lymfatische schepen absorberen de kleurstof en voeren deze af, waardoor de paden herkenbaar worden. Tijdens de injectie en met verdere tussenpozen tot 32 uur na de procedure worden de lymfebanen in beeld gebracht via Röntgenstraal Een andere optie is dubbel Röntgenstraal: een keer direct na de ingreep en een andere keer ongeveer 24 uur later. Bij indirecte lymfografie wordt een kleurstof onder de patiënt geïnjecteerd huid en getransporteerd door de weefsellymfe naar de omgeving lymfeklieren en leidingen. Hierdoor zijn ze zichtbaar op Röntgenstraal Deze procedure wordt voornamelijk gebruikt voor ontstekingsziekten.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Lymfografie is over het algemeen een procedure met een laag risico. Desalniettemin kunnen er bijwerkingen of complicaties optreden. Vaak wordt langdurig liggen tijdens de injectie als ongemakkelijk beschouwd. Daarom is het raadzaam om afleidingsopties zoals muziek of een boek bij de hand te hebben. In zeldzame gevallen kan de medicatie die in de getroffen persoon wordt geïnjecteerd allergische reacties veroorzaken. Een minder gevaarlijke maar storende bijwerking is een mogelijke verkleuring van de huid en urine vanwege de geïnjecteerde kleurstof, maar dit neemt na een paar dagen af. Een blauwe verkleuring blijft tot twee weken na directe lymfografie op het dorsale gedeelte van de voet. Infecties van de injectieplaats zijn zeer zeldzaam, evenals anafylactische reacties. Als de toegediende medicatie het long holte, een droge irriterend hoesten kan gebeuren. In ernstige gevallen kan dit overgaan tot longontsteking Andere mogelijke complicaties zijn het optreden van hoofdpijn, misselijkheid en een stijging van de lichaamstemperatuur. In aanvulling op, zenuwschade of littekens kunnen in sommige gevallen voorkomen. Blootstelling aan straling door röntgenstralen is extreem laag. Hier hangt de belichting af van het aantal gemaakte foto's en de hoeveelheid toegediende activiteit. Andere beeldvormingsprocedures hebben een vergelijkbare blootstelling aan straling. Enkel en alleen MRI maakt geen gebruik van ioniserende straling. Lymfografie heeft het voordeel dat het nauwkeuriger is dan ultrageluid of CT. Bovendien is het bijzonder geschikt voor de vroege detectie van lymfeklieren metastasen, zelfs als ze niet vergroot zijn. Desalniettemin is het onderzoek erg tijdrovend en wordt het nu zelden gebruikt. Daarom neemt het aantal artsen dat er bedreven in is, af. Bovendien is de procedure vrij foutgevoelig, wat betekent dat deze slechts van beperkte waarde is.
