Vrij van pijn na een wortelkanaalbehandeling
De meeste patiënten zijn echter absoluut pijnloos na deze eerste behandelsessie van een wortelkanaalbehandeling en merk alleen een bitter op smaak in de mond, die wordt veroorzaakt door de medicatie in de tand. Als de wortel van de tand eenmaal steriel is, wordt deze gevuld met zogenaamde guttapercha-punten en een afdekvulling. Na de wortelkanaalbehandelingeen Röntgenstraal wordt gebruikt om te controleren of de wortel tot aan de punt (apex) is gevuld en de tand wordt vervolgens verzegeld.
Pijn na a wortelkanaalbehandeling is in de meeste gevallen grotendeels normaal, aangezien de tand en het omliggende weefsel onderhevig zijn aan bijzondere belasting. Afhankelijk van de mate van ontsteking is dit pijn kan soms meerdere dagen aanhouden en vereist dan het gebruik van pijnstillers. In de mond, ibuprofeen en paracetamol met hun pijn-verlichtende effecten zijn bijzonder populair geworden.
De maximale dagelijkse dosis moet in acht worden genomen, aangezien de tablet vaker wordt ingenomen bij ernstige pijn. Er kunnen echter ernstige bijwerkingen optreden. In dergelijke gevallen is het beter om een lagere dosis van een sterker medicijn te nemen.
Dolomo is bijvoorbeeld nuttig bij zeer ernstige pijn. Dit is een mix van paracetamol, ASA en codeine. Drie pijnstillers die op zichzelf sterk zijn, maar nog effectiever zijn als ze samen worden ingenomen. Als de pijn na een paar dagen echter niet verdwijnt, is een bezoek aan de tandarts onvermijdelijk. Alleen daar kan een nauwkeurige diagnose en een Röntgenstraal worden gemaakt om te bepalen waar de pijn vandaan komt en wat eraan kan worden gedaan.
Procedure van een wortelkanaalbehandeling
Als een patiënt pijn krijgt of symptomen die op een ziekte duiden tandwortel, de tandarts zal op de tanden tikken, omdat de tand geïrriteerd raakt zenuwen reageer dan met kloppende pijn. De oorzaak van de klachten moet dus worden gevonden. In theorie is het vrij eenvoudig om de ontstoken tand precies te lokaliseren, maar in de praktijk van wortelkanaalbehandeling is het iets moeilijker, omdat patiënten meestal een klopgevoeligheid voelen in twee of zelfs drie aangrenzende tanden.
In ieder geval moet er ook een zogenaamde vitaliteitstest worden uitgevoerd. Tijdens de vitaliteitstest wordt de tand blootgesteld aan een koude prikkel (met behulp van ijsspray en een watje) en wordt gecontroleerd of de patiënt dit in het algemeen koud voelt, of er pijn optreedt of dat de prikkel geen reactie meer uitlokt. Als de tand dood is, is de vitaliteitstest negatief.
Aan het begin van de wortelkanaalbehandeling neemt de tandarts meestal een kleine röntgenstraal van de aangetaste tand. Zodra de tand met wortelontsteking is geïdentificeerd, kan de eigenlijke behandeling na anesthesie beginnen. Tijdens de anesthesie-injectie voelen patiënten slechts een korte scherpe pijn als gevolg van het doordringen van de naald.
Voordat de behandeling begint, wordt er vaak een zogenaamde kofferdam geplaatst. Dit is een spanbare rubberen deken die aan de tand wordt bevestigd. De kofferdam dient om de tand zo af te schermen speeksel en bacteriën die erin aanwezig zijn, komen niet in de tand. Een groot voordeel is dat het kanaal dan goed kan worden gereinigd met spoeloplossingen zonder in de mondholte.
Soms is het ook mogelijk om met een relatieve afwatering te werken. De tand is beschermd tegen speeksel alleen door absorberende wattenrollen en de speen. Hoewel deze methode comfortabeler is voor de patiënt, is er een groter risico op speeksel en bacteriën instappen in de tandwortel.
Nu wordt de tand tijdens de wortelkanaalbehandeling geopend met de “boor”. De volgende taak van de tandarts is het verwijderen van de pulpa van de wortel van de tand, inclusief de zenuwvezels erin. Op dit punt van de wortelkanaalbehandeling bestaat de mogelijkheid dat ondanks de verdoving stekende pijn kan optreden. Dit komt doordat er tijdens de ontsteking bepaalde stoffen worden gevormd, die de werking van de ontsteking kunnen verminderen plaatselijke verdoving.
