Symptomen
Binnen enkele minuten tot uren of dagen, een rood en jeukende aan brandend uitslag verschijnt na blootstelling aan UV straling (zonlicht, solarium). Het manifesteert zich in tal van vormen, waaronder papels, blaasjes, papulovesicles, kleine blaren, zoals eczeem or gedenkplaat, en wordt daarom polymorf genoemd. Dezelfde uitdrukking wordt echter meestal waargenomen bij individuele patiënten. De meest getroffenen zijn blootgesteld aan de zon huid gebieden zoals de nek en borst, de strekzijden van de armen, de ruggen van de handen, de benen, de nek en mogelijk het gezicht en de oren. Een zon allergie komt chronisch voor, vooral in de lente tot de zomer en vaker bij vrouwen. De uitslag verdwijnt binnen een paar dagen tot een week zonder littekens als de triggers worden vermeden. Gewenning ontwikkelt zich meestal tijdens de zomer.
Oorzaken
Trigger is UVA- en / of UVB-straling (zon, zonnebank). UVA wordt vaak exclusief verantwoordelijk gehouden voor de uitslag, maar UVB kan ook een rol spelen. De onderliggende oorzaak is nog steeds niet precies begrepen. Een immunologische oorzaak wordt vermoed, aangezien de ziekte lijkt op een celgemedieerde immuunrespons van het vertraagde type. Volgens een veel voorkomende hypothese wordt een endogeen antigeen gevormd door UV straling, wat een allergische reactie. Normaal gesproken is de huid is beschermd tegen dergelijke antigenen omdat UV straling onderdrukt de immuunrespons. Daarom kan een gebrek aan immunosuppressie ook een rol spelen. De vorming van een endogene fotosensibiliserende stof is ook besproken.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld onder medische behandeling op basis van de klinische presentatie en de geschiedenis van de patiënt en eventueel aanvullend op basis van een provocatietest met UV-licht. Mogelijke differentiële diagnoses omvatten andere fotodermatosen zoals zonne-energie urticaria, actinische prurigo, Mallorca acne, lupus erythematosus, En andere huid ziekten.
het voorkomen
Ter preventie wordt aanbevolen om blootstelling aan de zon, zonnebaden en solariumbezoeken te vermijden. Een goede zonnebrandcrème met UVA- en UVB-filters, met een beschermingsfactor van meer dan 30 aangepast aan het huidtype en zo hoog mogelijk moet preventief worden toegepast. In ernstige gevallen fototherapie met UVA, UVB of PUVA is mogelijk onder medische behandeling. Bij geleidelijke blootstelling resulteert dit in verdikking en bruining van de huid en dus in "verharding". Voor medicinale preventie worden onder andere de volgende stoffen gebruikt. Hun doeltreffendheid is niet duidelijk wetenschappelijk bewezen: Bèta-caroteen, calcium, foliumzuur, nicotinamide (controversieel), vitamine E, omega-3 vetzuren en hydroxychloroquine Omdat deze agenten, behalve hydroxychloroquine, worden goed verdragen, kan preventief gebruik worden geprobeerd, op voorwaarde dat er geen gebruiksbeperkingen zijn en nee interacties met andere drugs Het antimalariamiddel hydroxychloroquine heeft een lichtbeschermende werking door de gevoeligheid van de huid voor UV-straling te verminderen en is goedgekeurd als geneesmiddel bij deze indicatie.
Behandeling met geneesmiddelen
Het ontstekingsremmende, immunosuppressieve en anti-allergische middel glucocorticoïden worden gebruikt bij de medische behandeling van acute lichte dermatose. Ze kunnen intern en / of extern worden toegepast. Bij zelfmedicatie is het zwak effectieve hydrocortison beschikbaar. Verder jeukwerende middelen, topisch en oraal antihistaminica, en minder vaak immunosuppressiva worden gebruikt. Huidverzorgingsproducten zoals hydroloties, crèmes, en schuimsprays kunnen symptomatische verlichting bieden. Alternatieve medicijnen zoals cardiosperm zalven zijn ook in de handel verkrijgbaar. De werkzaamheid van medicamenteuze behandeling is nog niet betrouwbaar aangetoond.
